IV Sposób nabożnego słuchania Mszy Świętej w połączeniu z Męką Pańską.

Zdjęcie: Msza Święta

Modlitwy przygotowawcze przed Mszą Świętą.

Modlitwa Tomasza a Kempis przed Mszą Świętą

Nabożeństwo do Siedmiu boleści Matki Boskiej 1848

Panie! co tylko jest w Niebie i na ziemi, wszystko to Twoje. Pragnę i ja dobrowolną ofiarę oddać się Tobie i być Twój na wieki. Panie! w prostocie i szczerości serca oddaję się dziś Tobie za sługę wiecznego, abym Ci wiecznie był posłuszny i wiecznie Cię chwalił. Panie! na błagalnym Ołtarzu Twoim i Świętych Aniołów Twoich od dnia, w którym pierwszy raz zgrzeszyłem aż do tej godziny, ażebyś ogniem Miłości Twojej zniszczyć wszystkie razem złości moje i z wszelkiej zmazy grzechowej z wszelkiej winy oczyścił sumienie moje; a wszystko mi przebaczając i przyjmując mnie litościwie na Łono pokoju i Miłosierdzia Twojego, abyś mi wrócił Łaską Twoją, którą przez grzechy utraciłem. Ofiaruję Ci także wszystkie dobre uczynki moje, chociaż bardzo nieliczne i niedoskonałe, abyś je ulepszył i uświęcił, abyś je godnymi Ciebie i Tobie przyjemnym uczynił, abyś mnie zawsze ku lepszemu naglił i mnie leniwego i nieużytecznego człowieka do błogosławionego i chwalebnego końca doprowadzić raczył. Ofiaruję Ci także wszystkie bogobojne pragnienia ludzi pobożnych, wszystkie potrzeby drogich sercu mojemu i tych wszystkich, którzy mnie lub innym dla Miłości Twojej dobrze czynili, i tych, którzy siebie i wszystkich swoich polecali modlitwom moim, czy żyją jeszcze, czy już pomarli. Niech wszyscy doznają wsparcia Łaski Twojej. Pocieszaj ich w troskach, ochraniaj w niebezpieczeństwach, ratuj w uciskach, aby wybawieni od złego składali Ci najpokorniejsze i radosne dzięki. Ofiaruję Ci błagalne ofiary i modły za tych wszystkich, których kiedykolwiek zasmuciłem, ucisnąłem, pokoju pozbawiłem i chcąc czy nie chcąc czynem albo słowami zgorszyłem, abyś nam wszystkim zarówno odpuścił grzechy nasze i wzajemne krzywdy i obrazy nasze. Wyrwij, Panie! z serc naszych wszelkie podejrzenia, rozjątrzenia, gniewy i swary, i wszystko cokolwiek by mogło ostudzać i zmniejszać miłość braterską. Zmiłuj się, Panie! zmiłuj się nad żebrzącymi Zmiłowania Twojego, udziel nam Łaski Twojej. Spraw, abyśmy się stali godnymi opływać w Twą Łaskę i ażebyśmy doszli do żywota wiecznego. Amen.

Wieczny odpoczynek racz im dać Panie 1898

Na uczczenie którego ze Świętych Pańskich.

Boże w Świętych Twoich przez Łaski i Dary jakie im udzielasz najprzedziwniejszy, racz przyjąć Przenajświętszą Ofiarę, której dziś pragnę uczestniczyć, ofiarując Ci ją na dziękczynienie za Chwałę, jakąś Świętego(ą) N. N. ukoronował w Niebie na wieki. Moje zaś własne, niegodne dziękczynienia łączę z tymi, jakie Ci on (ona) sam(a) teraz w Chwale Wiekuistej oddaje; i błagam Cię przez Zasługi Pana naszego Jezusa Chrystusa Syna Twojego Najdroższego, abyś mi dał Łaskę tak wiernego naśladowania tu na ziemi Świętego (Świętą) N. N., żebym w Niebie cieszył się z Nim (Nią) razem Chwałą Twoją na wieki. Amen.

Na podziękowanie Bogu za doznane Dobrodziejstwo.

Boże w Dobroci Nieprzebrany, a Który nie patrząc na niewdzięczność naszą, Dobrodziejstwami Twoimi obsypywać nas nie przestajesz, czymże za one godnie podziękować Ci zdołam? Oto Najdroższy Syn Twój, Ojcze Przedwieczny, ofiarując się dziś na tym Świętym Ołtarzu, niech Ci godnie Twych Darów dzięki złoży za mnie. Dlatego Mszę Świętą, której uczestniczyć pragnę, ofiaruję Ci, Boże mój, na dziękczynienie za wszystkie Łaski Twoje, a mianowicie za to Dobrodziejstwo, któreś mi wyrządzić teraz z Miłosierdzia Twojego raczył; a błagam Cię przez Tegoż Pana naszego Jezusa Chrystusa, aby mi ono wyszło na pożytek duszy, i na większą Chwałę Twoją. Amen.

Na uproszenie jakiej szczególnej Łaski dla siebie lub dla drugich.

Boże Ojcze Przedwieczny, Którego Syn Jednorodzony Pan nasz Jezus Chrystus powiedział: O cokolwiek w Imię Moje prosić będziecie Ojca Przedwiecznego, da wam; oto ja niegodny stając u stóp Świętego Ołtarza Twojego, już nie sam, ale przez tę Przenajświętszą Ofiarę Najdroższego Syna Twojego, w której uczestniczyć pragnę, błagam Cię i zaklinam, racz wysłuchać prośbę moją i daj mi tę Łaskę N. (tu wymienić o co prosisz). Nie patrz, o Panie, nie patrz na niegodność moją, ale wejrzyj na Oblicze Syna Twojego i przez Jego Nieprzebrane Zasługi i za wstawieniem się Przenajświętszej Matki Jego, Której Pośrednictwa żebrzę, do nóg Jej upadając, daj Panie, daj Boże mój to, o co Cię najpokorniej proszę, przez Tegoż Pana naszego Jezusa Chrystusa. Amen.

Ofiarując Mszę Świętą za dusze zmarłych.

Boże wielkiego Miłosierdzia, który nam dozwalasz, duszom w czyścowych mękach Sprawiedliwości Twojej wypłacającym się nieść ratunek i przyśpieszać ich wyzwolenie; przyjm łaskawie Przenajświętszą Ofiarę, w której dziś uczestniczyć pragnę, ofiarując ci ją za dusze w Czyśćcu zatrzymane, a mianowicie za duszę N. N.

Ty wiesz, Panie, jak obowiązany jestem modlić się za nie; proszę Cię więc i z głębi serca mojego błagam, niech zasługi tejże Przenajświętszej Ofiary za te dusze głównie dziś do Miłosierdzia Twojego wołają; niech im najobfitszą ulgę przyniosą i co prędzej niech je do Chwały Twojej Wiekuistej przeniosą, przez tegoż Pana naszego Jezusa Chrystusa. Amen.

Modlitwa, w której dusza staje się uczestniczką wszystkich Ofiar Mszy Świętej, które się odprawiają po całym świecie.

Hołd Bogu od Narodu Polskiego 1927

Przyjmij, Ojcze Święty, Wszechmogący, Wieczny Boże! wszystkie Niepokalane Ofiary Ciała i Krwi Syna Twego, Jezusa Chrystusa, które Tobie dnia dzisiejszego niezliczeni kapłani na całym świecie ofiarują i ofiarować będą aż do skończenia świata, którą też i ja sam niegodny sługa Twój oddaję Tobie, Bogu mojemu, żywemu i prawdziwemu, ofiarując z Chrystusem i całym Kościołem Świętym za niezliczone grzechy moje i niedbalstwa w Służbie Twojej Świętej oraz i za wszystkich ludzi, za potrzeby duchowne i doczesne powinnych moich, za podwyższenie Kościoła Świętego, za Ojca Świętego ze wszystkim Duchowieństwem, za przyjaciół i nieprzyjaciół naszych, żywych i zmarłych, za tych wszystkich, którzy dziś po całym świecie bez Chrztu Świętego jednak w pragnieniu przyjęcia Go, umierać będą. Przyjmij ich, Panie do Siebie, żeby nie poginęli; ofiaruję Ci jeszcze za dusze rodziców i za wszystkie dusze zmarłych, osobliwie za dusze N., którym winny jestem szczególniejszej wdzięczności i pamięć w moich niegodnych modlitwach.

Przy tych Ofiarach Przenajświętszego Sakramentu, oddaję Ci, Boże! duszę, serce i ciało moje, wszystkie siły moje, rozum, pamięć, wolę moją, wszystkie utrapienia i znoje, oraz i boleści konania mego, które łączę z zasługami życia, Męki i Śmierci Jednorodzonego Syna Twego. Rzucam wszystkie nieprawości moje z przepaść nieprzebranego Miłosierdzia Twego, proszę Cię, abyś mnie nie według wielkości grzechów moich, ale według wielkiego Miłosierdzia karał, któryś nas tak umiłował, żeś Jedynego Syna Twego na śmierć okrutną wydał, za co niech Ci będzie cześć i chwała na wieki wieków. Amen.

O Jezu! modlitwy moje, prace, zajęcia, cierpienia, nic nie warte same przez się, ale je łączę z Zasługami Bolesnej Męki i Śmierci Twojej. Skraplam je łzami i Krwią Twoją, aby one w Oczach Twoich były miłe i wdzięczne, może zaś i tym, za które je ofiaruję, aby były pożyteczne i zbawienne. Amen.

Podczas procesji Asperges dla tych, którzy nie śpiewają.

Książka do nabożeństwa dla wszystkich katolików Dunin 1844

O Boże! jakże piękny i świetny jest Kościół Twój! Straszliwym on jest nieprzyjaciołom zbawienia naszego, jak wojsko uszykowane do boju. Tak właśnie wyobrażam go sobie teraz, jakby szedł do walki. Chorągwią jego jest Krzyż Syna Twojego. Pod tą chorągwią możeż On nie zwyciężyć? Jakież wojska nieprzyjaciół nie ulegną przed Nim? Ustąpcie pułki piekielne, ustąpcie i zniknijcie! Ty zaś, o Boże! rozlewaj Święte Błogosławieństwo Twoje wszędzie, gdzie się tylko słudzy Twoi udadzą. Tak jest, zdaje mi się, jakobym je widziała gotowe na rozlanie się wszędzie. Sama choćby Sprawiedliwość Twoja oprzeć się nie może temu stowarzyszeniu się naszemu na jej rozbrojenie.

Pragnę przeto, Boże mój! w duchu przynajmniej, zjednoczyć się z Świętym Kościołem Twoim, dla zniewolenia niejako Nieskończonego Miłosierdzia Twego, aby raczyło zstąpić na mnie. Ta procesja wystawia mi Przedwieczne Twoje z Ojca rodzenie i powrót do Niego przez Miłość, którą się z Nim łączysz najściślej; Przyjście na świat przez Święte Wcielenie Twoje, i powrót do Nieba przez Chwalebne Wniebowstąpienie; wreszcie Przyjście na Sąd straszliwy w towarzystwie Aniołów i Świętych, i tryumfalne odejście, po ostatnim Wyroku, z Wybranymi Twoimi do Błogosławionego Przybytku, któryś od początku świata zgotował na wieki dla wiernych sług Twoich. Pierwsze dwie Tajemnice czczę z najgłębszą pokorą, a błagam Litości Twojej, abyś mnie w ostatnim Przyjściu między Wybrane Twoje policzył. Amen.

Sposób nabożny słuchania Mszy Świętej.

Czas i wieczność 1864

Modlitwa przed słuchaniem Mszy Świętej.

Pozwól mi Łaski Twojej Najlitościwszy Boże! żebym jak najlepiej znajdował się przysposobionym do oddania Ci przez ręce kapłańskie tej Najświętszej Ofiary, której chcę być z jak najgłębszym uszanowaniem i z powinnym nabożeństwem przytomnym, łączę się w tym z intencją Najukochańszego Zbawiciela i Kościoła Świętego i ofiarując tę Mszę Świętą najpierw na oddanie Majestatowi Twojemu Boskiemu powinnego pokłonu i uszanowania; — po wtóre: na podziękowanie za wszystkie, które mam od Ciebie, Panie, Dobrodziejstwa; — po trzecie: na uproszenie sercem skruszonym odpuszczenia grzechów moich; — po czwarte na koniec: dla utrzymania potrzebnych dla mnie Łask Twoich, tak do zbawienia duszy mojej, jako i względem doczesnego życia ciała mojego… Mam nadzieję odebrania przez Zasługi Najukochańszego Zbawiciela Syna Twojego, Który chciał być Ofiarującym i Ofiarą w tej Najświętszej Tajemnicy.

Ponieważ Msza Święta jest pełna Tajemnic, więc pilną trzeba mieć baczność na każdą kapłana czynność.

W Imię Ojca †, i Syna †, i Ducha † Świętego. Amen.

Podczas modlitw kapłana u stopni Ołtarza.

Kapłan wychodzi do Ołtarza. Pan Jezus idzie do Ogrójca.

Łączę się z Tobą, Najdroższy Jezu Zbawicielu mój! chcąc iść za Tobą w całej Męce Twojej. Daj mi stąd ten odnieść pożytek, ażebym uczuł w sercu moim zgrozę grzechu, tudzież tkliwą i doskonałą miłość ku Tobie, Panie.

Kapłan modli się u stóp Ołtarza. Pan Jezus czyni modlitwę w Ogrójcu.

O Najsłodszy Jezu mój! uczyń mnie uczestnikiem Twojej modlitwy i daj mi to święte usposobienie, z którym czyniłeś Twoją modlitwę.

Kapłan schylony mówi: Confiteor. Pan Jezus upadłszy modli się.

Wejrzyj, Ojcze Przedwieczny, na Syna Twego upokarzającego się przed Tobą, upokarzam się z Nim i cześć najgłębszą Tobie oddaję. Wierzę w Ciebie, Boże mój — w Tobie nadzieję pokładam — miłuję Cię nade wszystko i z miłości ku Tobie, żałuję z całego serca za wszystkie grzechy moje. Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu.

Kapłan całuje Ołtarz. Pan Jezus zdradliwie pocałowany od Judasza.

Tak zdradliwe pocałowanie zbrodnią jest tych, którzy niegodnie przyjmują Komunią Świętą; zachowaj mnie, Jezu mój, od tego nieszczęścia.

Kapłan idzie na róg Ołtarza. Pan Jezus pojmany, związany i zaprowadzony do Annasza.

Ja ci to jestem występnym, Ty zaś, Jezu mój, jesteś niewinnym. Cześć Tobie oddaję w tym stanie upokorzenia Twego.

Kapłan zaczyna Introit. Pan Jezus zaczyna być znieważanym na zgromadzeniu, na które wprowadzony w ciemnej nocy.

Strzeż mnie, Jezu mój, od schadzek nocnych, w których na nowo obrażają Cię grzesznicy. Nie dopuszczaj tego na mnie, aby ciemności nocne śmielszym mnie czynić miały do grzechu.

Kapłan idzie na środek Ołtarza. Pan Jezus odesłany od Annasza do Kajfasza, aby był badany.

Daj to, Najmilszy Jezu mój, abym się mógł usprawiedliwić jak Ty, przez mądrość w mowie i świętobliwość w uczynkach.

Gdy kapłan mówi: Kyrie eleison. Pan Jezus po trzykroć od Piotra zaprzany.

Daj mi tę Łaskę, Najsłodszy Jezu mój! żeby sobie nigdy zbyt nie zaufał i chronił się zawsze okazji wiodących do grzechu.

Kapłan mówi: Dominus vobiscum. Pan Jezus spogląda na Piotra, a Piotr zaczyna płakać za grzechy swoje.

Daj mi tę Łaskę, Najlitościwszy Jezu mój! abym opłakiwał serdecznie grzechy moje.

Podczas Lekcji:

Kapłan idzie na róg Epistoły. Pan Jezus prowadzony do Piłata.

O Jezu mój Najmiłościwszy! zazdrość i nienawiść niesprawiedliwych sędziów przeciw Tobie stawia Cię już przed trzeci trybunał. Zachowaj mnie, Panie, od wszelkiego uniesienia się zazdrością i zemstą przeciwko bliźniemu.

Kapłan odmawia Epistołę. Pan Jezus jest oskarżony przed Piłatem.

Daj to, Najlitościwszy Jezu, abym znosił cierpliwie cokolwiek złego o mnie kto mówić będzie, ja zaś, abym o nikim źle nie mówił.

Kapłan modli się po Epistole. Pan Jezus stawiony przed Herodem nic mu nie odpowiada.

Daj to, Najcierpliwszy Jezu mój! abym kochał się w milczeniu, ile razy wzgarda mnie spotka.

Kapłan idzie na środek Ołtarza i nachyla się. Pan Jezus od Heroda odesłany do Piłata, na pośmiech w białą szatę ubrany.

Przyodziej mnie, Najdobrotliwszy Jezu! cnotą pokory i niewinności.

Na Ewangelię.

Kapłan czyta Świętą Ewangelię. Pan Jezus powtórnie pytany od Piłata.

O Jezu mój Najlitościwszy! nie dozwalaj, aby kiedy wzgląd ludzki mógł mnie przywieść do wykroczenia przeciw Tobie, w sprawie zbawienia i Religii Świętej.

Na Credo.

Gdy Kapłan mówi Credo, mów razem z nim Wyznanie Wiary:

Wierzę w Jednego Boga, Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela Nieba i ziemi, i wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. I w Jednego Pana, Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, z Ojca zrodzonego przed wszystkimi wiekami. Bóg z Boga, Światło ze światłości. Boga prawdziwego z Boga prawdziwego. Zrodzonego, a nie stworzonego, współistotnego Ojcu, a przez Którego wszystko się stało. Który dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z Niebios,

(uklęknij) I wziął Ciało przez Ducha Świętego z Maryi Panny i stał się Człowiekiem. (powstań).

Ukrzyżowany też za nas, pod Ponckim Piłatem, umęczon i pogrzebion. I Zmartwychwstał trzeciego dnia według Pisma Świętego. I wstąpił na Niebiosa, siedzi na Prawicy Ojca. I znowu ma przyjść z Chwałą sądzić żywych i umarłych, Którego Królestwu nie będzie końca. Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, Który od Ojca i Syna pochodzi. Który z Ojcem i Synem wspólnie jest czczony i wielbiony, Który mówił przez Proroków. Wierzę w Jeden, Święty, Katolicki i Apostolski Kościół. Wyznaję, iż jest jeden Chrzest ustanowiony na odpuszczenie grzechów. I oczekuję zmartwychwstania umarłych. I żywota † przyszłego wieku (żegnając się). Amen.

Przy Offertorium.

Kapłan zdejmuje zasłonę z kielicha. Pan Jezus jest obnażony z sukni.

O Jezu mój Najdobrotliwszy! ten stan zawstydzenia, w którym się znajdujesz, daje mi uczuć całą zgrozę moich nieskromności. Przyrzekam Tobie, iż zawsze skromnym będę względem całej mojej osoby.

Kapłan ofiaruje Hostię Świętą. Pan Jezus ofiaruje Ciało Swoje, dozwalając przywiązać się do słupa i ponosząc katowanie.

Daj mi uczuć, Jezu Najmiłosierniejszy! całą obrzydliwość, na jaką zasługuje grzech cielesny, który zranił Twoje Święte Ciało, i natchnij mnie duchem umartwienia.

Kapłan nakrywa kielich po Ofiarowaniu. Pan Jezus koronowany cierniową koroną.

Zachowaj mnie, Najsłodszy Jezu mój! od pychy, wyniosłości i od wszelkich złych myśli.

Na Lavabe me i Orate Fratres.

Kapłan umywa ręce. Piłat niewinnym Pana Jezusa uznaje i tym końcem ręce umywa.

O Najcierpliwszy Jezu! Tyś jest niewinnym, a obchodzą się z Tobą jak z winowajcą; żałuję z całego serca, iż przez grzechy moje ściągnąłem na Cię to okrutne i niegodne obejście się z Tobą.

Kapłan obraca się i mówi: Orate Fratres. Pan Jezus cały okryty Ranami i Krwią zbroczony, pokazany ludowi.

Daj to, Najlitościwszy Jezu! aby nadmiar Twoich Boleści i wielkość Miłości Twojej ku nam, wstrzymały potok naszych występków i napełniły nas gorejącą ku Tobie miłością.

W czasie Prefacji.

Kapłan odmawia Prefację. Pan Jezus jest skazany na śmierć krzyżową i przyjmuje z poddaniem się ten wyrok.

Daj mi tę Łaskę, Najmiłosierniejszy Jezu! abym znosił odważnie i cierpliwie krzyżyki, którymi Bogu podoba się mnie dotknąć. Uczyń mnie gotowym i posłusznym na cierpienia i śmierć choćby samą, dla zgładzenia niezliczonych grzechów moich.

W czasie Kanonu.

Kapłan modli się za wiernych żyjących. Pan Jezus modli się za wszystkich ludzi.

Łączę, Jezu Najdobrotliwszy, modlitwy moje z Twoimi, ale błagam Cię szczególniej, aby modlitwy Twoje dla mnie się stały zbawiennymi.

Kapłan wzywa przyczyny Świętych. Pan Jezus pociesza Święte Niewiasty.

O Jezu Najlitościwszy! w pomieszaniu, w które wprawiają mnie grzechy moje, potrzebne mi jest Twoje pocieszenie, błagam Cię przeto pociesz mnie, pociesz, niech się więcej nie smucę.

Kapłan kładzie ręce nad chlebem i winem. Pan Jezus rozciągniony na krzyżu, na którym ma umrzeć.

O Jezu Najmiłosierniejszy! otóż stajesz się Ofiarą, abyś mnie wybawił od śmierci grzechu. Nigdy, ach! nigdy już nie dopuszczę się grzechu. Ojcze Przedwieczny! wejrzyj na Twego Najmilszego Syna, Który staje się Ofiarą za mnie ku Chwale Twojej, i w tejże chwili obróć Oczy na mnie, który błagam Cię, abyś przyjął tę Najświętszą Ofiarę, najpierw jako uroczyste wyznanie podległości mojej ku Twojej Wielkości, i Najwyższemu Twojemu Majestatowi — po wtóre: jako podziękowanie za wszystkie dobra doczesne i duchowne od Ciebie odebrane — po trzecie: jako zadośćuczynienie za grzechy moje, za które serdecznie żałuję — po czwarte: jako środek najdoskonalszy, którego używać mogę do otrzymania tego wszystkiego, co mi jest potrzebnym, i tego wszystkiego, o co Cię prosić mam dla żywych i umarłych.

Kapłan czyni znak krzyża nad chlebem i winem. (Które w tej chwili mają być przemienione w Ciało i Krew Jezusa Chrystusa). Pan Jezus do krzyża gwoździami przybity.

Gwoździe Święte przebijcie ciało moje, ono jest występne, a Ciało Jezusa niewinne jest. A Ty, Najsłodszy Jezu mój! przywiąż mnie do Siebie, za Twą tylko Nauką i Przykładami chcę iść.

W czasie Podniesienia Hostii Świętej.

Kapłan podnosi Hostię Świętą. Pan Jezus podniesiony na krzyżu.

O Jezu Najdobrotliwszy! podnieś mnie z Sobą i daj, abym oczom ludzkim inaczej wystawionym nie był, tylko jako przedmiot zbudowania przez dobre przykłady.

W czasie Podniesienia Kielicha Świętego.

Kapłan podnosi kielich. Najświętsza Krew Pana Jezusa płynie z Świętych Ran Jego.

Niech spłynie na mnie, o Jezu Najlitościwszy! Ta Najdroższa Krew, dla oczyszczenia duszy mojej ze wszystkich nieprawości i wszystkich plam grzechu.

Po Podniesieniu.

Kapłan modli się za umarłych. Pan Jezus modli się za nieprzyjaciół.

Usposób mnie, Jezu Najmiłosierniejszy! do odpuszczenia jak Ty, i do przytłumienia we mnie wszelkiej niechęci. Wspomnij także, Panie! na wiernych zmarłych, a szczególniej na tych, za których mam obowiązek modlenia się…

Kapłan uderza się w piersi, mówiąc: Nobis quoque. Pan Jezus obiecuje Niebo łotrowi pokutującemu.

Daj mi, Najmiłosierniejszy Jezu! tę samą Łaskę. Równie jak on, dobry łotr, żałuję serdecznie za grzechy moje, ufając w Twoim Miłosierdziu. Wierzę w Ciebie, w Tobie nadzieję pokładam, i kocham Cię nade wszystko z całego serca. — Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu!…

W czasie Ojcze nasz.

Kapłan odmawia Ojcze nasz. Pan Jezus poleca Duszę Swoją Ojcu Swojemu.

O Jezu mój Najlitościwszy! ja Tobie polecam moją duszę, przyjmij ją w godzinę śmierci mojej. — Ojcze nasz… itd.

Kapłan wzywa Przyczyny Najświętszej Marii Panny. Pan Jezus poleca Swą Matkę Św. Janowi.

Dzięki Tobie składam, Najdobrotliwszy Jezu, żeś mi Najświętszą Maryę Pannę zostawił za Matkę. Jej tkliwa czułość ku ludziom i moc bez ograniczenia, którąś Ją przyodział, dają mi zupełne zaufanie w Jej wstawieniu się za mną do Ciebie. — Zdrowaś Maryo… itd.

Kapłan łamie i dzieli na dwie części Hostię Świętą. Pan Jezus umiera i Dusza Jego odłącza się od Ciała.

Daj mi to, Jezu Najmiłościwszy, abym umarł grzechom, a duszy mojej daj życie Łaski.

Kapłan nad Hostią Świętą i nad kielichem czyni Znak Krzyża. Pan Jezus po śmierci włócznią przeszyty.

Serce Twoje, Jezu Najdobrotliwszy! nie dla czego innego jest otwarte, tylko dla przyjęcia serca mojego. Przyjmij je więc — poświęcam je Tobie z radością. Udziel mu wszystkich Świętych usposobień Twego Serca Boskiego, w ten sposób, aby jedno i drugie jednym, a jeżeli nie tym samym, to podobnym było sercem.

Kapłan odrobinę Hostii Świętej wpuszcza w kielich. Dusza Pana Jezusa wstępuje do otchłani.

Zstąp, Jezu mój Najmiłosierniejszy! do Czyśćca, pociesz dusze, które tam cierpią, i załącz ku ich uwolnieniu pożytek z Twojej Ofiary.

Na Agnus Dei.

Kapłan uderza się w piersi, mówiąc: Baranku Boży. Gdy Pan Jezus umarł, wielu powróciło z Kalwarii przeszytych żalem i skruchą.

Niech pamięć Śmierci Twojej, o Najdobrotliwszy Jezu! odnowi między nami podobny cud nawrócenia.

Podczas Komunii kapłana.

Kapłan przyjmuje Komunię Świętą. Pan Jezus złożony w grobie nowym.

Utwórz we mnie, o mój Najcudowniejszy Jezu, serce nowe, godne przyjęcia Ciebie — odtąd już zostań Panem Wszechwładnym onego, dla uczynienia w nim Cudów Twej Nieprzebranej Łaski.

Kapłan czyni umycie kielicha i palców. Ciało Pana Jezusa obmyte i namaszczone w grobie zamknięte.

Racz to dać, Wszechmogący Wieczny Boże! abym wyszedł po odprawieniu Świętych Tajemnic, którym jestem przytomnym, zupełnie uświęconym i umarłym światu.

Podczas ostatnich modlitw.

Kapłan wraca do księgi na róg Ołtarza i czyta. Pan Jezus Zmartwychwstał.

Daj mi tę Łaskę, Najdobrotliwszy Jezu! abym był wskrzeszonym do życia nowego, abym tylko żył dla Ciebie, Któryś umarł dla mnie.

Kapłan obracając się, mówi: Dominus vobiscum. Pan Jezus ukazuje się Swej Matce i Apostołom.

Stań się, Jezu Najlitościwszy! zawsze obecnym umysłowi mojemu, i spraw to, abym nieustannie myślał o Tobie.

Kapłan mówi ostatnie modlitwy. Pan Jezus przez czterdzieści dni ukazuje się często Uczniom Swoim.

Nie tylko przez czterdzieści dni, Jezu Najdobrotliwszy! ale zawsze i wszędzie bądź ze mną, gdyż Ty Sam tylko możesz być moją pociechą i moim szczęściem.

Kapłan mówi: Ite Missa est. Pan Jezus w Niebo wstępuje.

O Jezu mój, Jezu Najświętszy! uczyń mnie godnym wnijść kiedyś do Nieba, i tam Cię oglądać, chwalić i kochać przez całą wieczność.

Podczas Błogosławieństwa.

Kapłan daje Błogosławieństwo. Pan Jezus opuszczając Apostołów, błogosławi im, i wstąpiwszy w Niebo, Ducha Świętego zsyła.

Udziel mi, Jezu Najmiłosierniejszy! Twoje Święte Błogosławieństwo, ale Błogosławieństwo takie, które by mnie oderwało od siebie samego, a przywiązało do Ciebie — Błogosławieństwo, które by mnie oczyściło od wszelkiego grzechu, które by mi wzrost dawało w Wierze i w cnocie; które by mnie zachowało od wszelkiego przypadku, i trzymało w dobrem. A dla uwieńczenia Dobrodziejstw Twoich, względem mnie, ześlij mi także Ducha Świętego, który by zstąpił na mnie ze wszystkimi Darami, abym przez Jego tylko Boskie Natchnienie wszystko wykonując, żył i umarł w tymże samym usposobieniu jak Ty, Najsłodszy Zbawicielu mój!

Kapłan czyta Ostatnią Ewangelię. Pan Jezus posyła Apostołów na opowiadanie Ewangelii po całym świecie.

Dzięki Tobie, Jezu Najmilszy! żeś nas oświecił światłem Ewangelii Świętej Twojej — udzielaj nam Łaski do rządzenia się Jej ustawami:

Ojcze nasz… itd… Zdrowaś Marya… itd.

Modlitwa do Ducha Świętego na zakończenie Mszy Świętej.

Duchu Święty Boże! cały Kościół Święty mocno Ci do wdzięczności jest obowiązany, albowiem za Twoją Łaską Najświętsza Mszy Święta Ofiara na najwyższą cześć Boga i najpewniejsze wiernych zbawienie jest postanowiona. Ręką niewidomą ta Najświętsza Ofiara błogosławiona, poświęcona i na najwyższe Bóstwu uszanowanie oddaną zostaje. Przez ogień gorący Boskiej Miłości Twojej, chleb i wino w prawdziwe Ciało i Krew Chrystusową przemienia się. Za te i inne Nieskończone Dobrodziejstwa, dzięki Tobie imieniem całego Kościoła Świętego czynię, polecając Ci ją imieniem wszystkich wiernych na Chwałę Twoją i na zawdzięczenie za wszystkie Dobrodziejstwa. Ozdób mnie, Duchu Święty, przez przyczynę tej Ofiary Najświętszej, Twoimi Siedmiu Darami; rozmnażaj we mnie Twą Łaskę, rozpal ogień Miłości Twojej w sercu moim, abym bezustannie pałał pobożnością i miłością ku tej Najświętszej Ofierze przez Mękę i Śmierć Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa, Który z Tobą i z Ojcem żyje i króluje przez nieskończone wieki wieków. Amen.

Modlitwy przepisane co niedzielę i święto po uroczystej Mszy Świętej, czyli po sumie.

Błogosławmy Panu 1891

Odmów Litanię do NMP i Pod Twoją obronę, a potem dodaj:

Módlmy się: Łaskę Twoją, prosimy Cię, Panie, racz wlać w serca nasze, abyśmy, którzy za Zwiastowaniem Anielskim Chrystusa Syna Twego Wcielenie poznali, przez Mękę i Krzyż do Chwały Zmartwychwstania byli doprowadzeni. Przez Tegoż Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Po czym kapłan śpiewa:

Tantum ergo saramentum / Przed tak wielkim Sakramentem

S. Panem de Coeli praestitisti eis. (O.T.:Alleluia). R. Omne delectamentum in se habentem. (O.T.:Alleluia). S. Oremus: Deus, Qui nobis sub Sacramento mirabili Passionis Tuae memoriam reliquisti, tribue quaesumus ita nos Corporis et Sanguuinis Tui Sacra Mysteria venerari, ut Redemptionis Tuae fructum in nobis jugiter sentiamus. Qui vivis et regnas in saecula saeculorum. R. Amen. V. Oremus: Deus Omnium Fidelium Pastor et Rector famulum Tuum N., quem Pastorem Ecclaesiae Tuae praeesse voluisti, propitius respice, da ei quaesumus, verbo et exemplo, quibus praeest, proficere, ut ad vitam una cum grege sibi credito perveniat sempiternam. Per Christum Dominum nostrum. R. Amen. V. Domine non secundum peccata nostra facias nobis. R. Neque secundum iniquitates nostras retribuas nobis. V. Oremus: Deus, Qui culpa offenderis, proenitentia placaris, preces populi Tui supplicantis propitius respice, et flagella Tuae iracundiae, quae pro peccatis nostris meremur, averte. Per Christum Dominum nostrum. R. Amen. V. Fiat pax in Virtute Tua. R. Et abundantia in Turribus Tuis. V. Oremus: Deus, a Quo sancta desideria, recta consilia et justa sunt opera, da servis Tuis illam, quam mundus dare non potest pacem, ut et corda nostra Mandatis Tuis dedita, et hostium sublata formidine tempora sint Tua Protectione tranquilla. Per Christum Dominum nostrum. R. Amen.

V. Udzieliłeś im, Panie Chleba Niebieskiego. (O.W.: Alleluja). R. Wszelki smak i słodycz w sobie mającego (O.W.: Alleluja). V. Módlmy się: Boże, Któryś nam w tym przedziwnym Sakramencie Męki Twojej Najświętszej Pamiątkę zostawić raczył, daj nam najchwalebniejszego Ciała i Krwi Twojej czcić Tajemnicę, ażebyśmy zawsze Odkupienia naszego pożytek w nas czuć mogli. Który z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz Bóg w Trójcy Świętej Jedyny na wieki wieków. R. Amen. V. Módlmy się: Boże Wszechmogący, Pasterzu i Rządco wiernych, wejrzyj łaskawie na sługę Twego N., któregoś Pasterzem Kościoła Twojego Świętego ustanowił, aby słowem i przykładem ludowi Twojemu przyświecał i wespół z trzodą sobie powierzoną żywota wiecznego dostąpił. Przez Chrystusa, Pana naszego. R. Amen. V. Panie, nie według grzechów naszych czyń nam! R. Ani według nieprawości naszych oddawaj nam! V. Módlmy się: Boże, Który się winą obrażasz, a pokutą przebłaganym bywasz, na prośby ludu Twego żebrzącego łaskawie wejrzyj, a karanie gniewu Twego, na które przez grzech nasz zasługujemy, odwróć. Przez Chrystusa, Pana naszego. R. Amen. V. Niech się stanie pokój w Mocy Twojej. R. A obfitość we wieżach Twoich. V. Módlmy się: Boże, od Którego święte pragnienia, dobre rady i sprawiedliwe uczynki pochodzą, daj sługom Twoim on pokój, którego świat dać nie może, aby serce Twoim Przykazaniom były oddane, a czasy, od trwogi przed nieprzyjacielem wolne, aby pod Twoją Opieką były spokojne. Przez Chrystusa, Pana naszego. R. Amen.

Modlitwy po Mszy Świętej.

Modlitwa I.

Anioł Stróż 1905

Racz przyjąć, Ojcze Niebieski, na wonność słodkości tę Ofiarę, którąm Tobie przez Twego kapłana ofiarował, a racz mi odpuścić wszystkie oziębłości, roztargnienia i niedoskonałości, które mi się przy tym słuchaniu Mszy Świętej lub z krewkości, lub też z dobrowolnego błąkania myśli przytrafiły, na których zadośćuczynienie i w nagrodę ofiaruję Ci zasługi, Mękę i Śmierć Najmilszego Syna Twego, a Pośrednika naszego. Jego godność i modlitwy doskonałe niech nagrodzą niegodność, oziębłość i niedoskonałość modlitw naszych. Wspomnij, Ojcze Niebieski, na cierpliwość, pokorę, nabożeństwo, miłość i cichość Jego, a racz mnie wysłuchać proszącego w Imię Tegoż Najmilszego Jednorodzonego Syna Twego, albowiem On rzekł: „O cokolwiek prosić będziecie Ojca Mego w Imię Moje, da wam”. O to jedno tylko proszę: niech będzie Tobie przyjemna ta modlitwa moja na większą Chwałę Twoją, na uwielbienie Syna Twego Jezusa Chrystusa Utajonego, żywym i umarłym do zbawienia pomocą. Amen.

Modlitwa II.

Nowy Brewiarzyk Tercyarski przez O. L.K. 1910; Anioł Stróż 1905

O Najsłodszy Panie Jezu Chryste! błagam Cię i zaklinam, aby Męka Twoja, była mi siłą ku podźwignięciu, ku umocnieniu, i ku obronie. Rany Twoje, niechaj mi będą pokarmem i napojem, który by mnie nasycał, upajał i rozkoszą napełniał. Wylanie Krwi Twojej, niech mi będzie ku odpuszczeniu wszystkich win moich. Śmierć Twoja niech mi zjedna chwałę wieczną. A niech w tym wszystkim będzie mi posilenie i rozradowanie, zdrowie i słodkość serca mojego. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

Papież Klemens VIII nadał odmawiającym powyższą modlitwę odpuszczenie wszelkich przewinień we Mszy Świętej popełnionych.

Odpust 3 lat dla kapłanów odmawiających tę modlitwę po odprawieniu św. Ofiary. Pius IX Dekret. Św. Kongr. odp. 11 grudnia 1846r.

Modlitwa po Mszy Świętej do Najświętszej Panny Maryi.

Nowy Brewiarzyk Tercyarski przez O. L.K. 1910

Najświętsza Maryo Panno, Matko Pana naszego Jezusa Chrystusa, Królowo Nieba i ziemi, Ty, Która byłaś godna nosić w Przeczystym Twym Łonie Stwórcę wszystkich stworzeń, Tego Boga, który przed chwilą poświęcił się na Ołtarzu, błagam Cię, wstaw się za mną biednym grzesznikiem i przez Wszechmocną Twoją modlitwę, otrzymaj mi odpuszczenie wszystkich przewinień, jakie popełniłem słuchając Tej Mszy Świętej, błagaj Twego Ukochanego Syna Jezusa, Który zawsze Twoje wysłuchuje prośby, aby mnie i wszystkim mi drogim udzielił Błogosławieństwa Swego i Łaski świątobliwego przepędzenia dnia dzisiejszego. Amen.

Modlitwa po każdym nabożeństwie, ku dostąpieniu odpuszczenia wszystkich win, z ułomności ludzkiej w nabożeństwie popełnionych.

Książka do nabożeństwa dla wszystkich katolików Dunin 1844

Przenajświętszej i nierozdzielnej Trójcy, Ukrzyżowanego Pana naszego Jezusa Chrystusa Człowieczeństwu, Najświętszej i Najchwalebniejszej Maryi Dziewicy płodnemu Panieństwu, i Wszystkich Świętych społeczności, niech będzie wieczna cześć, chwała, dziękczynienie i uwielbienie od wszystkiego stworzenia, nam zaś odpuszczenie wszystkich grzechów: przez nieskończone wieki wieków. Amen.

V. Błogosławione wnętrzności Maryi Panny, które nosiły Syna Ojca Przedwiecznego.

R. I błogosławione piersi, które karmiły Chrystusa Pana.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya.

Modlitwa przed wyjściem z kościoła.

Bóg moją miłością, 1894

Najsłodszy Jezu! dziękuję Ci serdecznie za wszelkie Łaski, których mi w tym kościele użyczyć raczyłeś; a ponieważ teraz opuścić go muszę, ofiaruję Ci modły i nabożeństwo swoje w połączeniu z najdoskonalszymi i najskuteczniejszymi modlitwami Twoimi, prosząc usilnie, abyś modlitwy, jakie tu w tym Domu Bożym odmawiałem, w Sercu Swoim Boskim uświęcił oraz połączył ze wszystkimi świętymi pragnieniami, jakimi kiedykolwiek serca Swoich Świętych natchnąłeś. Racz je, Panie Jezu! ofiarować w ten sposób Bogu Ojcu za wszystkie niedbalstwa moje, tak aby ta ofiara była z mojej strony najwdzięczniejszym zadośćuczynieniem, a dla Ciebie, Boże! miłym całopaleniem! A teraz, udziel mi, o Jezu! Najświętszego Błogosławieństwa, jakoś do Nieba wstępując, błogosławił Apostołom, abym mocą i dzielnością tego Błogosławieństwa pokrzepiony, na zawsze w Łasce Twojej trwał i zawsze wiernie Tobie służył. Amen.