II TYDZIEŃ PO WIELKANOCY. ŚRODA. Rozmyślanie. Uroczystość Opieki Św. Józefa.

salveregina.pl 1 tydzień temu

Przewodnik prawdziwej pobożności

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

Zobacz imprimatur

czyli

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

TOM I

(od 1 stycznia do 30 czerwca)

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdzi­wej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niego­dnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnę­trzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

Pokaż przepisy

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmy­ślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdro­waś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to roz­myślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spo­wiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

I. Przedstawię sobie Pana Jezusa mówiącego, jak niegdyś faraon swojemu narodowi: Idźcie do Józefa.

II. Prosić będę o wielkie nabożeństwo do Św. Józefa.

I. Punkt.

Św. Józef Patronem i Opiekunem naszym.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Opatrzność Boża wynosząc Św. Józefa na godność Piastuna Słowa Wcielo­nego i wielka Świętość jego życia, jaka tej godno­ści towarzyszyć musiała, wzbudziła w sercu wszyst­kich wiernych nieograniczoną ufność we wstawiennictwo Świętego Patryarchy. Bo słuszna, aby Ten, który spełniał Jego Wolę w tym życiu ziemskim, przychylił się do wszystkich próśb jego w Niebieskiej Chwale. Stąd więc pochodzi ta cześć nadzwyczajna, którą świat cały oddaje Świętemu Józefowi, stąd tyle bractw pod jego wez­waniem ustanowionych, stąd wreszcie to pragnie­nie pojedynczych miast, prowincji, a choćby całych narodów, aby Józefa Świętego mieć swoim szczególniejszym Patronem. Belgia cieszy się od dawna tą łaską, która udzieloną jej została przez Inno­centego IX. (Bulla Eximia pietas, 19 kwiet. 1679). Uroczystość zaś Opieki Św. Józefa nad całym Kościołem Świętym obchodzi się po całym świecie w środę po II Niedzieli Wielkanocnej.

ZASTOSOWANIE. Kiedy podobało się Panu Jezusowi wy­rokiem Namiestnika Swego Kościoła Chrystuso­wego dać Św. Józefa za Patrona i Orędownika Kościołowi Swemu, to rzecz jasna, iż głównie za pośrednictwem tego wielkiego Patryarchy chce dzieciom Kościoła Łask Swoich udzielić! Z wielką wtedy ufnością uciekaj się do twojego Patrona i Orędownika; idź do Józefa; przedstaw mu prośby i błagania twoje, przedstaw mu potrzeby twych braci, prześladowanych dla wiary twojej Ojczyzny i tych wszystkich, którzy rządzą i kierują nami.

UCZUCIA [**]. Dziękuj Twemu Świętemu Opiekunowi za mnogie dobrodziejstwa, które za Jego pośrednictwem otrzymał Kościół Święty, które ty otrzymałeś. Proś, aby i przez cały czas nie odmawiał tobie i twej braci błogich skutków swego Orędownictwa.

POSTANOWIENIE. W tej intencji połączę dzi­siaj moje modlitwy z modłami biskupów, kapła­nów i wszystkich wiernych.

PRZEKAŻ 1.5% PODATKU
na rozwój Salveregina. Bóg zapłać
KRS: 0000270261 z celem szczegółowym: Salveregina 19503

II. Punkt.

Święty Józef Patronem i Opiekunem chrześcijańskich rodzin.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Św. Józef, będąc Oblubieńcem Najświętszej Dziewicy Maryi, był wedle porządku ustanowionego od Pana Boga, Głową Świętej Rodziny; on to utrzymywał Ją pracą rąk swoich, on Jej przewodniczył i rządził nią zgodnie z zamiarami Boskiej Opatrzności, objawionymi mu poselstwem Aniołów. Toteż Ewangelia nas upewnia, iż Pan Jezus i Marya byli zawsze Mu posłuszni. — Słusznie więc i sprawiedliwie nazywamy i wzywamy Go jako szczególniejszego Opiekuna chrześcijańskich rodzin, które pragną postępować wedle Praw Bożych.

ZASTOSOWANIE. Każde zakonne zgromadzenie jest rodziną w szerszym znaczeniu, tak jak Ko­ściół Święty jest jedną wielką rodziną Pana Chrystusową. Do nich to przede wszystkim należy dzisiejsza uroczystość. Przeto obowiązkiem ich jest złożyć w dniu dzisiejszym wspólne, uroczyste dziękczynie­nie Św. Józefowi, aby się wywiązać z długu wdzięczności, którego może dotąd przez nieświadomość nie spłaciły. To samo powiedzieć należy o pojedynczych domach i rodzinach chrześcijań­skich. Ileż jednak rodzin wypełni ten obowiązek? Uczyń z swej strony co możesz, abyś nie oka­zał się niewdzięcznym.

UCZUCIA. Poleć Świętemu Józefowi całą swą rodzinę i pojedynczych jej członków; złóż mu daninę podzięki i wdzięczności.

POSTANOWIENIE. Będę naśladował cnoty Świę­tego Józefa, aby mu się bardziej przypodobać i zasłużyć na tym troskliwszą opiekę jego nad rodziną, do której należę.

III. Punkt.

Święty Józef patronem i opiekunem chrześcijańskiej młodzieży.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Dziecię Jezus było poddane, jak mówi Ewangelia, kierownictwu Świętego Józefa i było mu, niemniej jak Maryi, w każdej rzeczy posłuszne. Pan Jezus był Im poddany (Łuk. II). Powiedzieć można, iż Opatrzność Boska powie­rzyła dzieciństwo i młodość Pana Jezusa wyłącznie Opiece Świętego Józefa, Który doznał najsłodszych rozkoszy ojcowskich, widząc, jak Pan Jezus wzrastał w Mądrości i w latach, i w Łasce u Pana Boga i u ludzi. Czy nie należy stąd wnieść, iż Św. Józef zajmuje się i otacza szczególniejszą opieką wiek dziecięctwa i młodości, niemniej jak tych, którzy mają obowiązek czuwania nad dobrymi obyczajami i pobożnością dzieci, i młodzieży?

ZASTOSOWANIE. Jeżeli bierzesz jaki udział w wychowaniu i prowadzeniu młodzieży, to wiedz, iż piękne, ale trudne posłannictwo masz do speł­nienia i wielka odpowiedzialność ciąży na tobie. Dzieło wychowania wymaga przymiotów i Łask wyjątkowych: a więc uciekaj się do Patrona i wyłącznego Opiekuna dziecięcego wieku i chrze­ścijańskiej młodzieży. Idź do Józefa zwłaszcza w dniu dzisiejszym, a prośby twoje będą wysłuchane; o ile zaś jesteś wolny od tego obowiązku, to módl się za tych, którzy są nim obarczeni.
Bę­dziesz miał udział w ich zasługach i zjednasz im wiele Łask Świętego Józefa.

ROZMOWA DUSZY [****] z Świętym Józefem.

Zachęcamy do:
  1. uczczenia Tajemnicy Odkupienia w miesiącu kwietniu ku Jego czci poświęconym: Nabożeństwo kwietniowe do Tajemnicy Odkupienia – dzień 17.
  2. uczczenia Tajemnicy Przenajświętszego Oblicza Pana Jezusa w miesiącu kwietniu ku Jego czci poświęconym: Miesiąc kwiecień poświęcony ku czci Przenajświętszego Oblicza Pana Jezusa – dzień 17.
  3. poznania Nauki katolickie na okres Wielkanocny.
  4. uczczenia Tajemnicy Zmartwychwstania Pańskiego: Nabożeństwo na okres wielkanocny.
  5. uczczenia Opieki Św. Józefa: Nabożeństwo do Opieki Św. Józefa.

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań od­dzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Mi­łości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego na­maszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obu­dziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wyko­nania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypeł­nienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wyma­gają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama na­zwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w go­dzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykona­nych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powie­dział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skute­czne postanowienia.

Często­kroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych posta­nowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i po­stanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą za­wsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powta­rzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modli­twie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo poży­teczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

© salveregina.pl 2024

Idź do oryginalnego materiału