Familiaris Tractatio Verbi Divini* 410

filipini.eu 1 miesiąc temu

16 III 2025 – II NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU
Łk 9, 28b-36

Boże, Ty nam nakazałeś słuchać Twojego umiłowanego Syna, † ożywiaj naszą wiarę swoim słowem, * abyśmy odzyskawszy czystość duszy, mogli się cieszyć oglądaniem Twojej chwały. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

✠ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dopełnić w Jeruzalem. Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy się ocknęli, ujrzeli Jego chwałę i obydwu mężów, stojących przy Nim.

Gdy oni się z Nim rozstawali, Piotr rzekł do Jezusa: «Mistrzu, dobrze, iż tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Nie wiedział bowiem, co mówi. Gdy jeszcze to mówił, pojawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy weszli w obłok.

A z obłoku odezwał się głos: «To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!» W chwili gdy odezwał się ten głos, okazało się, iż Jezus jest sam.

A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie opowiedzieli o tym, co zobaczyli.

Oto słowo Pańskie.

za: brewiarz.pl

Fragment Ewangelii Łk 28b-36, to opowieść pełna symboli, która zaprasza nas do refleksji nad tym, jak rozumiemy obecność Boga w naszym życiu. Piotr, Jakub i Jan, będąc z Jezusem na górze, stają się świadkami czegoś wyjątkowego. Jezus podczas przemienienia ukazuje im swoją Boską naturę. Przypomina nam to, iż Bóg jest blisko, choćby w momentach, które wydają się błahe. Czasem wystarczy spojrzeć głębiej, by dostrzec Jego bliskość. Piotr, widząc to niezwykłe wydarzenie, chce postawić namioty, zatrzymując tę chwilę. Ile razy my sami, w ważnych momentach życia, próbujemy „uchwycić” to, co dobre, pragnąc, by trwało wiecznie? Bóg pokazuje, iż wiara jest drogą, ufnością, a Jego plan sięga dalej, choćby jeżeli czasem go nie rozumiemy. W całej tej niezwykłości pojawia się głos Boga: „To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!” To proste zdanie jest jak drogowskaz. W życiu pełnym zgiełku, trudnych wyborów i niepewności najważniejsze jest słuchanie Jezusa – Jego słowa, nauki i cichej obecności w naszym sercu. Po wszystkim uczniowie milczą zdumieni, bo czasem najlepszą reakcją na coś świętego jest cisza – przestrzeń na to, by Bóg mówił w naszym wnętrzu. W życiu każdego z nas są obecne „góry” – chwile, w których widzimy i czujemy obecność Boga w sposób szczególny. Niemniej codzienność to często schodzenie z tej góry i mierzenie się z trudami życia. Przemienienie Jezusa przypomina nam, aby z tych wyjątkowych chwil czerpać siłę i zaufanie do Boga na resztę drogi. Czy w codziennym biegu potrafisz zatrzymać się, by spojrzeć na swoją „górę”? Czy jesteś świadomy/a tego, iż w tych małych rzeczach – rozmowie, uśmiechu, ciszy – Bóg chce pokazać Ci swoją obecność? Być może dziś jest zaproszeniem, by wsłuchać się w Jego słowo i zaufać, iż On wie, dokąd Cię prowadzi.

Autorka: Paulina Drwal,
kochająca i szczęśliwa żona,
specjalistka w obszarze marketingu strategicznego i komunikacji

* Nawiązujący do sposobu św. Filipa Neri krótki, przystępny komentarz do Liturgii Słowa. Autorami refleksji na niedziele i święta są świeccy, osoby w różny sposób związane z naszym oratoryjnym duszpasterstwem. Mamy nadzieję, iż ta propozycja ciesząca się coraz większym Państwa zainteresowaniem, pomaga w przygotowaniu się do Mszy św. i jest także okazją do lepszego poznania osób, które z widzenia znamy z kościoła filipinów.