Błogosławiony Kard. Stefan Wyszyński w Komańczy

parafiastarebojanowo.pl 3 lat temu

Komańcza to wieś położona w południowo – wschodniej Polsce, w województwie podkarpackim, na pograniczu Beskidu Niskiego i Bieszczadów, od południa natomiast graniczy ze Słowacją.

Klasztor Sióstr Nazaretanek w Komańczy to miejsce czwartego (po Rywałdzie, Stoczku Warmińskim i Prudniku Śl.), ostatniego już etapu internowania Prymasa Polski Stefana kard. Wyszyńskiego. Władze komunistyczne PRL przywiozły go tutaj 29 października 1955 r. bez wcześniejszych ustaleń ze Zgromadzeniem. Była to sobota, wigilia Uroczystości Chrystusa Króla. Przebywał tu jako „pacjent” pełny rok – do 28 października 1956 roku. Miejsce to włączono w strefę graniczną. Każdorazowe odwiedzenie internowanego Prymasa wymagało przepustki z ministerstwa (od grudnia 1955 do marca 1956 nie wydano ani jednej). Dodatkowo Klasztor otoczony był w lesie tymi, którzy „czuwali” nad bezpieczeństwem Prymasa. Według świadectwa ówczesnych sióstr, Ksiądz Prymas wszedł w ten dom jak Ojciec; tak też zwracano się do niego.

Dróżka Prymasa – jeden z przystanków

W Twoje dłonie Bogurodzico składamy naszą przeszłość
i przyszłość, całe nasze życie narodowe i społeczne…
Prowadź nas… do Ojczyzny Niebieskiej. Amen.
Bł. kard. Stefan Wyszyński, Prymas Polski

Przybywających do klasztoru wita Najświętsza Rodzina.


Jedna z tablic informacyjnych na dróżce Prymasa Tysiąclecia.

Tutaj to, na modlitwie i w samotności, z dala od zgiełku świata, w pełnym zaufaniu Bożej Opatrzności i Bogurodzicy Maryi, dojrzewała dziejowa misja Prymasa Tysiąclecia wobec narodu i Kościoła w Polsce. Tu zrodził się program religijno-moralnej odnowy narodu, zawarty w tekście Jasnogórskich Ślubów Narodu i Wielkiej Nowennie, przygotowujących Ojczyznę do obchodów Tysiąclecia Chrztu Polski w r. 1966.

Kaplica – pod wezwaniem św. Teresy od Dzieciątka Jezus.

Wybudowana razem z klasztorem. Ołtarz główny – na nim podczas internowania składał Najśw. Ofiarę Prymas Polski, Stefan kard. Wyszyński. 30 października 1955 r. zanotował w „Zapiskach więziennych”: “Msza święta przy „normalnym” ołtarzu, z prawdziwym portatylem, wśród normalnych ludzi…”

Witraż – proj. M. Kauczyński 1993 r. – po lewej – Prymas w geście zawierzenia narodu polskiego Matce Bożej Częstochowskiej;

W relikwiarzu z prawej strony ołtarza znajdują się relikwie Założycielki Zgromadzenia, bł. Marii od Pana Jezusa Dobrego Pasterza (Franciszki Siedliskiej), po lewej – relikwie Sióstr Męczennic z Nowogródka.

Obraz w ołtarzu głównym – Najśw. Rodzina z Nazaretu: stojący św. Józef i Matka Boża z Dzieciątkiem Jezus; klęcząca – św. Teresa od Dzieciątka Jezus, Patronka kaplicy (kanonizowana przez pp. Piusa XI 17 maja 1925 r.); mal. siostra nazaretanka – M. Paula w 1930 r.

Z myślą o przybywających do Komańczy, z pietyzmem został urządzony Pokój Pamięci ks. Stefana kardynała Wyszyńskiego, upamiętniający jego internowanie w latach 1955–1956

Znajdują się tu pamiątki związane z osobą Prymasa:

  • szaty liturgiczne – ornat z albą, sutanna, biret i piuska kardynalska
  • obraz malowany na płótnie: Prymas z kosturem wędrujący po okolicy
  • szafka nocna, lampa naftowa, fotografia matki Prymasa
  • kałamarz i pióra, bibularz
  • Mszał Rzymski (łaciński)

Zachodnie skrzydło klasztoru

“Wielkie sprawy powstają w ciszy i skupieniu. Musimy uczyć się sztuki milczenia i skupienia.”

Bł. kard. Stefan Wyszyński, Prymas Polski

Tablica pamiątkowa

Ogród przylegający do Klasztoru Sióstr Nazaretanek

Pomnik kardynała Stefana Wyszyńskiego stoi przed przed klasztorem sióstr Nazaretanek. Został wykonany w kamieniu szydłowieckim przez prof. Andrzeja Kossa z Warszawy. Na podstawie pomnika wyryta jest łacińska sentencja ‘SOLI DEO”. W pełnej formie brzmi “Soli Deo honor et gloria” (Samemu Bogu cześć i chwała) i pochodzi z Wulgaty z Pierwszego listu do Tymoteusza. Cytat ten wybrał Stefan Wyszyński jako swoje zawołanie dodając słowo Maryja “Soli Deo per Mariam” − “Samemu Bogu przez Maryję”.

“Życie trzeba przeżyć godnie, bo jest tylko jedno.”

Bł. kard. Stefan Wyszyński, Prymas Polski

Zdjęcia pochodzą z prywatnego archiwum Księdza Proboszcza Piotra Kuflińskiego

Idź do oryginalnego materiału