🔉Bł. Kryspin.

26 Sierpnia.

Bł. Kryspin.

Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.

Patron szewców i kucharzy Św. Kryspin, urodził się we Włoszech, w mieście Witerbo 1668 r. Gdy chłopię miało pięć lat, pobożna matka zaniosła je do kościoła, i uklęknąwszy przed Obrazem Najświętszej Panny Maryi rzekła doń: „Oto dziecię moje pod Opiekę Maryi oddaję cię dzisiaj. Marya od dziś jest twoją Matką. Kochaj Ją całym sercem, służ Jej bez grzechu, czcij całym sercem”. Odtąd Kryspin odmawiał na cześć swojej Matki Niebiańskiej kilka razy wśród dnia Zdrowaś Marya, nazywał Ją „swoją Matką i Królową”. W sobotę i wigilie Jej świąt pościł o chlebie i wodzie. Mając lat 10 oddała go matka wujowi, na naukę rzemiosła szewskiego. Uczył się chętnie, sprawował skromnie, a co dzień modlił się do swej Matki w Niebie, aby mu dopomagała w pracy. Wuj polubił Kryspina, i co sobotę dawał mu parę groszy, aby miał na niedzielę na wino. Uszczęśliwiony chłopak otrzymawszy pieniądze, biegł do ogrodnika, i prosił, aby mu zrobił jak najpiękniejszy wieniec dla „Wielkiej Pani”. Otrzymawszy wieniec biegł do kościoła i składał go na Ołtarzu Najświętszej Panny Maryi. Czuł wielkie szczęście, iż mógł jakąkolwiek ofiarę złożyć dla Swej Opiekunki. Gdy został czeladnikiem i otrzymywał większą płacę, kazał okazalsze robić wieńce dla Maryi, resztę zaś pieniędzy odsyłał rodzicom. Widział raz w kościele klasztornym obłóczyny dwóch młodzieńców, którzy porzucili świat, i poświęcili się na Służbę Panu Bogu w zupełnym ubóstwie. Tknięty Łaską Bożą, zawołał: „I ja zaciągnę się pod chorągiew Św. Franciszka”. Przyjęty do klasztoru Kapucynów, budował wszystkich pokorą, posłuszeństwem i gorącością w modlitwie. Ponieważ w klasztorze mieli dosyć szewców, przeznaczono go na kucharza. Gdy wyuczył się gotowania, został wysłany do klasztoru w Tolsy. Wystawił w kuchni mały Ołtarzyk dla Najświętszej Panny Maryi, i gdy wolną miał chwilę modlił się przed nim, rozmyślał, pobożne śpiewał pieśni. Kiedy po kilku latach przeniesiono go do Albano, znowu w kuchni zrobił Ołtarzyk. I popołudniu ściągał biednych robotników, których uczył czcić Najświętszą Pannę Maryę. Po skończonej litanii śpiewano pieśni, po czym Kryspin czytał im coś lub deklamował o Maryi. Robotnicy przepadali za tymi nabożeństwami, tak umiał do ich serc przemawiać Kryspin. Zmarł 1750 r. Przy jego grobie wypraszali sobie wierni liczne Łaski, więc Papież Pius VII zaliczył go w poczet Błogosławionych.

Punkty do rozmyślania.

Święci są przyjaciółmi Pana Boga, więc wypraszają u Niego rozliczne dla ludzi Łaski. Marya, Najświętsza spomiędzy Aniołów i Świętych, największy ma wpływ u Pana Boga, dlatego najwięcej uprosić nam może.

Wiedząc o Potędze Najświętszej Panny Maryi u Pana Boga, nie zapominajmy o tym, iż Matka Zbawiciela życzliwe ma Serce dla ludzi, iż Miłosierdzie Jej nie zna granic, a Dobroć Jej niewyczerpana.

Modlitwa.

Królowo od Aniołów, Świętych i ludzi Błogosławiona, wiedząc o Twej u Boga Mocy, oddaję się pod Twoją Opiekę pewną, Która nie zawodzi; Wszechmocną, Która zwycięża; powszechną, Która nie wyłącza nikogo. Za przyczyną Bł. Kryspina bądź moją Matką, Patronką i Opiekunką. Amen.

© salveregina.pl 2024