5 Sierpnia.
Bł. Jan Grot, biskup.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Kiedy Bł. Nankier, biskup krakowski, dla różnic politycznych z królem Władysławem Łokietkiem przeniósł się do Wrocławia, Papież Jan XXII mianował jego następcą ks. Jana Grota, z którym razem kończył wszechnicę w Bononii, i tam poznał jego pobożność i stateczność. – Na tym stanowisku wysokim Grot wiele zdziałał dobrego dla diecezji krakowskiej. Nie tylko nauki diecezjanom prawił, ale sam czynem nauki te spełniał, i wzorem świątobliwości był dla wszystkich. Król Władysław, choć wbrew jego życzeniom, biskupem krakowskim został, szanował jednak jego cnoty i zasługi; żadnej ważniejszej sprawy bez jego porady nie załatwił. – Kazimierz Wielki sukcesor króla Łokietka, wysłał biskupa Grota w poselstwie do Rzymu, zanosząc skargę przeciw bezprawiom krzyżaków, którzy napadali na Polskę i urywali jej granice. Udało się biskupowi nakłonić Papieża Benedykta XII, iż celem poskromienia krzyżaków, wysłał swoich komisarzy do Polski, aby zbadali sprawę na miejscu, i złożyli Rzymowi sprawozdanie. Uznając cnoty biskupa Grota, dał mu osobisty przywilej noszenia paliusza, który jest znamieniem arcybiskupiej godności; i darował mu wspaniałą kapę, której długo używali biskupi krakowscy. Wróciwszy do ojczyzny gorliwie pracował Bł. Jan Grot nad podniesieniem religijnym swej diecezji. W Radłowie wystawił kościół parafialny, drugi w Dobrowodzie, i uposażył probostwo z dziesięciny biskupiej. W Ilży zamek obronny wymurował, aby zabezpieczyć miasto przed napadami. Wieś Biskupice wiele dobrodziejstw otrzymawszy od biskupa zmieniła nazwę na ,,Jangrot”. W katedrze krakowskiej własnym kosztem zbudował dwa ołtarze i prebendy przy nich fundował. Na miejscu, gdzie żydzi w Krakowie Najświętszą Hostię pokłuli i w błoto rzucili, kazał wystawić kościół Bożego Ciała. Hojny dla ubogich, skąpym był dla siebie. Umartwiał się i odmawiał sobie najniezbędniejszych rzeczy, mówiąc, iż droga do Nieba prowadzi najpewniej przez ubóstwo. Zmarł 1347 r. i pochowanym jest w katedrze w kaplicy Św. Jana. Gdy w 175 lat w czasie restauracji otwarto trumnę, znaleziono ciało nie zepsute. U jego grobu wypraszali sobie ludzie liczne Łaski.
Punkty do rozmyślania.
Bł. Jan Grot rozdawał wszystko ubogim. Zaufał Opatrzności Boskiej, iż i dla niego chleba nie braknie. Zaufał Słowom Chrystusa Pana, Który mówi: „Nie troszcie się o to co byście jedli, ani czym byście się odziewali. Wejrzyjcie na ptaki niebieskie, iż nie sieją ani żną, ani zbierają do gumien, a Ojciec wasz Niebieski żywi je. Przypatrzcie się liliom polnym jako rosną; a powiadam wam, iż Salamon we wszystkiej chwale swej nie był odziany, jako jedna z nich. A o ile trawę polną, Bóg tak przyodziewa, jakoś daleko was małej wiary?!” (Mat. 6).
Modlitwa.
O Boże, weźmij w posiadanie zupełne serce moje. Cale Ci go oddaję, posiądź go całe, przywiąż je do Siebie, aby Ciebie Samego jedynie kochało. Miłość i Łaskę Twą daj mi, Panie, a wtedy dosyć będę bogatym; to jest spraw, abym Cię kochał i od Ciebie był kochanym, a wtedy niczego mi nie potrzeba do szczęścia. Amen.
© salveregina.pl 2024
