Baranek (שֶׂה seh)

Baranek będzie bez skazy, samiec, jednoroczny; wziąć możecie jagnię albo koźlę (Wj 12,5)

שֶׂ֥ה תָמִ֛ים זָכָ֥ר בֶּן־שָׁנָ֖ה יִהְיֶ֣ה לָכֶ֑ם מִן־הַכְּבָשִׂ֥ים וּמִן־הָעִזִּ֖ים תִּקָּֽחוּ׃

Erit autem agnus absque macula, masculus, anniculus : juxta quem ritum tolletis et hædum

πρόβατον τέλειον ἄρσεν ἐνιαύσιον ἔσται ὑμῖν· ἀπὸ τῶν ἀρνῶν καὶ τῶν ἐρίφων λήμψεσθε.

Baranek stał się ofiarą paschalną dla Izraelitów, stał się dla nich znakiem uwolnienia. Pascha czyli przejście z niewoli do wolności. Wyjście z Egiptu do Ziemi Obiecanej po 400 latach niewoli swój punk kulminacyjny miało w Passze. A sercem paschy było zabicie baranka, jednorocznego samca bez skazy i spożycie go w sposób jaki wskazał Bóg przez Mojżesza. Krew baranka ocaliła pierworodnych przed Aniołem śmierci, który przeszedł przez Egipt. Starotestamentalny Baranek jest typem Chrystusa. To Jego śmierć, śmierć Jezusa, stała się dla nas nową Paschą, przejściem ze śmierci do życia. To Jego ciało spożywamy w czasie każdej Eucharystii, to Jego krew nas zbawia, ocala od śmierci wiecznej. Jezus, nasz Baranek ciepiący, prowadzony na rzeź i ten zwycięski który poprzez zmartwychwstanie pokonał zło i śmierć. Nasz Baranek, który sam, w wolności, z miłości do każdego człowieka składa swe życie w ofierze, byśmy my mogli żyć wiecznie. Dzięki Ci, Jezu, nasz Baranku Boży, za twoją ofiarę z miłości do nas!