1 tydzień temu
Dziewięć kluczowych informacji dotyczących Niedzieli Palmowej – liturgicznego początku Wielkiego Tygodnia. Wyjaśnia jej biblijne znaczenie, symbolikę palm i przebieg tradycyjnych obchodów.
Więcej artykułów o Kościele znajdziesz na stronie głównej: ewtn.pl
Źródło: Jimmy Akin | CNA | 08 kwietnia 2025 |Photo credit:
Tekst został przetłumaczony i opracowany na podstawie oryginalnych materiałów źródłowych przez EWTN Polska.
Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się do newslettera.
Niedziela, 13 kwietnia 2025 r., oznacza początek Wielkiego Tygodnia w Kościele katolickim. Obchodzimy wówczas Niedzielę Palmową, dzień upamiętniający triumfalny wjazd Jezusa do Jerozolimy.
Katolicy są zaproszeni do przyłączenia się do tej uroczystości, której znaczenie i praktyki zostały szczegółowo opisane w Liście Watykanu o świętach wielkanocnych (1998) oraz w książce papieża Benedykta XVI Jezus z Nazaretu. Od wjazdu do Jerozolimy do zmartwychwstania
Poniżej przedstawiamy 9 najważniejszych punktów dotyczących tego dnia liturgicznego.
1. Niedziela Palmowa nazywana jest także „Niedzielą Męki Pańskiej”
Termin „Niedziela Palmowa” pochodzi od wydarzenia upamiętniającego triumfalny wjazd Jezusa do Jerozolimy, kiedy to tłum witał Go, machając gałązkami palmowymi (Ewangelia według św. Jana 12:13).
Znana jest także jako „Niedziela Męki Pańskiej” ze względu na historię Męki Pańskiej, która jest w całości odczytywana podczas mszy odprawianych tego dnia. Gdyby tak nie było, ten fragment Ewangelii nie byłby czytany w niedzielę, ponieważ kolejna niedziela skupia się na Zmartwychwstaniu.
Według Listu o Uroczystościach Wielkanocnych Niedziela Palmowa „obejmuje zarówno zapowiedź królewskiego triumfu Chrystusa, jak i zapowiedź Jego Męki”. Dodaje również, iż „związek między obydwoma aspektami Tajemnicy Paschalnej musi być widoczny zarówno w celebracji, jak i w katechezie danego dnia”.
2. W Niedzielę Palmową przed Mszą Świętą odbywa się procesja
Procesja odbywa się raz, zwykle przed najliczniej uczęszczaną mszą, w sobotę lub niedzielę.
„Podczas procesji wierni naśladują okrzyki i gesty żydowskich dzieci, które wyszły powitać Pana, intonując żarliwe 'Hosanna!’” – tak opisuje List Wielkanocny.
3. Podczas procesji Niedzieli Palmowej można nieść palmy i inne rośliny.
W procesji nie trzeba używać wyłącznie liści palmowych. Można również wykorzystywać inne lokalne rośliny, takie jak drzewa oliwne, wierzby, jodły i inne.
Jak podaje Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii : „Wierni lubią trzymać w swoich domach, a czasem w miejscach pracy, gałęzie drzew oliwnych lub innych, które zostały poświęcone i niesione w procesji”.
4. Wierni muszą zrozumieć znaczenie celebracji i otrzymać pouczenie
Zgodnie z tym samym Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii „wierni powinni zostać pouczeni o znaczeniu tej celebracji, aby mogli pojąć jej znaczenie”.
„Należy pamiętać, iż najważniejszy jest udział w procesji, a nie tylko zdobycie liści palmowych lub oliwnych”, których nie należy przechowywać „jako amuletów ani w celach terapeutycznych lub magicznych, aby odpędzać złe duchy lub zapobiegać szkodom, jakie wyrządzają na polach lub w domach” – czytamy w tekście.
5. Jezus rości sobie prawo do królów podczas triumfalnego wjazdu do Jerozolimy
W swojej książce Jezus z Nazaretu. Od wjazdu do Jerozolimy do zmartwychwstania papież Benedykt XVI wyjaśnił, iż Jezus Chrystus uznał prawo królów do żądania określonych środków transportu. Wykorzystanie zwierzęcia (osioł), na którym nikt wcześniej nie siedział, wskazuje na to królewskie prawo.
Jezus pragnął, aby Jego drogę i czyny rozumiano w kontekście spełnionych w Jego osobie obietnic Starego Testamentu.
6. Pielgrzymi uznali Jezusa za swego mesjańskiego króla
Papież Benedykt XVI zauważa, iż gest pielgrzymów, którzy kładą swoje płaszcze na ziemi, aby Jezus mógł po nich przejść, „należy do tradycji izraelskiej władzy królewskiej (2 Krl 9,13)”. Ojciec Święty wyjaśnia, iż gest wykonany przez uczniów symbolizuje intronizację w tradycji monarchii Dawidowej, wskazując na zrodzoną z niej nadzieję mesjańską.
Pielgrzymi, kontynuuje, „biorą gałęzie z drzew i intonują wersety z Psalmu 118, słowa błogosławieństwa z liturgii pielgrzymów Izraela, które na ich ustach przemieniają się w mesjańskie orędzie: 'Hosanna! Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie! Błogosławione królestwo naszego ojca Dawida, które przychodzi! Hosanna na wysokościach!’ (Mk 11,9-10, patrz Ps 118,26)”.
7. Niedziela Palmowa: „Hosanna” jest okrzykiem euforii i modlitwą prorocką
W czasach Jezusa słowo to miało konotacje mesjańskie. Aklamacja wyraża emocje pielgrzymów towarzyszących Jezusowi i Jego uczniom: radosne uwielbienie Boga w chwili procesji, nadzieję, iż nadeszła godzina Mesjasza.
Jednocześnie była to modlitwa wskazująca na to, iż panowanie Dawida, a zatem panowanie Boga nad Izraelem, zostanie przywrócone.
8. Tłum, który bił brawo przybyciu Jezusa, nie jest tym samym tłumem, który domagał się Jego ukrzyżowania
W swojej książce papież Benedykt XVI twierdzi, iż trzy Ewangelie synoptyczne, jak również Ewangelia św. Jana, jasno pokazują, iż ci, którzy oklaskiwali Jezusa po Jego wjeździe do Jerozolimy, to nie jej mieszkańcy, ale tłumy, które mu towarzyszyły i weszły z Nim do Świętego Miasta.
Ta kwestia pozostało wyraźniej przedstawiona w sprawozdaniu Mateusza, we fragmencie następującym po okrzyku Hosanna skierowanym do Jezusa: „Gdy wjechał do Jerozolimy, poruszyło się całe miasto, i pytano: «Kto to jest?» A tłumy odpowiadały: «To jest prorok, Jezus z Nazaretu w Galilei» (Mt 21, 10-11).
Ludzie słyszeli o proroku z Nazaretu, ale w Jerozolimie nie odgrywał on żadnej roli i ludzie go tam nie znali.
9. Opowieść o Męce Pańskiej cieszy się szczególną powagą w liturgii
List o świętach wielkanocnych stwierdza w paragrafie 33: „Zaleca się zachowanie tradycji śpiewania lub czytania, to znaczy, aby trzy osoby pełniły rolę Chrystusa, narratora i ludu. Mękę mają głosić albo diakoni, albo kapłani, a w razie braku lektorzy, w którym to przypadku część odpowiadająca Chrystusowi jest zarezerwowana dla kapłana”.
Podczas orędzia o Męce Pańskiej nie niesie się ani świateł, ani kadzidła, nie ma też na początku pozdrowień skierowanych do ludu, jak to jest w zwyczaju w przypadku Ewangelii, ani też nie składa się podpisu na księdze. Tylko diakoni proszą księdza o błogosławieństwo.
Dla dobra duchowego wiernych wskazane jest odczytanie całego opisu Męki Pańskiej i nieopuszczanie czytań je poprzedzających.
słowa kluczowe: Niedziela Palmowa, Wielki Tydzień, liturgia, Jezus, palma,
