Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM II
(od 1 lipca do 31 grudnia)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
I. Połącz się w duchu z Aniołami, którzy otaczają kolebkę Maryi.
II. Proś o Łaskę, abyś coraz lepiej poznawał, kochał i czcił Przenajświętszą Dziewicę.
I. Punkt.
Narodzenie Maryi przedmiotem euforii naszej.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Jednym z najpiękniejszych dni, zapisanych w rocznikach świata, jest bez wątpienia dzień narodzin tej przedziwnej Niewiasty, Która miała zmienić oblicze ziemi, znieść przekleństwo i hańbę, przynieść Błogosławieństwo i Chwałę. Tej Niewiasty, Którą Bóg Ojciec obiecał pierwszym rodzicom, jęczącym w żalu i pokucie, jako jedyną nadzieję zbawienia dla nich i dla ich dzieci. Tej Niewiasty nareszcie, która wydała światu Zbawiciela, oczekiwanego z upragnieniem od przeszło czterech tysięcy lat. Otóż dzisiaj obchodzimy pamiątkę tego wielkiego, pięknego dnia, w którym się narodziła ta Dziewica-Matka, Przenajświętsza Marya!
Kościół Święty zachęca nas do obchodzenia tej pamiątki z wielkim weselem i z wielką uroczystością. Cum jucunditate nativitatem beatae Mariae solemniter celebremus (Off. laudes). Narodzenie Jej bowiem było zapowiedzią i przedmiotem najwyższej euforii i szczęścia dla całego świata: dla Aniołów w Niebie, których miała być Królową; dla dusz sprawiedliwych, w otchłani zamkniętych, których miała być oswobodzicielką, dla pierwszych rodziców i całej rodziny Adama, której miała być naprawicielką i matką: Nativitas tua, Dei Genitrix, annuntiavit gaudium universo mundo. Narodzenie Twoje, Boża Rodzicielko, wesele zapowiedziało całemu światu!
ZASTOSOWANIE. W jaki sposób możemy odpowiedzieć wezwaniu Kościoła Świętego i okazać euforia naszą, aby przypodobać się Maryi? Oto:
1. Witając Ją jako Jutrzenkę, poprzedzającą Słońce Sprawiedliwości, jako naszą królową, naszą Wybawicielkę, naszą Matkę; tym pragnieniem, aby być zawsze w gronie Jej sług najwierniejszych, dzieci Jej najukochańszych;
2. Winszując Jej Darów niezmiernych, którymi Ją Pan Bóg w porządku natury i Łaski już ozdobił w chwili Narodzenia, Darów niezrównanych, którymi nigdy obdarzeni nie byli i nie będą najwięksi Święci i Aniołowie Pańscy;
3. Obiecując rozszerzać Jej Chwałę i starać się przez czystość i świętość życia stać się Jej podobnymi.
UCZUCIA [**]. Przyczyno naszej radości, módl się za nami. Causa nostrae laetitiae, ora pro nobis (Litania).
POSTANOWIENIE [***]. Okaż w dniu dzisiejszym euforia swoją w sposób wyżej podany.
II. Punkt.
Narodzenie Maryi przedmiotem nadziei naszej.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Poddani dobrej królowej z największą euforią widzą zbliżającą się rocznicę Jej urodzin, gdyż się spodziewają, iż dzień ten będzie zaznaczony wielkimi łaskami i niezwykłą wspaniałomyślnością; i rzadko, aby się kiedy zawiedli w nadziejach swoich. Jednakże środki, a zatem szczodrobliwość, chociażby najpotężniejszej na świecie królowej, jest zawsze ograniczona. Inaczej się dzieje z Królową Niebios. Pan Jezus zamianował Ją Rozdawczynią Łask wszelkich, mianowicie od chwili, gdy poniósł Mękę i Śmierć krzyżową nieskończonej Zasługi; Marya wtedy zawsze pełną Ręką czerpać może z tych Skarbów nieprzebranych i zawsze dawać, żadnej nie zachowując miary. Wiemy zresztą, iż kochając nas bezmierną miłością matki, bez miary też pragnie nam dawać… Czegóż więc w dniu Jej święta nie powinniśmy się od Niej spodziewać?
ZASTOSOWANIE. A więc dzisiaj uciekajmy się do Niej z nieprzebraną ufnością. Prośmy wiele; wiele dla siebie i wiele dla drugich; módlmy się za członków rodziny naszej; za powierzonych dozorowi i gorliwości naszej; za Kościół Święty; za miliony ludzi, żyjących na kuli ziemskiej, aby połączeni jedną Wiarą, tworzyli jedną rodzinę, Jeden Kościół Katolicki; aby się stała jedna owczarnia i jeden Pasterz. Et fiet unum ovile et unus Pastor (Jan XVI). Dlaczego jednak święta Matki naszej najdroższej przechodzą dla nas bez onych wielkich owoców, bez Łask szczególniejszych? Bo modlimy się mało, a przede wszystkim z małą ufnością. ale skądże znowu ten brak ufności, gdy nas wszystko do niej zachęca i pobudza? Czyliż nie stąd, iż sumienie nam wyrzuca, iż życie nasze jest często rażącym przeciwieństwem z życiem Maryi? Ona żyła w ukryciu, w skupieniu ducha, w największym umartwieniu; a my czyż nie jesteśmy zwykle rozproszeni, zajęci na zewnątrz szukaniem wygód i rozkoszami ciała zajęci?… Ona przez całą ziemską pielgrzymkę była doskonałym wzorem posłuszeństwa, cierpliwości i słodyczy anielskiej; a my jakże często szemrzemy przeciw zwierzchnikom naszym, jakże łatwo dajemy się zwyciężyć poruszeniom niecierpliwości, złego humoru lub choćby gniewu i porywczości? Usiłujmy przeto wyryć lepiej obraz naszej Matki na sercach naszych, a obudzą się w nas uczucia niezrównanej ufności i wówczas otrzymamy przez nią wszystko, co dla dobra duszy naszej potrzebne.
ROZMOWA DUSZY [****] z Najświętszą Maryą Panną, wedle pieśni Salve Regina, Witaj Królowo, Matko Miłosierdzia, Żywocie słodkości i Nadziejo nasza, witaj!
Zachęcamy do:
- uczczenia Krzyża Świętego w miesiącu Wrześniu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Krzyża Świętego – dzień 8
- uczczenia Bł. Bronisławy w miesiącu Wrześniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Bł. Bronisławy – dzień 8
- poznania Nauki katolickiej na Święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny.
- poznanie szczegółów dotyczących Narodzenia Najświętszej Maryi Panny wg wizji Katarzyny Emmerich.
- uczczenia święta dnia dzisiejszego, tj. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny: Nabożeństwo na święto Narodzenia NMP.
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
© salveregina.pl 2024
