8 Stycznia.
Świątobliwy Tomasz Zamojski.
— Grób znajduje się w katedrze w Zamościu.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Synem był sławnego Jana Zamojskiego, a od młodości ukochał pokorę, pobożność i pracę. Chcąc się wykształcić lepiej w naukach wyjechał do Włoch. Tam nie tylko słuchał wykładów rozmaitych na wszechnicach, ale ćwiczył się w cnotach i w doskonałości chrześcijańskiej. Postów pilnie przestrzegał, co miesiąc przystępował do Świętych Sakramentów, a w Wielki Tydzień obchodził boso bazyliki rzymskie. Powróciwszy do kraju wybrany posłem na sejm z ziemi Bełzkiej, wymową, roztropnością i prawością ujął sobie nie tylko posłów, ale i króla Zygmunta, który mu nadał województwo Podolskie, chociaż liczył dopiero lat 24. niedługo otrzymał województwo Kijowskie, a w końcu został kanclerzem koronnym. Stanowisko wysokie nie zawróciło mu głowy. Pamiętał o tym, iż wysoki urząd wymaga wielkiej pracy i wielka ciąży na nim odpowiedzialność przed Panem Bogiem i przed ludźmi. Kierował się w każdej sprawie sprawiedliwością, i zanim dokument jaki podpisał stawiał sobie pytanie: czy będzie to z pożytkiem dla narodu i Kościoła? – Kiedy Turcy, tatarzy i Szwedzi najechali granicę Polski, wyruszył na obronę ojczyzny z wojskiem zaciągniętym przez siebie. Ożeniony z Katarzyną, księżną Ostrogską, przykładnie z nią żył, i świątobliwie. Jedno z małżonków pomagało drugiemu do cnoty i spełniania dobrych uczynków. Razem się modlili, razem przystępowali do Sakramentów Świętych, razem nawiedzali chorych i wspierali ubogich. W Wielki Czwartek 12 ubogim obmywał Zamojski nogi, usługiwał im przy stole, a na odchodnym zaopatrzył w ubranie i hojną obdarzył jałmużną. Dla wygody poddanych budował po wsiach kościoły, w miasteczkach klasztory, a dla okolic położonych na wschodzie fundował klasztor misyjny dla Ojców Jezuitów. – Szczególniejsze nabożeństwo miał do Najświętszego Sakramentu Ołtarza, i każdą wolną chwilę najchętniej spędzał przed nim na modlitwie i rozmyślaniu. Chociaż zmarł wcześnie mając lat 43, ale według słów Mędrca Pańskiego, stawszy się za krótki czas doskonałym, przeżył czasów wiele. Pochowany został w kościele w Zamojściu obok swego ojca 1638 roku.
Punkty do rozmyślania.
Adorację Najświętszego Sakramentu Ołtarza można odprawiać albo publicznie, tj. wspólnie z innymi; albo prywatnie tj. osobno, cicho.
Zapisz się do Arcybractwa nieustającej adoracji Najświętszego Sakramentu, które rozszerzone jest po wszystkich krajach całego świata. Członkowie mają obowiązek adoracji Najświętszego Sakramentu w kościele, a nadto zaopatrują świątynię w sprzęty liturgiczne, aby ozdobić godnie Przybytek Pański.
Adoracje prywatną uczynić możesz w domu lub poza domem, gdy myślą przeniesiesz się do kościoła, uczynisz akt wiary, iż wierzysz w Jego Obecność w Sakramencie Ołtarza, podziękujesz mu za otrzymane dotąd Łaski, polecisz siebie i Kościół Święty Jego Opiece.
Modlitwa.
Wzbudź, prosimy Cię, Panie, Potęgę Twoją i przyjdź, a wielką Mocą wspomóż nas; abyśmy dzięki Łaski Twojej Zmiłowanie Twe i przebaczenie otrzymać mogli, któremu grzechy nasze stoją na przeszkodzie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
