🔉5 WRZEŚNIA. ROZMYŚLANIE. Pan Jezus płaci dydrachmę.

salveregina.pl 3 tygodni temu

Zdjęcie: Przewodnik prawdziwej pobożności

Przewodnik prawdziwej pobożności

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

Zobacz imprimatur

czyli

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

TOM II

(od 1 lipca do 31 grudnia)

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

Pokaż przepisy

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

I. Wyobraź sobie Św. Piotra, wyjmującego z wody rybę, w której znajduje pieniądz dla celników, pobierających podatek.

II. Proś o prostotę, wiarę i pokorę Św. Piotra.

I. Punkt.

Pan Jezus był wolny od podatku.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Ostatni swój pobyt w Kafarnaum zaznaczył Pan Jezus prawdopodobnie wielu nadzwyczajnymi czynami. Jednakże Ewangelia Święta informuje tylko o jednym w następujących słowach: Gdy przybyli do Kafarnaum, przystąpili, którzy dydrachmy odbierali, do Piotra, i rzekli mu: Mistrz wasz nie płaci dydrachm? Rzekł: I owszem. A gdy wszedł w dom, uprzedził go Jezus, mówiąc: Co się tobie zda, Szymonie? Królowie ziemscy od kogo biorą podatek, albo czynsz? Od synów swoich, czy od obcych? A on rzekł: od obcych. Rzekł mu Jezus: Tedyć wolni są synowie (Mat. XVII). Pan Jezus chciał przez to powiedzieć: o ile synowie królów ziemskich wolni są od podatków, to tym bardziej Ja, Syn Jedyny, Króla Nieba i ziemi. Zaiste, słuszne i rzeczywiste były powody, wyjmujące Pana Jezusa spod tego ogólnego prawa.

ZASTOSOWANIE. A powody, dla których my uwalniamy siebie lub członków rodziny naszej od pewnych obowiązków, jakie wkłada na nas kraj i społeczeństwo, czy mają zawsze tak silną podstawę, jak te, które uwalniały Pana Jezusa od płacenia podatku? Czy może przeciwnie, opierają się jedynie na chęci odróżnienia się od innych, a niechęci do wszystkiego, co wymaga jakiegoś przymusu, jakiejś ofiary, co się sprzeciwia wrodzonym skłonnościom? Zobacz, czy w tym, co się ciebie tyczy, nie masz sobie co do zarzucenia.

UCZUCIA [**]. Wzbudź w sercu swoim gorące pragnienie naśladowania Boskiego Mistrza twego, Który nie tylko, iż się nie usuwał od obowiązków, jakie wkładał na drugich, ale brał zawsze na Siebie, co najtrudniejsze.

POSTANOWIENIE [***]. Unikaj, ile możesz, odrębności i uwalniania się od ogólnie przyjętych zwyczajów lub obowiązków.

II. Punkt.

Pan Jezus płaci podatek.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Pan Jezus nie był obowiązany do płacenia podatku, a jednak go płaci, aby nie zgorszył ludu, który Praw Jego, czyli Przywilejów Syna Bożego, nie znał jeszcze dostatecznie. Ale zapłacił po Bożemu, bo czyniąc cud świetny i jedyny w swoim rodzaju, którego pobudki nie do nas należy badać. Rzekł tedy do Piotra: Idź do morza, a rzuć wędkę; a onę rybę, która najpierw wynijdzie, weźmij; a otworzywszy gębę jej, najdziesz stater (cztery drachmy); ten wziąwszy, daj im za mnie i za się (Mat. XVII). Podobny rozkaz wystawiał na ciężką próbę posłuszeństwo Apostoła, jednakże Piotr nie dał się zwyciężyć i otrzymał nagrodę.

ZASTOSOWANIE. Za przykładem Mistrza twego strzeż się pilnie, abyś nie dał bliźniemu zgorszenia, chociażby najbardziej bezpodstawnego, a naśladując Św. Piotra, poddaj się z prostotą wszystkiemu, czego Pan Bóg po tobie wymaga, bez śledzenia pobudek, dla których tak, a nie inaczej z tobą postępuje.

UCZUCIA. Proś o Łaskę, aby sposób działania twego zawsze był zgodny z tą zasadą doskonałości chrześcijańskiej.

POSTANOWIENIE. Pracuj usilnie, abyś doszedł do tej doskonałości.

III. Punkt.

Pan Jezus płaci podatek za Św. Piotra.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Powiedziawszy Piotrowi, iż w onej rybie, która najpierwej wynijdzie, najdziesz stater (to jest sumę potrzebną) dodał Pan Jezus: ten wziąwszy, daj im za mię i za się (Mat. XVII). Wymagano podatku tylko od Pana Jezusa, jako od Głowy zgromadzenia Apostolskiego, ale Pan Jezus płaci i za Ucznia Swego. Dlaczego w ten sposób wyszczególnia Piotra? Bo chciał mu okazać, mówią pisarze kościelni, iż go potwierdza na Najwyższym Urzędzie, który był mu powierzon. Rzec by można także, iż ten nowy dowód Miłości był nagrodą jego wiary i ślepego posłuszeństwa.

ZASTOSOWANIE. Usiłuj być pierwszym w cnocie posłuszeństwa, wykonywać wszystko z pobudek posłuszeństwa, ugruntowanego na wierze i znosić w tym duchu wszystkie krzyże, jakie Pan na ciebie wkłada. To środek najpewniejszy zaskarbienia sobie Jego Łaski i względów szczególniejszych. Dziękuj Mu także za to, co dla Św. Piotra uczynił, bo uczynił to dla szczęścia naszego. Tej bowiem władzy i jurysdykcji zapewnionej Piotrowi i prawym jego następcom, my zawdzięczamy jedność Wiary w Kościele Katolickim i pewność wiecznej szczęśliwości, której ta Wiara jest rękojmią. Czy pamiętasz na nieocenione korzyści Chrztu Świętego, który cię uczynił dziecięciem Kościoła Katolickiego?

ROZMOWA DUSZY [****] z Św. Patronem, którego otrzymałeś na Chrzcie Świętym.

Zachęcamy do uczczenia:

Krzyża Świętego w miesiącu Wrześniu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Krzyża Świętego – dzień 5
Bł. Bronisławy w miesiącu Wrześniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Bł. Bronisławy – dzień 5

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.

[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

Idź do oryginalnego materiału