🔉29 PAŹDZIERNIKA. ROZMYŚLANIE. Uprzejmość, serdeczność i gorliwość Pana Jezusa.

salveregina.pl 3 tygodni temu

Zdjęcie: Przewodnik prawdziwej pobożności

Zanurz się w refleksjach nad uprzejmością, serdecznością i gorliwością Pana Jezusa, które pokazują Jego Nieograniczoną Miłość i troskliwość o każdym z nas. Te cechy Pana Jezusa są inspiracją do prowadzenia życia pełnego miłości, współczucia i oddania.

Przewodnik prawdziwej pobożności

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

Zobacz imprimatur

czyli

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

TOM II

(od 1 lipca do 31 grudnia)

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

Pokaż przepisy

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

Wysłuchaj rozmyślania.

Rozmyślanie.

I. Patrz w duchu na Pana Jezusa, wkładającego Ręce na głowy dziatek.

II. Proś o Łaskę naśladowania godnie cnoty twego Boskiego Mistrza.

I. Punkt.

Uprzejmość Pana Jezusa.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Zdarzenie, o którym nawiasowo wspominają Ewangeliści, daje nam pojęcie o uprzejmości nadzwyczajnej Boskiego Zbawiciela, zawsze równie łaskawego w obejściu, zawsze pełnego wdzięku i ujmującej przychylności dla wszystkich, kto się Doń zbliżał. Podczas ważnej rozmowy z uczonymi i faryzeuszami o prawach małżeństwa i przywilejach dziewictwa, przyniesiono dziatki, aby Ręce położył na nie i modlił się. Była to chwila źle obrana i krok niestosowny ze strony matek, które je przynosiły, toteż Apostołowie grozili przynoszącym, dodaje Ewangelista, które, gdy widział Pan Jezus, miał za złe i rzekł im: „Dopuśćcie dziatkom iść do Mnie” (Mat. XIX, Mar. X).

ZASTOSOWANIE. Uprzejmość, czyli usposobienie to, iż zawsze z równym spokojem i słodyczą gotowi jesteśmy przyjąć i wysłuchać każdego, kto się do nas zbliża, jest cnotą bardzo piękną i koniecznie potrzebną, nie tylko przełożonym ze względu na dobro podwładnych, ale dla wszystkich, kto chce być prawdziwym uczniem Boskiego Zbawiciela, a przede wszystkim dla tych, którzy się oddają dziełom miłosierdzia i chrześcijańskiej gorliwości.

Czy pod tym względem wolny jesteś od wszelkich zarzutów? Czy nie okazujesz się sztywnym, zimnym a choćby gniewnym i odpychającym, gdy do ciebie kto przyjdzie o pomoc lub radę? A może grzeczny, słodki, uprzedzający względem obcych, jesteś cierpkim, nieużytym dla podwładnych, dla bliskich, zamieszkałych z tobą pod jednym dachem?

UCZUCIA [**]. Wyznanie. — Zawstydzenie. — Pobożne pragnienia.

POSTANOWIENIE [***]. Staraj się zachować zawsze spokój i równowagę umysłu, bądź miłym, uprzejmym dla wszystkich, osobliwie gdy jesteś przeciążony licznymi zajęciami.

II. Punkt.

Serdeczność Pana Jezusa.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Boski Nauczyciel nie tylko iż pozwolił owym matkom przybliżyć się do Siebie i przyprowadzić dziateczki, ale nadto okazał najżywsze zajęcie się nimi i czułość prawdziwie ojcowską: obejmując je, mówi Marek Święty, „i kładąc na nie Ręce, błogosławił je” (R. X).

ZASTOSOWANIE. Miłość Boskiego Zbawiciela dla tych dzieciątek, miała za pobudkę myśl najpiękniejszą, najczystszą, najwznioślejszą; widział On w każdym z nich żywy obraz Ojca Niebieskiego, duszę wartości nieocenionej, stworzoną dla Nieba, ale na którą szatan zastawił swe sidła. I ty także czułym jesteś dla dziatek, ale czy ta serdeczność twoja pochodzi również z pobudek nadnaturalnych? Jest iż ona oparta jedynie na zasadach wiary, wolna od przymieszki uczuć zmysłowych lub cielesnych? Czuwaj nad sobą i nie bądź zbyt pewnym siebie; daleko więcej w cnocie od ciebie umocnieni ulegli zboczeniom o tyle smutniejszym, iż mogły być powodem zgorszeń trudnych do naprawienia.

UCZUCIA. Od sideł szatańskich wybaw nas, Panie! (Lit.)

POSTANOWIENIE. Będę ostrożnym, nie ufając sobie i usiłując często doprowadzić dobrą intencję do pierwotnej czystości.

III. Punkt.

Gorliwość Pana Jezusa.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. W zdarzeniu tym z dziatkami, przywiedzionymi do Chrystusa Pana, uwagi godna jeszcze ta okoliczność, iż Boski Zbawiciel znalazł i tutaj pole dla Swej Apostolskiej gorliwości, i pouczenia wielkiej rzeszy zgromadzonego ludu. Powiedziawszy: „Dopuśćcie dziatkom iść do Mnie”, zaraz dodał: „Albowiem takowych jest Królestwo Boże. Zaprawdę wam powiadam: Ktobykolwiek nie przyjął Królestwa Bożego (Ewangelii) jako dzieciątko, nie wnijdzie do Niego” (Łuk. XVIII). Tymi słowy Chrystus Pan ostrzega przed złym przykładem pysznych i upartych faryzeuszów, a zachęca do wykonywania Boskich Przykazań, w prostocie serca, z ufnością dziecięcia.

ZASTOSOWANIE. Czy za przykładem Chrystusa z każdej korzystasz sposobności, aby dopomóc do zbawienia twym bliźnim, twym podwładnym? Czy ta gorliwość przebija się w rozmowach, w stosunkach twoich? O, ileż to dobrego zdziałać czasem można kilku słowy! A tyś to właśnie zaniedbywał. Wiedz, iż o to pytany będziesz. Staraj się więc naprawić przeszłość.

ROZMOWA DUSZY [****] z Boskim Zbawicielem. Prośmy o tę prostotę, która naturalna w dzieciach, powinna być w nas nadnaturalna, o tę błogosławioną prostotę, którą Chrystus Pan w tych słowach zaleca: „Bądźcież tedy mądrymi jako mężowie, a prostymi, jako gołębice” (Mat. X), prostymi względem Pana Boga prawością naszych intencji; prostymi względem spowiednika zupełną otwartością serca; prostymi względem przyjaciół szczerością słów i całego postępowania.

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp.

Poznaj dalsze wytyczne do rozmyślania

Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.

[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

Zachęcamy do:

uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego w miesiącu Październiku ku Jej czci poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego — dzień 29
Dzieci w hołdzie i czci dla Królowej Różańca Świętego — dzień 29
uczczenia Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Październiku ku Ich czci poświęconym: Miesiąc Październik ku czci Świętych Aniołów Stróżów — dzień 29

Poznaj także żywot Ezechiasza, króla ludu Bożego napisanego przez X. Piotra Skargę T.J.

PDF

Idź do oryginalnego materiału