🔉28 Października. Żywot Świętych Szymona i Judy, Apostołów.

Zdjęcie: Żywot Świętych Szymona i Judy

Źródło: Żywoty Świętych Pańskich na wszystkie dni roku opracowane podług Ks. Piotra Skargi TJ, Ojca Prokopa Kapucyna, Ojca Bitschnaua Benedyktyna i innych wybitnych autorów wyd. III, 1937r

ościół Zachodni obchodzi pamiątkę tych dwóch Apostołów razem, Wschodni natomiast osobno.

Szymon, którego dla odróżnienia od Św. Piotra zowią „Chananejczykiem“ i „Zelotą“ (gorliwym), był podobno rodem z Kany Galilejskiej i był owym narzeczonym, którego gody ślubne uczcił Pan Jezus i Marya Swą Obecnością. Cud zamienienia wody w wino był dlań, jak podanie głosi, powodem, iż za zezwoleniem swej narzeczonej poszedł za Chrystusem Panem i odznaczając się wielką gorliwością w głoszeniu Ewangelii i staraniu się o zbawienie dusz, zyskał sobie nazwę „Zeloty“, czyli „gorliwego.“ Wykształcony przez Pana Jezusa na Apostoła i zbrojny darami Ducha Świętego, niósł pochodnię Ewangelii Świętej pomiędzy Żydów i pogan i zeszedł się później w Persji z Judą Apostołem.

 Juda, którego dla odróżnienia od Judasza Iskarioty zowią także „Tadeuszem“, czyli „Lebeuszem“, tj. „odważnym“, był synem Kleofasa, brata Świętego Józefa i Maryi, krewnej Najświętszej Maryi Panny. Apostoł Św. Jakub Młodszy i Św. Szymon byli jego rodzonymi braćmi. Przed powołaniem na urząd Apostolski żył w szczęśliwym małżeństwie z Marią i trudnił się uprawą roli. Tym większą przeto zasługa jego i dobrowolna ofiara, iż opuścił wszystko, drogą żonę, miłe dziatki i mozolnie zebrany majątek, i poszedł za Panem Jezusem, ażeby ostatecznie ponieść śmierć męczeńską. Przy Ostatniej Wieczerzy, gdy Pan Jezus oświadczył, iż się tylko tym objawi, którzy Go miłują, przerwał Mu pytaniem: „Panie, dlaczego objawiasz nam, a nie światu?“ — Widać stąd, iż i on razem z innymi się spodziewał, iż Pan Jezus założy Królestwo na ziemi i jako król ziemski uszczęśliwiać będzie żydów. Pan Jezus błędne jego mniemanie sprostował tymi słowy: „Kto Mnie miłuje, chowa Słowa Moje i Ojciec Mój miłuje Go: przyjdziemy do Niego i mieszkać u niego będziemy“.

 Podanie mówi, iż po Zielonych Świątkach Juda w Arabii i Syrii gorliwie szerzył Wiarę Chrześcijańską, i iż w Persji zeszedł się z Szymonem. Król Bodarach wysyłał podówczas do Indii wojsko i pytał bogów, jaki będzie koniec wyprawy. Ci odpowiedzieli, iż dopóty mu na to nie odpowiedzą, póki cudzoziemcy, Szymon i Juda, w kraju przebywać będą. Król zaciekawiony, kazał stanąć przed sobą mężom, których tak mocno lękali się bogowie. Gdy Apostołowie przed nim stanęli, rozkazali pogańskim kapłanom, aby zabrali głos i oświadczyli, jaki będzie skutek wojny. Ci przepowiedzieli, iż walka będzie długą i krwawą. „Kłamiecie — rzekli Apostołowie — jutro około godziny trzeciej, królu, staną przed tobą posłowie indyjscy, aby cię prosić o pokój i poddać ci się. Bodarach kazał uwięzić i Apostołów i wróżbitów, aby się przekonać, kto z nich prawdę mówił. Gdy nazajutrz słowa Apostołów się ziściły, uradowany król poszedł po nich do więzienia i chciał kapłanów pogańskich skazać na śmierć, ale za wstawieniem się Szymona i Judy darował im życie, zagroziwszy jednakże niełaską. Chciał obu Świętych sowicie obdarzyć, ale ci odpowiedzieli: „Nie po to przyszliśmy, aby się wzbogacić znikomymi dobrami, ale aby ciebie i twój naród uszczęśliwić skarbami wiecznotrwałymi“.

 Tymczasem dyszący zemstą kapłani pogańscy spiknęli się z dwoma czarownikami, i postanowili za ich pomocą wygnać cudzoziemców z kraju. Czarnoksiężnicy chcieli użyć do tego wielkich wężów. Apostołowie natomiast rozkazali gadzinom rzucić się na swych panów, ale nie zabijać ich. Posłuszne rozkazowi Świętych węże tak sponiewierały czarowników, iż ci z bólu i ze strachu krzyczeć poczęli. Na rozkaz Apostołów gady się od nich odczepiły i pochowały.

 Bez przeszkody odtąd głosili Szymon i Juda Ewangelię Świętą, czynili różne cuda i nawrócili nieomal całe królestwo do Wiary Chrystusowej. Postępy Chrześcijaństwa, zburzenie świątyń pogańskich albo zamienianie ich na kościoły, wprawiały pogańskich kapłanów w rozpacz; poczęli więc burzyć lud i tak go rozjątrzyli, iż pojmano Szymona i Judę w mieście Suanirze, sponiewierano jednego i drugiego i zawiedziono przed posągi słońca i księżyca, żądając, aby im złożyli ofiarę i wyparli się Chrystusa Pana. ale gdy wskutek modłów obu Apostołów bałwany z ołtarzy pospadały i w drobne kawałki się potłukły, lud wpadł we wściekłość i domagał się niezwłocznej ich śmierci. Po długich mękach przepiłowano wtedy Szymona na wzdłuż, a Judę mieczem stracono. Część ich zwłok spoczywa w Rzymie. Święty Juda pozostawił pismo Apostolskie, w którym przestrzega przed kacerzami.

Uroczystość Św. Apostołów Szymona Chananejczyka i Tadeusza, którego zowią także Judą. Szymon głosił Ewangelię w Egipcie, Tadeusz w Mezopotamii; potem dotarli obaj do Persji i zmarli jako Męczennicy, dokonawszy wielkiej liczby nawróceń. — W Rzymie męczeństwo Św. Cyryli, Dziewicy, córki Św. Tryfonii, uduszonej dla Wiary za cesarza Klaudiusza. — Tamże śmierć męczeńska Św. Anastazji Starszej i Św. Cyryla. Pierwszą spętano w prześladowaniu Waleriana za prefekta Probusa łańcuchami, znieważano policzkowaniem, dręczono płonącymi pochodniami i biczowaniem; ponieważ mimo to wytrwała niewzruszenie w Wierze, kazał jej sędzia poobcinać piersi, powyrywać paznokcie i zęby, potem uciąć ręce i nogi, a wreszcie głowę, tak iż przeobfita w krwiste klejnoty przeszła do niebieskiego Oblubieńca swego. Cyryl podał jej na prośbę wody na ugaszenie pragnienia i pozyskał za to w nagrodzie koronę męczeńską. — Pod Komo uroczystość Św. Fidelisa, Męczennika z czasów cesarza Maksymiana. — W Moguncji pamiątka Św. Ferrucjusza, Męczennika. — W Meaux we Francji uroczystość Św. Farona, Biskupa i Wyznawcy. — W Neapolu uroczystość Św. Gaudioza, który za czasów wandalskiego prześladowania Chrześcijan przybył z Afryki, gdzie był Biskupem, do Kampanii i w pewnym klasztorze w pobliżu miasta doznał błogosławionego zgonu. — W Vercelli pamiątka Św. Honorata, Biskupa.

Poznaj także żywot ŚŚ. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza napisanego przez:

1. X. Piotra Skargę T.J.
2. X. Juliana A. Łukaszkiewicza.

Zachęcamy do:

1. uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego w miesiącu Październiku ku Jej czci poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego — dzień 28
   
2. Dzieci w hołdzie i czci dla Królowej Różańca Świętego — dzień 28
3. uczczenia Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Październiku ku Ich czci poświęconym: Miesiąc Październik ku czci Świętych Aniołów Stróżów — dzień 28
4. uczczenia Świętych Patronów dnia dzisiejszego, ŚŚ. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza: Nabożeństwo do Świętych Szymona i Judy Tadeusza, Apostołów.