Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM II
(od 1 lipca do 31 grudnia)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
Trzecia Wielkanoc żydowska i trzeci rok publicznego zawodu Pana naszego Jezusa Chrystusa.
I. Wyobraź sobie Pana Jezusa rozmawiającego z faryzeuszami.
II. Proś o Łaskę, abyś znienawidził obłudę, a umiłował prawdziwą cnotę.
I. Punkt.
Pana Jezus uwalnia się od pewnego przepisu prawa Mojżeszowego.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Jezus, przepędziwszy szabat w Kafarnaum, chodził, mówi Jan Święty, po Galilei, bo nie chciał chodzić po żydowskiej ziemi, iż żydowie chcieli Go zabić (R. VII). Nie poszedł wtedy Pan Jezus w tym roku na święta kuczek do Jerozolimy. Było to wprawdzie obowiązkiem każdego, kto nie miał ku temu ważnej przeszkody; ale Zbawiciel miał w Mocy Swojej uwolnić się od własnego prawa, tym bardziej, iż na Jego Życie uczyniono spisek w Jerozolimie.
ZASTOSOWANIE. Uczmy się tutaj nie wydawać sądu o naszych przełożonych, chociażby choćby nie czynili zadość pewnym przepisom prawa lub karności. Dlaczegożby nie mogli uwolnić siebie z przyczyn słusznych od tego lub owego przepisu, skoro mają prawo uwalniać drugich? Tych to przyczyn nie potrzebują nam wyjawiać, często sama roztropność na to nie pozwala. Pan Jezus naucza nas jeszcze ustępować przed wściekłością tych, którzy z nienawiści ku Panu Bogu chcą nas prześladować. Działać inaczej bez słusznych powodów, znaczyłoby za wiele liczyć na własne siły; albowiem Łaskę męczeństwa udziela Pan Bóg komu i jak Mu się podoba; a choćby ściśle biorąc, znaczyłoby przyczynić się w pewien sposób do obrazy Bożej, nastręczając drugim do niej sposobność.
UCZUCIA [**]. Proś o przebaczenie nierozważnych sądów i uprzedzeń twoich.
POSTANOWIENIE [***]. Od dziś dnia wystrzegaj się jednych i drugich.
II. Punkt.
Pan Jezus potępia faryzeuszów, iż zachowują tylko zewnętrzne przepisy prawa.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Żydzi Jerozolimscy widząc, iż ich zbrodnicze zamiary zniweczone zostały, chcieli przynajmniej oczernić Pana Jezusa przed ludem. W tym celu zeszli się do Niego, mówi Św. Marek, faryzeusze i niektórzy z doktorów, co byli przyszli z Jeruzalem, aby Go śledzić i oskarżyć mogli; a ujrzawszy niektóre z Uczniów Jego, jedzące chleb rękoma pospolitymi, to jest nieumytymi, przyganili, mówiąc: Czemu Uczniowie Twoi przestępują ustawę starszych? Tymi słowy zdradzają obłudę i zazdrość; wiedzieli bowiem dobrze, iż te słowa Proroka Izajasza: Obmyjcie się i bądźcie czyści, odnoszą się do czystości duszy, a nie do czystości zewnętrznej. Pan Jezus potępia ich za to, mówiąc: Obłudnicy, dobrze o was prorokował Izajasz, jako jest napisano: Lud ten wargami Mnie czci, ale serce ich daleko jest ode Mnie; albowiem opuściwszy Przykazanie Boże, trzymacie ustawy ludzkie, umywanie naczyń i kubków, i wiele innych rzeczy tym podobnych czynicie. A potem, zwróciwszy się do rzeszy, bałamuconej przez faryzeuszów, rzekł: Słuchajcie Mnie wszyscy, a zrozumiejcie: Nie co wchodzi w usta, plugawi człowieka, ale co wychodzi z ust, to plugawi człowieka (Mat. XV, 11).
ZASTOSOWANIE. Obłuda i zazdrość to dwie największe wady faryzeuszów. Jednej i drugiej z pewnością nienawidzisz; ale czyś od nich wolny zupełnie?
UCZUCIA. Proś o Łaskę, abyś umiał czytać w najskrytszych tajnikach serca swojego.
POSTANOWIENIE. Strzeż się próżnej chwały i zazdrości.
III. Punkt.
Pan Jezus naucza, iż z serca pochodzi przekroczenie Prawa.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. A gdy oddalił się od rzeszy, Piotr rzekł Mu: Wyłóż nam to podobieństwo. A On (Pan Jezus) rzekł: Jeszczeż i wy bez wyrozumienia jesteście? Nie rozumiecie, iż wszystko co wewnątrz wchodzi w człowieka, nie może go splugawić, albowiem nie wchodzi w serce jego? Z wnętrzności serca człowieczego wychodzą myśli złe, cudzołóstwa, mężobójstwa, kradziestwa, łakomstwa, bluźnierstwa, pycha. Teć są, które plugawią człowieka; ale jeść nieumytymi rękoma człowieka nie plugawi (Mat. XV. Mar. VII).
ZASTOSOWANIE. Z tych Słów Zbawiciela wyraźnie się pokazuje: 1) iż Pan Bóg żąda od nas przede wszystkim czystości sumienia; 2) iż pokusy, złe myśli i wrażenia, jakie odbieramy z zewnątrz, nie mogą nas splamić i zbrukać, skoro ich nie przypuścimy do serca, i nie przyzwalamy na nie; 3) iż powinniśmy dlatego pilnie strzec uczuć naszych. Ty jak czynisz? Czy nie ma w głębi serca twego jakiegoś bożyszcza, jakiegoś uczucia nieporządnego, którego dostrzec i wykorzenić nie chcesz?
ROZMOWA DUSZY [****] z Najświętszą Maryą Panną, której dziś czcimy Jej Niepokalane Serce. Idź ufnym krokiem do Jej Niepokalanego Serca, rozważając wszystkie Jej cnoty, przymioty, przywileje oraz boleści. Uwielbiaj, pozdrawiaj i wynagradzaj wszystkie zniewagi jakie zadane są Temuż pełnemu Miłości Niepokalanemu Sercu przez grzechy własne i grzeszników.
Zachęcamy do:
- uczczenia Niepokalanego Serca Maryi w miesiącu Sierpniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo sierpniowe poświęcone ku czci Niepokalanego Serca Maryi – dzień 22
- zapoznania: Uwagi o nabożeństwie do Niepokalanego Serca Maryi.
- zapoznania się Katolickiej Nauki: Nauka katolicka na uroczystość Niepokalanego Serca Maryi.
- uczczenia Niepokalanego Serca Maryi w uroczystość dziś przypadającą: Nabożeństwo ku czci Niepokalanego Serca Maryi.
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
© salveregina.pl 2024
![Wody Polskie odpowiadają na nasz artykuł (sprostowanie) [ Wiadomości ]](https://www.portel.pl/newsimg/duze/p1412/wody-polskie-odpowiadaja-na-nasz-artykul-141296i.jpg)
