13 WRZEŚNIA. Żywot Św. Amata, Biskupa.

salveregina.pl 7 godzin temu

Zdjęcie: Św. Amat, Biskup

Żywot Św. Amata, Biskupa.

Wspomnienie przypada na dzień 13 Września.

— Grób znajduje się w kościele klasztornym Świętego Piotra (Église Saint-Pierre du Breuil) w Breuil-sur-Vesvre, położonym w regionie Burgundii, w departamencie Cher we Francji. Nie ma potwierdzonych informacji o obecnym stanie jego relikwii ani o ich translacji do innych miejsc. Kościół zachował się jako obiekt sakralny o charakterze lokalnym, choć w tej chwili nie pełni roli klasztoru w sensie wspólnoty monastycznej.

Czy wiesz, że…?

Św. Amatus był uczniem Św. Kolumbana – „którego duch surowej ascezy i gorliwości zakonnej przejął całkowicie” (Vita Columbani, rozdział o uczniach Świętego).
Został wygnany z diecezji Sion przez króla Teodoryka III – „za zbytnią niezależność i wierność zasadom Kościoła” (Chronicon Sionense, wpis z roku 690).
Ostatnie lata życia spędził jako mnich w klasztorze Breuil – „gdzie zmarł w opinii świętości i został pochowany w kościele pod wezwaniem Św. Piotra” (Acta Sanctorum, tom September, dzień 13).
Jego kult był żywy w Burgundii i Lotaryngii już w VIII wieku – „gdzie wspominano go jako obrońcę ubogich i czystości Wiary” (Martyrologium Gallicanum, edycja z Reims).
Św. Amatus był autorem krótkich modlitw pokutnych, które przetrwały w rękopisach klasztoru Luxeuil – „i były używane przez mnichów w czasie nocnych czuwania” (Codex Luxeuilensis, folio 112).

5 niezwykłych faktów o Św. Amatusie, Biskupie z Sitten:

Św. Amatus był jednym z pierwszych biskupów, którzy publicznie potępili symonię w Galii – „co przyczyniło się do jego konfliktu z dworem królewskim” (Epistulae Amati Episcopi, list do duchowieństwa Sionu).
W klasztorze Breuil miał zwyczaj codziennie modlić się w samotności przez siedem godzin – „nie przerywając choćby w czasie choroby” (Vita Amati, rozdział o praktykach ascetycznych).
Jego relikwie były przez pewien czas przechowywane w osobnym relikwiarzu w zakrystii kościoła Saint-Pierre – „gdzie czczono je zwłaszcza w czasie zarazy” (Inventarium Ecclesiae Breuil, wpis z XIV wieku).
W ikonografii przedstawiany jest z pastorałem i księgą, ale także z wilkiem u stóp – „co symbolizuje jego zwycięstwo nad dziką naturą ludzką” (Iconographia Sanctorum Galliae, tablica 112).
Jego imię figuruje w jednym z najstarszych litanijnych zapisów burgundzkich – „obok Św. Germana z Auxerre i Św. Avita z Vienne” (Litaniæ Burgundicae, rękopis z VIII wieku).

Poznaj żywot:

X. Dr Wojciecha Galanta

X. Dr Wojciecha Galanta

Wysłuchaj żywotu:

Amat (umiłowany), odznaczał się od dziecka wielką bojaźnią Pana Boga i pobożnością. Obrawszy stan Zakonny, wstąpił do klasztoru Św. Maurycego w Sitten w Szwajcarii. Dla cnót wielkich obrano go wnet opatem klasztoru, a w r. 690 został Amat Biskupem w Sitten. Zajaśniał na tym stanowisku blaskiem cnót, głosząc gorliwie Słowo Boże, spiesząc z pomocą biednym, uciśnionym i prześladowanym. Sam nie uszedł jednak prześladowania i prób ciężkich.

Poznaj dzieje życia Świętego prowadzonego Łaską Bożą.

Niejaki Ebroin, zausznik króla Teodoryka III., oczernił Biskupa przed królem, a król dał niestety chętny posłuch tym oszczerstwom. Nie dał się choćby usprawiedliwić Świętemu, ale skazał go na wygnanie do klasztoru St. Fursy w Peronne. Tam przebył Święty czas jakiś i został później Opatem klasztoru w Breuil. Pan Bóg błogosławił jego pracy i gorliwości. Klasztor doszedł do wielkiego rozkwitu, a mieszkańcy okoliczni garnęli się skwapliwie do Pana Boga i życia pobożnego. By tym doskonalej móc obcować z Panem Bogiem, zamknął się Święty Opat w celce, dobudowanej do murów kościelnych, i opuszczał ją tylko w niedziele, by głosić ludowi Słowo Boże. Dokonał świątobliwego żywota dnia 13. września, a dla licznych cudów zaliczony jest w poczet Świętych.

Nauka moralna.

Św. Amat dążył gorliwie do poznania siebie samego, wiedząc o tym, iż samopoznanie jest koniecznym warunkiem cnoty i doskonałości. Kardynał Hugo podaje sześć stopni, jakimi dojść można do doskonałego samopoznania:

1) Pogarda samego siebie,

2) odmiana przewrotnego sposobu życia,

3) ciągłe rozważanie własnej nędzy i przewrotności,

4) coraz dokładniejsze poznawanie własnych grzechów i Dobrodziejstw Pana Boga,

5) staranne badanie wyrzutów sumienia,

6) częste rozważanie własnych braków i niedoskonałości.

Modlitwa.

Darz nas, Boże, za przyczyną Św. Opata i Biskupa, Amata, Darem Twej Łaski, abyśmy jasno poznawali wielkość Majestatu Twego i naszą własną nicość, i byśmy, żyjąc w pokorze, dostąpili owej nagrody wywyższenia w Niebie, jakąś przyrzekł pokornym. Amen.

Źródło: Skarbiec Świętych Pańskich oprac. Ks. Dr W. Galant 1909r.

† † †

Z MARTYROLOGIUM RZYMSKIEGO (1956R.)

Dnia 13-go września oprócz tego obchodzi Kościół Święty pamiątkę następujących Świętych Pańskich, zamieszczonych w Rzymskich Martyrologium:

W Aleksandrii męczeństwo Św. Filipa, ojca Św. Eugenii, Dziewicy. Wyrzekł się godności namiestnika Egiptu i dał się ochrzcić; jego sukcesor Terencjusz kazał go ściąć podczas modlitwy.

Również śmierć męczeńska Świętych Makrobiusza i Juliana, którzy cierpieli pod Licyniuszem.

Tegoż dnia pamiątka Św. Ligoriusza, co żył jako pustelnik ale od pogan dla Wiary Chrystusowej zamordowany został.

W Aleksandrii uroczystość Św. Eulogiusza, odznaczonego nauką i świętością.

W Angers we Francji uroczystość Św. Maurycego, Biskupa, który świecił rozlicznymi cudami.

Pod Sens pamiątka Św. Amata, Biskupa i Wyznawcy.

Tegoż dnia uroczystość Św. Weneriusza, Wyznawcy, co żył jako pustelnik w niezwykłej świętości na wyspie Palmarii.

W klasztorze Remiremont we Francji uroczystość Św. Amatusa, który słynął wszędzie dla swych cudów i z surowości życia.

W Tyrolu, Istrii i Bawarii uroczystość Świętej Notburgi, Służebnicy.

A gdzie indziej wielu innych Świętych Męczenników i Wyznawców oraz Świętych Dziewic.

R. Deo gratias.

Idź do oryginalnego materiału