Droga Krzyżowa to jedno z najważniejszych nabożeństw wielkopostnych, które upamiętnia Mękę Chrystusa. Choć tradycyjnie odprawiana w okresie Wielkiego Postu, praktykowana jest przez wiernych na całym świecie przez cały rok. Dowiedz się, jak powstawało to nabożeństwo i w jaki sposób jest odprawiane.
fot. Envato
Tekst został opracowany na podstawie oryginalnych materiałów źródłowych przez EWTN Polska.
Dziękujemy, iż czytasz ten artykuł. jeżeli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się do newslettera.
Początki w Jerozolimie
Tradycja Drogi Krzyżowej wywodzi się z Jerozolimy. Pielgrzymi odwiedzali miejsca związane z Męką Chrystusa już od IV wieku, szczególnie po odnalezieniu Krzyża Świętego przez św. Helenę, matkę cesarza Konstantyna.
Franciszkanie strażnikami tradycji
W XIII wieku papież Klemens VI powierzył franciszkanom opiekę nad Miejscami Świętymi, co przyczyniło się do rozpowszechnienia Drogi krzyżowej w Europie. Zakonnicy zatrzymywali się przy stacjach przedstawiających historię Męki Jezusa, odtwarzając ją dla wiernych.
Ustalenie 14 stacji
Pierwszą Drogę krzyżową z 14 stacjami oficjalnie ustanowił św. Leonard z Porto Maurizio w 1714 roku. Papież Benedykt XIV wydał wówczas dokument, który pozwolił na odprawianie tego nabożeństwa w parafiach. Św. Leonard erygował 571 Dróg Krzyżowych we Włoszech i innych krajach.
Biblijna droga krzyżowa Jana Pawła II
Nową formą nabożeństwa Drogi krzyżowej jest jej odprawianie według stacji opartych jedynie na przekazie biblijnym. Wprowadził ją w 1991 roku papież Jan Paweł II. Wszystkie stacje w niej opierają się wyłącznie na Piśmie Świętym. Lista tych stacji została oficjalnie zatwierdzona przez Benedykta XVI w 2007 roku.
Odpust
Zasady odprawiania Drogi Krzyżowej zostały uregulowane w dokumencie „Enchiridion Indulgentiarum” (Paweł VI). Aby uzyskać odpust zupełny, należy odprawić nabożeństwo w miejscu z prawnie erygowaną Drogą Krzyżową, przechodząc od jednej stacji do drugiej i rozważając Mękę Chrystusa oraz pod zwykłymi warunkami:
- bycie w stanie łaski uświęcającej;
- przyjęcie Komunii świętej;
- odmówienie modlitwy w intencjach, w których modli się ojciec święty (ten warunek wypełnia się całkowicie przez odmówienie jeden raz „Ojcze nasz” i „Zdrowaś”);
- wykluczenie wszelkiego przywiązania do grzechu choćby powszedniego;
Drogi krzyżowe ulicami miasta
Współczesnym przykładem dużych nabożeństw jest Nowohucka Droga Krzyżowa w Krakowie, odprawiana od lat w przestrzeni miejskiej. Uczestniczył w niej choćby kilka tysięcy wiernych. Jest to jedno z najważniejszych wydarzeń religijnych w Małopolsce. Droga krzyżowa ulicami miasta organizowana jest także np. we Wrocławiu.
Ekstremalna Droga Krzyżowa (EDK)
W 2009 roku ks. Jacek Stryczek zainicjował Ekstremalną Drogę Krzyżową w Krakowie. Polega ona na przejściu w nocy trasy co najmniej 40 km w samotności i milczeniu. w tej chwili odbywa się w ponad 100 miastach Polski i wielu krajach Europy.
Symbolika krzyża
Podczas nabożeństwa niesiony jest krzyż, który symbolizuje nie tylko mękę Jezusa, ale też cierpienia ludzkości. Wierni niosąc go, utożsamiają się z trudami życia i ofiarują je Bogu.
Droga krzyżowa w Koloseum
Od 1750 roku w rzymskim Koloseum odprawiana jest Droga Krzyżowa w Wielki Piątek. Papież Paweł VI przywrócił tę tradycję w XX wieku, a od pontyfikatu Jana Pawła II stała się jednym z najważniejszych wydarzeń w Kościele katolickim.
Kalwarie – żywe drogi krzyżowe
W Europie powstało wiele kalwarii – zespołów kaplic symbolizujących stacje Męki Pańskiej. Przykładem jest Kalwaria Zebrzydowska (XVII wiek), gdzie co roku odbywa się inscenizacja Pasji Jezusa, przyciągająca dziesiątki tysięcy wiernych.