🔉Żywot Św. Anakleta, Papieża i Męczennika.

Zdjęcie: Św. Anaklet I Papież i Męczennik

13 Lipca.

Żywot Św. Anakleta, Papieża i Męczennika

(Żył około Roku Pańskiego 100)

Źródło: Żywoty Świętych Pańskich Starego i Nowego Testamentu z dzieła Ks. Piotra Skargi, T. III, 1935r.

Anakletus, narodu greckiego z Aten miasta, z ojca Antiocha, siedział na papiestwie za czasów Trajana cesarza, po Klemensie, uczniu Piotra Świętego, którego samego ręką na kapłaństwo poświęcony był. Za jego czasów bardzo się rozmnażał Kościół Chrystusowy, z świętych i pilnych i mądrych postępków jego na onym urzędzie. Między innymi porządkami postanowił, aby biskup święcony nie był, jedno od trzech przynajmniej biskupów, ażeby inni kapłani i duchowni jawnie swoje poświęcenie brali, a włosów i brody nie zapuszczali. Na wiernych też uczynił wyrok, aby po poświęceniu (Ciała i Krwi Chrystusowej) darów onych wszyscy używali, a kto by nie chciał, aby z Kościoła wyrzucony był. Osobne pogrzeby Męczennikom Świętym naznaczył i grób Piotra Świętego zbudował.

Za jego czasów Trajanus cesarz, widząc, jako się Kościół Święty i Wiara Chrystusowa szerzyła, zabijać i gubić wszystkich Chrześcijan kazał po wszystkim państwie rzymskim; między którymi był Ignacy, biskup antIocheński, który w Rzymie do srogich lwów na rozdrapanie i pożarcie wrzucony jest, i inni. A gdy bez liczby ludzi w onym okrucieństwie ginęło, Pliniusz drugi starosta napisał list do cesarza Trajana, iż wiele tysięcy ludzi co dzień ginie, w których się żadne złoczyństwo nie znajduje i prawom się rzymskim ubliżenie w nich nie dzieje, chyba to tylko, iż się rano na śpiewanie jakiemuś Chrystusowi schodzą, ale cudzołóstwa i innych grzechów między nimi nie masz. Onym listem wzruszony cesarz, szukać na śmierć Chrześcijan nie kazał, wszakże gdyby się sami wtrącali, karać ich kazał. Wtenże czas Anakletus Papież za prawdę, której uczył, zdrowie na męczeństwie położył. Pogrzebiony wedle Piotra Świętego leży, a Panu Bogu na wysokości Chwała na wieki. Amen.

Pożytki duchowne.

O przodkowaniu Stolicy Rzymskiej położę słowa tego wielkiego Męczennika z listu jego trzeciego. Ten, prawi, prześwięty i apostolski Kościół rzymski, nie od Apostołów, ale od samego Pana Zbawiciela naszego przodkowanie otrzymał, i wysokość mocy nad wszystkimi kościołami i nad trzodą wszystkiego ludu chrześcijańskiego, tak jako sam rzekł Piotrowi Świętemu: Tyś jest opoka, a na tej opoce zbuduję Kościół Mój. I niżej: W tymże mieście rzymskim przydane jest towarzystwo Św. Apostoła Pawła, naczynia wybranego, który jednegoż dnia z Piotrem za Nerona cesarza sławną śmiercią ukoronowani są, i miasto to nad inne wszystkiego świata, obecnością i zwycięstwem swoim chwalebnym przełożyli. I niżej: Ta, prawi, Stolica Apostolska głową i zawiasami wszystkich kościołów od samego Pana, a nie od innego, uczyniona jest. Jako zawiasami drzwi się sprawują, tak i poważnością stolicy tej wszystkie się kościoły z rozkazania Pańskiego rządzą. Póty są słowa tego Świętego. Zobaczże, czytelniku, jako dawna jest nauka około zwierzchności Stolicy Rzymskiej.

© salveregina.pl 2024