Życie wspólne – Dietrich Bonhoeffer

chrzescijanin.pl 2 dni temu

Dietrich Bonhoeffer jest zaliczany do najwybitniejszych teologów protestanckich XX wieku. Był członkiem antynazistowskiego ruchu oporu. Jego listy i zapiski więzienne Opór i poddanie stały się bestsellerem w zakresie teologii „bezreligijnego” chrześcijaństwa. Krytyka religii pozorów była zarazem apologią autentycznej wiary. Wiara ta spełniała się w urzeczywistnianiu sprawiedliwości w centrum świata oraz w aktach życia duchowego.

Życia wspólnego nie powinno się traktować w kategoriach podręcznika metodycznego z zakresu praktyk religijnych. Praca ta zawiera przede wszystkim refleksyjny wywód dotyczący wagi wspólnoty w kształtowaniu tożsamości chrześcijańskiej oraz świadectwo człowieka poszukującego autentycznych form przeżywania własnej wiary.

Takie odczytanie sprawia, iż książka wydana w 1939 r. jest ważna i aktualna także dzisiaj jako świadectwo przemyśleń i doświadczeń teologa zaangażowanego chrześcijaństwa.

z przedmowy do wydania polskiego ks. dr hab. Bogusław Milerski
duchowny luterański, profesor Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie

Dietrich Bonhoeffer (1906-1945), urodzony we Wrocławiu niemiecki pastor i teolog luterański, od 1933 roku członek opozycyjnego wobec nazizmu ewangelickiego Kościoła Wyznającego (Bekennende Kirche). Za swój bezkompromisowy sprzeciw wobec totalitaryzmu został uwięziony, skazany i stracony na osobisty rozkaz Adolfa Hidera tuż przed wyzwoleniem obozu koncentracyjnego we Flossenburgu.

Jego biografia oraz myśl teologiczna wywarły wielki wpływ na XX-wieczną refleksję o chrześcijańskim świadectwie w zsekularyzowanej kulturze „śmierci Boga”, inspirując wielu dysydentów politycznych w systemach autorytarnych i totalitarnych – w tym polskich opozycjonistów za czasów PRL.