Zapuśćcie w Nim korzenie i na Nim dalej się budujcie, i umacniajcie się w wierze, jak was nauczono, pełni wdzięczności. (Kol 2,7)
ἐρριζωμένοι καὶ ἐποικοδομούμενοι ἐν αὐτῷ καὶ βεβαιούμενοι τῇ πίστει καθὼς ἐδιδάχθητε, περισσεύοντες ἐν εὐχαριστίᾳ.
Radicati et superaedificati in ipso et confirmati fide, sicut didicistis, abundantes in gratiarum actione.
Św. Paweł posługuje się bardzo obrazowym językiem, by opisać naszą więź z Panem. Odwołuje się do obrazu drzewa i jego korzeni. Tak jak drzewo zakorzenia się w glebie i czerpie z niej siłę, tak on zachęca, byśmy zakorzenili się w Chrystusie – abyśmy zapuścili w Nim korzenie, jak drzewo w żyznej ziemi. Drzewo, które ma głębokie korzenie, potrafi przetrwać różne trudności – wiatr, suszę czy burzę. Jego siła nie pochodzi jednak z niego samego, ale z korzeni, które je podtrzymują.
