Źródło: O. Bernardyn Goebel OFMCap. – PRZED BOGIEM. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. T. II., 1965r.
Rozmyślanie.
PRZEBACZ.
Ubiegłą niedzielę przenika cicha tęsknota wygnańców za swą ojczyzną w Niebie. Niedziela dwudziesta pierwsza przynosi poważną naukę: Pan przyjdzie kiedyś nie tylko po to, by zabrać swe dzieci z wygnania, ale i po to, by od nich zażądać rachunku. Nic więc dziwnego, iż tęsknota za Jego przybyciem ustępuje miejsca obawie przed Sądem. Jak on wypadnie? Jak zapewnić sobie przebaczenie? Ewangelia (zob. Mat. 18, 23-35) wskazuje nam drogę: należy przebaczać, aby doznać przebaczenia.
1. Pan i sługa.
„Królestwo Niebieskie podobne jest królowi, który chciał się obliczyć ze sługami swymi. A gdy począł się obliczać, przywiedziono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów. I gdy nie miał skąd oddać, kazał go pan jego sprzedać, i żonę jego, i dzieci, i wszystko co miał, i oddać. A sługa ów upadłszy, prosił go, mówiąc: Miej cierpliwość nade mną, a oddam ci wszystko. A pan zlitowawszy się nad owym sługą, uwolnił go i dług mu darował”.
Trzeba sobie uprzytomnić stosunki wschodnie. Oto jakiś władca chce się rozliczyć z administratorami dóbr swoich i gubernatorami prowincji. Dług jednego urzędnika sięga olbrzymiej sumy dziesięciu tysięcy talentów, tzn. paruset milionów złotych. Chodzi albo o pożyczkę, jaką otrzymał z kasy królewskiej, albo o podatki lub czynsz dzierżawny, z którymi zalegał już od dłuższego czasu. Pieniądze roztrwonił, więc w żaden sposób nie mógł należnej sumy zwrócić. Według ówczesnego prawa pan mógł sprzedać jak niewolników urzędnika i całą jego rodzinę; z uzyskanej kwoty mógł choć częściowo pokryć te długi. Ale ten biedak pada na kolana i tak błaga o ratunek, tak przyrzeka wyrównać zaległości, iż kroi nie tylko wraca mu wolność, ale i dług zupełnie umarza.
— Zastosowanie. To nas miał na myśli Pan Jezus w tej przypowieści. Zażąda od nas rachunku, gdy przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Żąda go również zawsze, ile razy stajemy dobrowolnie przed Jego Sądem w Sakramencie Pokuty. Jesteśmy bardzo zadłużeni: miliony złotych. Daje to pojęcie o naszej odpowiedzialności wobec Pana Boga. Grzech, a zwłaszcza grzech ciężki, to nie drobnostka, jak utrzymuje szatan i świat. Nie możemy sami długu spłacić. Grozi nam wieczne pozbawienie wolności, czyli piekło. Pan Bóg jednak jest gotów okazać nam Miłosierdzie i odpuścić winy i kary, jeżeli Go pokornie o to poprosimy.
— Postanowienie. Wybaczajmy z serca bliźniemu, gdy sami prosimy Pana Boga o przebaczenie grzechów, szczególnie we Mszy Świętej.
2. Sługa i sługa.
Przypowieść Pana Jezusa ciągnie się dalej: „Sługa ów wyszedłszy, spotkał jednego z towarzyszów swoich, który był mu winien sto denarów. I ująwszy dusił go, mówiąc: Oddaj coś winien. A towarzysz ów upadłszy, prosił go, mówiąc: Miej cierpliwość nade mną, a wszystko ci oddam. ale on nie chciał, ale odszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki by mu długu nie zwrócił”.
Urzędnik opuszcza królewską komnatę, gdzie go spotkała ta nie zasłużona łaska. W przedsionku spotyka swego kolegę, wezwanego również na rozliczenie. Widzi go może przygnębionym, gdyż i w jego rachunkach coś się nie zgadza. Zamiast podejść do niego i rozproszyć jego obawy, opowiadając o wielkim miłosierdziu pana, którego właśnie doznał na sobie, pierwszy sługa ma zupełnie co innego na myśli. Oto przypomina sobie, iż tamten winien mu drobnostkę: sto denarów, tj. kilkaset złotych. Natychmiast, w przedsionku pałacu królewskiego żąda zwrotu. Rzuca się na biedaka i dusi go. Ten blaga. Prosi nic o darowanie długu, ale o zwłokę. Prosi tak samo pokornie, na klęczkach i tymi samymi słowami, jak pierwszy przed chwilą w komnacie królewskiej. Ale ten nie chce słuchać. Ucieka się do ostatecznych środków, by dług wymusić.
— Zastosowanie. Jesteśmy oburzeni nieludzkością tego sługi. Czy jednak scena, jaką tu Pan Jezus odmalował, nie powtarza się często w naszym życiu? Jakiś współbrat zawinił wobec nas. Powiedział nam coś obraźliwego, obszedł się z nami szorstko, odmówił prośbie. Jest to drobnostka wobec obrazy, jaką wyrządziliśmy Panu Bogu. Kilkaset złotych wobec kilkuset milionów. A jednak wołamy, przynajmniej w sercu: Oddaj coś winien! Chwytamy go i dusimy, tzn. obmyślamy zemstę. Prosi może cicho o przebaczenie. Z zachowania widać, iż chciałby naprawić wszystko. Ale nie chcemy o tym słyszeć. Domagamy się bez litości kilkuset złotych, a sami chcemy, żeby Pan Bóg nam darował miliony!
— Postanowienie. Wybaczajmy z serca bliźniemu, gdy sami prosimy Pana Boga o przebaczenie grzechów, szczególnie przed Spowiedzią.
3. Jeszcze raz Pan i sługa.
Pan Jezus kończy przypowieść: „A widząc, co się działo, towarzysze jego zasmucili się bardzo i przyszli i donieśli panu swemu o wszystkim, co się stało. Wtedy zawołał go pan jego i rzekł: Sługo niegodziwy, cały dług darowałem ci, boś mnie prosił. Czyż więc nie przystało, abyś i ty ulitował się nad towarzyszem swoim, jakom i ja ulitował się nad tobą? I rozgniewawszy się pan jego, wydał go katom, dopóki mu nie odda całego długu”.
Każdy myślący człowiek przyzna, iż tak należało postąpić. Kto potrafi być tak niemiłosierny wobec bliźniego, traci wszelkie prawo do miłosierdzia ze strony innych. Co ta przypowieść ma dla nas oznaczać, Sam Zbawiciel ujmuje w końcowych słowach: „Tak i Ojciec Mój Niebieski uczyni wam, jeżeli nie odpuścicie każdy bratu swemu z serc waszych”.
— Zastosowanie. Potrzeba nam wszystkim Miłosierdzia Bożego. To jedyna nasza nadzieja. Potrzeba nam go dziś, potrzeba jeszcze więcej w Dzień Sądu. „Jeśli przewiny pamiętać będziesz, Panie, któż się ostoi?” Wybaczajmy, a będzie nam wybaczone.
— Postanowienie. Świadomy akt wybaczenia łączmy z prośbą Modlitwy Pańskiej: „I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”.
Modlitwa.
Na dowód, iż wybaczamy z serca tym, co nas obrazili, pomódlmy się za nich. Odmówmy w tej intencji Ojcze nasz.
Zachęcamy do:
- uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego ku czci Jej poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego — dzień 13
- Dzieci w hołdzie i czci dla Królowej Różańca Świętego — dzień 13
- uczczenia Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Październiku ku Ich czci poświęconym: Miesiąc Październik ku czci Świętych Aniołów Stróżów — dzień 13
Poznaj także żywot Św. Edwarda, Króla Anglii i Wyznawcy napisanego przez:
- O. Prokopa Kapucyna.
- X. Piotra Skargi T.J.
- X. Juliana A. Łukaszkiewicza.
Poznaj także żywot Św. Pamby, opata napisanego przez X. Piotra Skargę, T.J.
© salveregina.pl 2024
