Wziąć/przyjąć לָקַח lâqaḥ

Zabierzcie ze sobą słowa i nawróćcie się do Pana! Mówcie do Niego: «Przebacz nam całą naszą winę, w ten sposób otrzymamy dobro za owoc naszych warg. (Oz 14,3)

קְח֤וּ עִמָּכֶם֙ דְּבָרִ֔ים וְשׁ֖וּבוּ אֶל־יְהוָ֑ה אִמְר֣וּ אֵלָ֗יו כָּל־תִּשָּׂ֤א עָוֹן֙ וְקַח־טֹ֔וב וּֽנְשַׁלְּמָ֥ה פָרִ֖ים שְׂפָתֵֽינוּ׃

Tollite vobiscum verba et convertimini ad Dominum dicite ei omnem aufer iniquitatem et accipe bonum et reddemus vitulos labiorum nostrorum

λάβετε μεθʼ ἑαυτῶν λόγους καὶ ἐπιστράφητε πρὸς κύριον τὸν θεὸν ὑμῶν· εἴπατε αὐτῷ ὅπως μὴ λάβητε ἀδικίαν καὶ λάβητε ἀγαθά, καὶ ἀνταποδώσομεν καρπὸν χειλέων ἡμῶν.

W jednym słowie jest ukryta podwójna dynamika: wziąć i przyjąć. Można coś samemu sobie wziąć lub przyjąć to, co ktoś daje. Bóg daje swoje słowo by je przyjąć w taki sposób, iż stanie się źródłem modlitwy, nawrócenia, przemiany życia. W nim rozpoznajemy znaczenie naszej winy עָוֺן [aôn] ale i dobro טוֹב [ṭôḇ], które jest kolejnym darem do przyjęcia.