WTOREK II TYGODNIA PO WIELKANOCY. Triduum na cześć Św. Józefa. Dzień drugi. Rozmyślanie. Św. Józef nieustannie towarzyszył Panu Jezusowi i N. P. Maryi.

Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego

1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM I.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nie­skończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kie­dy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bo­wiem jest to, co dotąd uczyniłem.

„I zstąpił z Nimi i przyszedł do Nazaretu, a był im poddany” — (Łuk. 2, 51).

PRZYGOTOWANIE. — Jakież szczęście dostało się w udziale Św. Józefowi, iż przez tyle lat żył z Panem Jezusem i Maryą! Rodzina ta o nic innego się nie troszczyła, jak o pomnożenie Chwały Bożej; nie myślano tam o czym innym, jak o podobaniu się Panu Bogu, wszystkie pragnienia tylko Pana Boga mia­ły na celu. Mówiono tam tylko o miłości Boga ku ludziom i jak ludzie winni Go kochać. Obyśmy umieli korzystać z tych przykładów! I my mamy to szczęście, iż mieszkamy z Panem Jezusem Obecnym w Przenajświętszej Eucharystii. Nawiedzajmy Go więc często i łączmy swe uczucia z uczuciami miłości Najświętszej Panny Maryi i Św. Józefa.

I. — Pan Jezus, skoro Najświętsza Panna Marya i Św. Józef znaleźli Go w świątyni, powrócił wraz z Nimi do Nazaretu i żył wraz z Józefem, póki ten nie umarł, i słuchał go, jak Swego Ojca. Zastanów się nad tym, jak święte życie Św. Józef wiódł w towarzystwie Pana Jezusa i Najświętszej Dziewicy. W tej Rodzinie starano się tylko o pomnożenie Chwały Bożej; o tym tylko myślano, tego tylko serca pragnęły, aby podobać się Panu Bogu. Mówiono tam tylko, jak ludzie winni kochać Pana Boga i jak Pan Bóg Ich miłuje, co w szczególniejszy sposób okazał, iż zesłał Syna swego na ziemię, by cierpiał i skończył życie w morzu Boleści i wzgardy dla zbawienia rodzaju ludzkiego.

Z jakąż Boleścią Marya i Józef musieli rozma­wiać w Obecności Pana Jezusa o Jego Męce i Śmierci, wiedząc o nich z Pisma Świętego! Z jakimż rozrzew­nieniem musieli się zastanawiać nad Proroctwami Izajasza, według których, Ich ukochany Pan Jezus miał się stać Mężem Boleści i wzgardy; wrogowie mieli Go tak zeszpecić, iż miał utracić wszelką Swą Piękność, stać się nie do poznania; od uderzeń biczów miał wyglądać jak trędowaty, okryty Ra­nami; to wszystko zaś Ich Skarb ukochany miał znosić cierpliwie, nie otwierając Ust Swoich, bez słowa skargi na tak wielkie katusze; jak baranek miał się dać prowadzić na miejsce kaźni i wresz­cie zawieszony wpośród dwóch łotrów na drzewie niesławy miał życia dokonać w Cierpieniach. — Rozważ, ile wśród tych rozmów serce Józefa musiało wzbudzić aktów żalu i miłości.

II. — Ożywmy w sobie wiarę! I my za przykładem Św. Patryarchy możemy żyć w ciągłym towarzystwie Pana Jezusa; jest On bowiem rzeczywi­ście Obecny w Przenajświętszym Sakramencie. Starajmy się więc codziennie Go odwiedzać, a nawet, jeżeli to możliwe, — kilka razy na dzień. Będąc zaś wtedy w Jego Obecności, rozważajmy Jego Mękę i łączmy nasze uczucia z uczuciami Św. Józefa i Najświętszej Panny Maryi. Tylu Świętych dlatego się uświęciło, iż mieli wielkie nabożeństwo do Przenajświętszego Sakra­mentu i Męki Pana Jezusa.

Modlitwa.

Święty mój Patryjarcho, przez te łzy, jakie przelałeś, myśląc o przyszłej Męce Twego Jezusa, uproś mi Łaskę, bym zawsze pamiętał o Cierpie­niach Mego Odkupiciela i z rozrzewnieniem o Nich myślał. Przez ten Święty Ogień, Który przez takie myśli zapalał się w Twym sercu, wyjednaj choć jedną jego iskrę dla mej duszy, która przez swe grzechy bardzo się przyczyniła do Cierpień Jezusa. — I Ty, Maryo, przez to, coś wycierpiała w Jerozo­limie, patrząc na Boleści i Śmierć Twego ukocha­nego Syna, uproś mi wielki żal za grzechy,

A Ty, mój słodki Jezu, który z Miłości ku mnie tyle wycierpiałeś i Śmierć poniosłeś, spraw, abym nigdy nie zapominał o tak wielkiej Miłości. Mój Zbawicielu, Twa Śmierć nadzieją moją. Wierzę, iż za mnie umarłeś. Spodziewam się, iż dzięki Twym Zasługom osiągnę zbawienie. Kocham Cię z całego serca, kocham Cię nade wszystko, bardziej niż sie­bie samego. Kocham Cię i z miłości ku Tobie je­stem gotów wszystko wycierpieć. Z całego serca boleję, iż obrażałem Ciebie, Dobro Najwyższe. Pra­gnę tylko Ciebie kochać i Tobie się podobać. Wspomagaj mnie, mój Panie, i nie dozwól, bym się miał jeszcze kiedy odłączyć od Ciebie. Amen. (II, 428)

© salveregina.pl 2024