W połowie września obchodzimy dwa liturgiczne wspomnienia, przypominające nam o Męce Pańskiej. Pierwszym jest święto Podwyższenia Krzyża św., które przypada 14 września. Następnego dnia obchodzimy wspomnienie Matki Bożej Bolesnej. Na podstawie ewangelicznych tekstów Kościół od wieków podkreśla rolę Maryi, Matki Jezusa Chrystusa, w zbawczej misji swego Syna. Śmierć Chrystusa i Okupienie, które przez nią się dokonało, odmieniły losy świata. Sprawiły również, iż krzyż przestał być znakiem hańby, stał się zaś symbolem zwycięstwa Boga nad grzechem, dobra nad złem. Dlaczego święto nosi nazwę: Podwyższenie Krzyża Świętego? Podwyższenie to w sensie ścisłym uniesienie do góry, ukazanie. Krzyż jest dla nas tak ważnym znakiem, iż powinniśmy mieć go stale przed oczami.
Na zakończenie Drogi Krzyżowej w Koloseum w 1980 roku św. Jan Paweł II powiedział: „Zatrzymajmy się w milczeniu na Golgocie. U stóp krzyża stoi Maryja, Mater dolorosa: niewiasta, której serce rozdzierał straszliwy ból, ale która gotowa była przyjąć śmierć Syna. W całopalnej ofierze Jezusa bolejąca Matka rozpoznaje i przyjmuje wolę Ojca dla odkupienia świata. (…) Maryja została nam dana jako Matka wszystkich powołanych do wiernego naśladowania Syna, który dla nas stał się posłuszny aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.”
Poniżej homilia o Matce Bożej Bolesnej:
%20kopia.jpg)
