Woda (מַיִם mayim)

A On rzekł do mnie: Woda ta płynie na obszar wschodni, wzdłuż stepów, i rozlewa się w wodach słonych, i wtedy wody jego stają się zdrowe. (Ez 47,8)

וַיֹּ֣אמֶר אֵלַ֗י הַמַּ֤יִם הָאֵ֨לֶּה֙ יוֹצְאִ֗ים אֶל־הַגְּלִילָה֙ הַקַּדְמוֹנָ֔ה וְיָרְד֖וּ עַל־הָֽעֲרָבָ֑ה וּבָ֣אוּ הַיָּ֔מָּה אֶל־הַיָּ֥מָּה הַמּֽוּצָאִ֖ים וְנִרְפּ֥אוּ* הַמָּֽיִם׃

et ait ad me aquae istae quae egrediuntur ad tumulos sabuli orientalis et descendunt ad plana deserti intrabunt mare et exibunt et sanabuntur aquae

καὶ εἶπεν πρός με Τὸ ὕδωρ τοῦτο τὸ ἐκπορευόμενον εἰς τὴν Γαλιλαίαν τὴν πρὸς ἀνατολὰς καὶ κατέβαινεν ἐπὶ τὴν Ἀραβίαν καὶ ἤρχετο ἕως ἐπὶ τὴν θάλασσαν ἐπὶ τὸ ὕδωρ τῆς διεκβολῆς, καὶ ὑγιάσει τὰ ὕδατα.

Woda (מַיִם mayim) jest to rzeczownik, który ma formę liczby podwójnej -ayim, ale występuje zawsze w liczbie mnogiej a może znaczyć także pojedynczą (plurale tantum). W Izraelu מַיִם (mayim), woda, jest uważana za synonim życia i Stary Testament uznaje jej życiodajne znaczenie we wszystkich obszarach egzystencji.
Dzisiejsze pierwsze czytanie (Ez 47,1-12) mówi o wodzie wypływającej z boku świątyni, która jest uzdrawiająca dla wód słonych pozbawionych życia. Wody potoku wypływające ze świątyni są środowiskiem życiodajnym dla roślin i ryb. Po obu stronach potoku rosną życiodajne drzewa, których owoce są pokarmem a liście lekarstwem. Woda jako podstawowy warunek rozwoju życia wypływa ze świątyni, czyli z miejsca obecności Boga i staje się życiodajnym potokiem.
W Ewangelii dnia (J 2, 13-22), Pan Jezus dokonuje prorockiego aktu oczyszczenia świątyni, która jest domem Jego Ojca a stała się targowiskiem. Potrzebujemy częstego oczyszczania naszej wewnętrznej świątyni, aby nasza relacja z Bogiem nie stała się merkantylną, interesowną, ale była źródłem uzdrawiającym wszystkie aspekty naszego życia.