Wierzę Ci, Chryste / skryba021

Wierzę Ci, Chryste

Wierzę Ci, Chryste
Że zmartwychwstałą swą możnością
Posłałeś białych aniołów z wieścią
Zmarłego macie wśród żywych

Wierzę Ci, Chryste
Że promienne płótna i chusty
Otulą niedługo ludzkie dopusty
I białe lilie wyrosną

Wierzę Ci, Chryste
Że z niewiary w życie po życiu
Z ran dłoni, z boku powstanie w skryciu
Wyznanie: „Pan mój i Bóg mój”

Wierzę Ci, Chryste
- iż chcesz spotkać się przy ognisku
Pragnąc żyć miłością po bratersku
Prostując zawiłe ścieżki