W Wieluniu zainaugurowano Duchową Adopcję Dziecka Opuszczonego

22 godzin temu

„Kto jedno z tych dzieci przyjmuje w imię moje, Mnie przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, nie przyjmuje Mnie, ale Tego, który Mnie posłał” – ten fragment Ewangelii św. Marka (9,37) stał się mottem organizatorów nowej inicjatywy modlitewnej, której inauguracja miała miejsce w czwartek, 20 lutego w kościele św. Barbary DiM w Wieluniu. Duchowa Adopcja Dziecka Opuszczonego, bo o tej inicjatywie mowa, to dar wspólnot Ziemi Wieluńskiej z okazji Roku Jubileuszowego 2025, 100-lecia diecezji częstochowskiej oraz 25-lecia parafii św. Barbary.

– Duchowa Adopcja Dziecka Opuszczonego to inicjatywa osób świeckich, które zaangażowane są w ochronę życia poczętego i ochronę dzieci – mówił ks. Jarosław Boral, proboszcz parafii św. Barbary DiM, gdzie uroczystą Mszą św. zainicjowano tę nową aktywność modlitewną. – Bardzo mocno dotyka ona tego problemu dzieci, które się urodziły, a później są oddawane do domu dziecka, do różnych schronisk, a często bywa tak, iż po prostu lądują na ulicy, czy gdzieś na podwórku, nie mówiąc o tym, iż są wtedy poniewierane, czy wykorzystywane w różny sposób. Dlatego osoby, które zainicjowały duchową adopcję, właśnie miały na myśli, nie tylko się modlimy za dzieci, żeby się poczęły, tylko również za to, żeby się mogły później spokojnie, w godziwych, dobrych warunkach rozwijać, kształtować, być przyszłością dla naszej Ojczyzny. o ile chodzi o przekaz tego, początki są zawsze trudne, może nie bardzo trudne, ale o ile się powoli rozpocznie i krok po kroku w pokorze serca, będzie inicjatywę rozszerzać, to znajdzie swoje miejsce, swoją wartość i swoje odniesienie do tych wspólnot, w których jesteśmy.

Eucharystii, którą rozpoczęto Duchową Adopcję Dziecka Opuszczonego, przewodniczył ks. Kamil Zadrożny, dyrektor Instytutu Wyższych Studiów Teologicznych w Częstochowie. Zaznaczył on, iż ta nowa inicjatywa jest ze wszech miar słusznym i potrzebnym działaniem, tym bardziej, iż pomysłodawcami są osoby świeckie:
– Dzisiaj we wspomnienie świętych Franciszka i Hiacynty, pastuszków z Fatimy, tutaj w parafii św. Barbary rozpoczynamy taką piękną inicjatywę Duchowej Adopcji Dziecka Opuszczonego. To jest coś, co stoi na przedłużeniu Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. I bardzo pięknie, iż ta inicjatywa się zrodziła tutaj na Ziemi Wieluńskiej, która podczas II wojny światowej była doświadczona jako pierwsza jej okrucieństwem. Ta inicjatywa wpisuje się w obchodzony w Kościele Powszechnym Rok Jubileuszowy 2025 oraz w 100-lecie istnienia Kościoła częstochowskiego. Myślę, iż zaangażowanie ludzi świeckich w ochronę życia poczętego, ale także opuszczonego, czyli pochylenie się nad tymi, którzy zostali pozostawieni sami sobie, oddani przez rodziców do okna życia, czy do domów dziecka, to jest niezwykle ważne, iż wokół tej sprawy gromadzimy się i mam nadzieję, iż bardzo wiele dobra duchowego i takiego też materialnego, w sensie, iż te osoby, które będą podejmowały się Duchowej Adopcji Dziecka Opuszczonego, wyproszą dla tych osób dar życia świętego, dar życia dobrego, zgodnego z Ewangelią.

Duchowa Adopcja Dziecka Opuszczonego jest niejako kontynuacją innej inicjatywy modlitewnej Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. Opiera się na idei ofiarowania modlitw w intencji dziecka, które z różnych powodów jest pozbawione opieki. Skąd pomysł, żeby taką akcję zainicjować wyjaśniła jej pomysłodawczyni i koordynator Anna Głuch. Jak sama przyznała, to m.in. efekt jej osobistych przeżyć:
– Przez kilka lat przychodziło do mnie takie pragnienie, które rozwijało się w sercu, żeby zostać rodziną zastępczą. W trakcie kwalifikacji na rodzica zastępczego, w tym roku tak naprawdę, zaczęły następować pewne przeszkody, które uniemożliwiły mi zostanie mamą zastępczą. Pragnienie pozostawało, więc pomyślałam, iż Duch Święty mówi do mnie: Poszukaj innego rozwiązania. Nie rezygnuj, pokaż innym, iż też mogą zostać, bo jest naprawdę bardzo duży problem społeczny. Placówki są przepełnione, dzieci przybywa cały czas. Jest taką troską o dzieci i o innych, tak, żeby mogli tymi rodzicami zostawać i kształtować się w wierze. Pomyślałam, żeby zrobić kontynuację modlitewnej ochrony życia poczętego, jako Duchową Adopcję Dziecka Opuszczonego i na czas tych przeszkód w trakcie kwalifikacji na rodzica zastępczego podjąć duchową adopcję za dziecko opuszczone.

Przygotowania do dnia inauguracji inicjatywy trwały już od pewnego czasu. Jak przyznała Anna Głuch, choć na początku z zainteresowaniem akcją nie było najlepiej, to Duch Święty działał i działa nadal, i coraz więcej osób postanawia do akcji dołączyć:
– To jest niesamowite, jak Pan Bóg działa we wspólnocie, ponieważ jestem też w Domowym Kościele od niespełna roku. Początkowo, kiedy dowiedziały się osoby z mojego grona, to tak trochę gdzieś to przeszło bokiem i wtedy Pan Bóg zaczął działać. Różne sytuacje, różne daty szczególne, albo imieniny czy urodziny obchodzone w tym dniu, któremu dzieci z Fatimy patronują, czy św. Jan Paweł II. I to były takie znaki szczególne i wtedy to moje najbliższe grono zaczęło doszukiwać się takiej prośby ze strony Ducha Świętego, iż tak, zrób to, podejmij tę duchową adopcję, wspomóż. Czy właśnie w oprawie liturgicznej, za którą dzisiaj dziękowałam, czy za posługę i uczestnictwo we Mszy Świętej. I zaczęły się osoby włączać i to po prostu jedna po drugiej.

W ramach Duchowej Adopcji Dziecka Opuszczonego osoba podejmująca się adopcji zobowiązuje się do kilku prostych działań obejmujących: codzienną modlitwę za dziecko opuszczone oraz odmawianie piątej tajemnicy części radosnej Różańca Świętego przez okres 12 miesięcy, wspieranie porzuconych dzieci materialnie lub emocjonalnie, świadome wychowanie młodszych pokoleń, duchową adopcję jako formę obrony życia oraz realną pomoc. Dołączyć do akcji może każdy i w każdej chwili. Szczegółowe informacje odnośnie Duchowej Adopcji Dziecka Opuszczonego znaleźć można na profilu facebookowym inicjatywy.

Idź do oryginalnego materiału