W ogrodach rozmodlenia

Modlitwa ma imię człowieka. Każdy podąża swoją drogą. Modlitwa ma imię Boga. dla wszystkich jest Drogą. Jest „oddechem życia” chrześcijańskiego, być może dlatego, iż przed modlącym „otwiera się” Jezus. Modlitwa jest więzią dusz, jest wspólnym życiem w ramionach – pomaga nam głębiej wchodzić w tajemnicę Kościoła. „Dobrze jest modlić się wzajemnie i spotykać się przy Bogu. Tam nie liczy się ani odległość, ani nie ma rozłąki…”. Modlitwa nie tylko sięga szczytu ludzkich aspiracji, ale także akcentuje wspólne bycie z Bogiem, byciem w Bogu.