VIII TYDZIEŃ PO ZESŁANIU DUCHA ŚWIĘTEGO. ŚRODA. Rozmyślanie. Boskie dostojeństwo Miłości. O. BERNARDYN GOEBEL

Źródło: O. Bernardyn Goebel OFMCap. – PRZED BOGIEM. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. T. II., 1965r.

Rozmyślanie.

BOSKIE DOSTOJEŃSTWO MIŁOŚCI.

W trzynastym rozdziale pierwszego listu do Koryntian śpiewa Św. Paweł Apostoł najpiękniejszą pieśń, kończąc ją słowami: „Teraz tedy pozostaje wiara, nadzieja i miłość: te trzy, a z tych największa jest miłość” (1 Kor. 13, 13). Jak Niebo ziemię, tak wiara, nadzieja i miłość, dzięki swemu przedmiotowi i motywom, przewyższają cnoty moralne. Wśród nich pierwszeństwo przysługuje miłości.

1. Miłość pochodzi od Pana Boga.

Wszystkie cnoty nadprzyrodzone mają swój początek w Panu Bogu. Duch Boży składa je w duszy jako energie życiowe, przy pomocy których człowiek może i powinien osiągnąć cel nadprzyrodzony, oglądanie Pana Boga. Nie bez powodu jednak o miłości właśnie pisze Św. Jan: „Z Boga jest” (1 Jan 4, 7). To Duch Święty wlewa ją w serca nasze, rozpala ją od żaru własnej Miłości Bożej (zob. Rzym. 5, 5). Wyjątkowość tej cnoty polega na tym, iż Duch Święty, dając ją nam, daje nam jednocześnie całe bogactwo dziecięctwa Bożego. On sam zamieszkuje w duszy Pana Boga miłującego jak w żywej świątyni. Podczas gdy inne cnoty chrześcijańskie mogą istnieć w duszy bez Łaski uświęcającej, to miłość i dziecięctwo Boże są nierozdzielne. Nie możemy kochać Pana Boga dziecięcą miłością, żeby jednocześnie Pan Bóg nas nie pokochał Miłością Ojcowską, tzn. żeby nas nie uznał za Swe dzieci. Pan Jezus wyraził to słowami: „Kto Mnie miłuje, tego miłuje Ojciec Mój i do niego przyjdziemy i mieszkanie u niego uczynimy” (Jan 14, 23). Z powodu tej nierozerwalnej jedności z dziecięctwem Bożym Miłość Boża jest Darem Łaskawości i Miłosierdzia Bożego bardziej niż inne cnoty. Jest największym Dziełem Ducha Bożego w duszy ludzkiej, jest udziałem w Miłości Bożej, jak dziecięctwo Boże jest udziałem w Bożej Naturze.

Dlatego też cała Dostojność Pana Boga odbija się w Miłości Bożej. Według słów Naśladowania jest ona „z Boga zrodzona”, prawowita Córa Boża. Św. Augustyn pisze: „Miłość jest tego rodzaju Darem Bożym, iż nosi choćby imię samego Pana Boga” (Serm. 156). Ma prawdopodobnie na myśli słowa Św. Jana: „Deus caritas est; Bóg jest Miłością” (Jan 1, 4. 8).

— Zastosowanie. Do miłości stworzone jest nasze małe ludzkie serce. W miłości otwiera nam ono swoją głębię, w niej znajduje życie i szczęście, jak kwiat w ciepłych promieniach słońca. Dlatego człowiek za niczym tak nie tęskni, jak za godnym i wielkim przedmiotem miłości, aby w nim znaleźć ukojenie głodu życia i szczęścia dla serca.

– Postanowienie. Obudzać jak najczęściej akty miłości.

2. Miłość jednoczy z Panem Bogiem.

Wiara i nadzieja jednoczą nas również z Panem Bogiem. Przez Wiarę poznajemy Pana Boga. Nadzieja pozwala nam dążyć do Pana Boga. Dzieje się to jednak jakby na odległość. Miłość zupełnie inaczej. Dzięki miłości obejmujemy Pana Boga obecnego w naszym sercu; jest to obecność okryta jeszcze wprawdzie zasłoną, ale nie mniej oczywista. Obejmujemy Go jako naszego Ojca, a On nas obejmuje jako Swe dzieci. Jak Pan Bóg jednoczy się z duszą w sposób tajemniczy przez Łaskę i daje jej udział w Swej Naturze i szczęściu, tak i my przez miłość jednoczymy się z Panem Bogiem w sposób niewymowny i oddajemy Mu się całkowicie. Nadprzyrodzona Miłość Boża to najdoskonalsze odbicie Odwiecznego Uścisku Miłości między Ojcem a Synem w Duchu Świętym. Przez miłość bierzemy w posiadanie przed czasem odpowiednio do naszego stanu pielgrzymów nasz cel ostateczny: uszczęśliwiające zjednoczenie z Panem Bogiem. Łączymy się niejako z Panem Bogiem, jak płomień napotykając drugi, łączy się z nim w jeden płomień. Stajemy się coraz podobniejsi do Pana Boga, Obraz Jego w nas staje się coraz wyraźniejszy, aż dojrzejemy do chwili, kiedy Pan Bóg stanie się naszą własnością i szczęściem w Niebie. Dlatego Św. Paweł Apostoł pisze: „Miłość nigdy nie ustanie, chociaż proroctwa się skończą, choć zniknie Dar języków, choć przeminie wiedza” (1 Kor. 13, 8). Zostanie tym, czym jest: zjednoczeniem z Panem Bogiem. Będzie tylko udoskonalona i rozjaśniona.

Jakaż więc godność i dostojeństwo spływa na miłość z faktu, iż już tu na ziemi łączy nas z Panem Bogiem, Dobrem Nieskończonym i w ten sposób niejako Niebo uprzedza. Tylko miłość, jak mówi Św. Bernard, potrafi wznieść się do Pana Boga z prostotą dziecka i poufałością oblubienicy, by Go otoczyć uściskiem serdecznym jak Ojca, Brata, Przyjaciela, Oblubieńca (In Cant. Cant. serm. 83). „Teraz tedy pozostaje wiara, nadzieja i miłość: te trzy, a z tych największa jest miłość” (1 Kor. 13, 13).

— Zastosowanie. Czyż moglibyśmy odmówić Miłości Panu Bogu? Moglibyśmy nie chcieć zamknąć tego złotego ogniwa, którym pragnie on przykuć siebie do nas, a nas do siebie? Czy moglibyśmy zamknąć serce dla Jego Miłości, dzięki której rozkwita w nas boskie, wieczne życie sycące nas strumieniem rozkoszy Bożych? I to dla stworzeń których miłość wnosi do duszy pustkę, a niekiedy zamiast życia śmierć? Miłość ich nie potrafi całkowicie wypełnić i ukoić duszy ludzkiej. „Kochać uczymy się kochając” — pisze Św. Franciszek Salezy. „Być umocnionym i ugruntowanym w miłości” to według Św. Pawła Apostoła, „być napełnionym całą pełnością Bożą” (Ef. 3, 17 i 19). –

— Postanowienie. Wzbudzać jak najczęściej akty miłości.

Modlitwa.

Z autorem Naśladowania błagam: „Poszerz, Panie, serce moje w miłości! Spraw, bym w głębi serca zakosztował, jak to słodko kochać. Pragnąłbym Cię miłować więcej niż siebie, a siebie tylko dla Ciebie. A wszystkich, co Ciebie kochają, pragnąłbym miłować w Tobie, tak jak domaga się Przykazanie Miłości, wypisane jasno w naszej duszy” (III, 5, 6). Amen.

Zachęcamy do:

1. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 17
2. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa

© salveregina.pl 2024