V TYDZIEŃ PO WIELKANOCY. CZWARTEK – WNIEBOWSTĄPIENIE PAŃSKIE. Rozmyślanie. W górę serca! O. BERNARDYN GOEBEL

Źródło: O. Bernardyn Goebel OFMCap. – PRZED BOGIEM. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. T. I., 1965r.

UWAGA!!!

Zgodnie z obowiązującym Kodeksem Prawa Kanonicznego z 1917 roku (KPK 1252 § 4), uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego jest świętem nakazanym!

Rozmyślanie.

W GÓRĘ SERCA!

Święto Wniebowstąpienia Pana Jezusa jest głośnym, radosnym sursum corda! „W górę serca!” Tam, gdzie Chrystus Pan, Zbawiciel nasz, po twardej pracy ziemskiej bierze w posiadanie Swą Chwałę mesjańską. Do tej Ojczyzny, do której mamy wieczne prawo, jako odkupieni.

1. Chwała Chrystusa Pana.

Lekcja i Ewangelia dzisiejszej Mszy Świętej w zadziwiająco prosty sposób mówią o Wniebowstąpieniu Pana. Dzieje Apostolskie: „A gdy to powiedział, w ich oczach uniósł się w górę i obłok skrył Go przed oczyma ich” (Tamże,1, 9). Św. Marek: „A Pan Jezus potem, gdy do nich przemówił, wzięty był do Nieba i zasiadł na Prawicy Bożej” (Tamże, 16, 19).

To, co Pismo Święte z taką prostotą opowiada, Oficjum w poezji pełnej polotu opiewa jako pochód królewski, wstąpienie na tron, koronację króla. Wszystkie psalmy królewskie zostały tu zestawione. Słyszymy raz po raz słowa, powtarzające się we Mszy Świętej: „Bóg idzie w Chwale, wśród radosnego pienia. Pan wstępuje przy odgłosach trąby” (Ps 46, 6).

Musiał to być naprawdę pochód triumfalny, święto zwycięstwa. Syn Boży spełnił twardą pracę ziemską. Dokonał naszego Odkupienia, pogromił nieprzyjaciół Pana Boga, założył Królestwo Boże. Z łupem zwycięskim, który stanowią dusze sprawiedliwe z dawnych czasów, jako pierwociny odkupionych dzieci Bożych, wstępuje uroczyście do Nieba, zamkniętego do tej pory dla ludzi. Chóry Anielskie witają Go z radością:

Podnieście książęta bramy wasze,

A wnijdzie Król Chwały.

Któryż to jest Król Chwały?

Pan mocny i potężny,

Pan potężny w walce” (Ps 24/23/, 7-8).

Syn staje przed Ojcem ze słowami, które Kościół Święty śpiewa przed Magnificat: „Ojcze, objawiłem Imię Twoje ludziom, których Mi dałeś. A teraz za nimi proszę, nie za światem, bo idę do Ciebie”. A Ojciec odpowiada:

„Siądź po Prawicy Mojej,

aż położę nieprzyjaciół Twoich

podnóżkiem Nóg Twoich”.

Chrystus Pan obejmuje w posiadanie Swoje Władztwo po Prawicy Ojca. „Królestwu Jego nie będzie końca” (Łk 1, 33).

— Zastosowanie. Raz po raz wzywa nas Kościół Święty w dzisiejszej Liturgii, abyśmy radosnymi sercami składali hołd uwielbionemu Zbawicielowi. Introit Mszy Świętej: „Wszystkie narody klaskajcie w dłonie; wykrzykujcie Bogu głosem radosnym!” Komunia: „Śpiewajcie Panu, który wstępuje w najwyższe Nieba, Odwieczne!” Oficjum: „Śpiewajcież Bogu naszemu, śpiewajcie Śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie!”

Cieszmy się wtedy ze Zbawicielem, iż Jego Święte Człowieczeństwo otrzymuje nagrodę za wszystkie trudy, cierpienia i poniżenia na ziemi, Oto teraz jako Syn Człowieczy odbiera Boską cześć i Chwałę i rządzi całym światem, aż do pełnego triumfu nad nieprzyjaciółmi u kresu czasów.

— Postanowienie. Święta euforia z Chrystusem Panem, naszym uwielbionym Zbawicielem.

2. Nasza Ojczyzna.

Żegnając się z Apostołami, mówił Pan Jezus: „W domu Ojca mego jest mieszkań wiele… Idę przygotować wam miejsce. A o ile odejdę i przygotuję wam miejsce, przybędę znowu i przyjmę was do siebie, abyście i wy tam byli gdzie Ja będę” (J 14, 2-3). W Modlitwie Arcykapłańskiej błagał: „Ojcze, chcę, aby ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby oglądali Chwałę Moją, jaką Mi dałeś” (J 17, 24).

Po to więc Chrystus Pan wstąpił do Nieba, aby w domu Ojca, w Swej Ojcowiźnie przygotować nam mieszkanie rodzinne, zarezerwować niejako dla nas miejsce. Pragnie wziąć nas do Siebie, gdy wypełnimy nasze zadanie na ziemi. Mamy być u Niego, w blasku Jego Chwały mieszkać. Pan Jezus poszedł przed nami, pierwszy. niedługo i my za Nim pójdziemy. Dlatego Św. Leon Papież mówi w lekcji dzisiejszego brewiarza: „Wniebowstąpienie Chrystusa Pana jest i naszym wyniesieniem. Nadzieje ciała kierują się tam, dokąd poszła pierwsza uwielbiona Głowa. Dziś nie tylko objęliśmy Raj znowu w posiadanie. Weszliśmy z Chrystusem Panem do Nieba i przez Jego niewysłowioną Łaskę większe rzeczy otrzymaliśmy, niż utraciliśmy przez zawiść szatana. Zły wróg wypędził nas z naszego pierwszego szczęśliwego mieszkania, Syn Boży złączył nas ze Swym Ciałem i posadził po Prawicy Ojca, z Którym żyje i włada, Król na wieki” (Serm. 1 de Ascens. Dom.).

Głębokie zrozumienie Tajemnicy Wniebowstąpienia posiedli Apostołowie w dniu Zesłania Ducha Świętego. Tęsknią odtąd za Mistrzem, oczekując; kiedy ich zabierze do Swego Królestwa. Znane słowa Św. Pawła: „Pragnę rozstać się z tym życiem i być z Chrystusem” (Fil 1, 23), wyrażają dobrze pragnienia wszystkich Apostołów. Nie była to jednak tęsknota ludzi bezczynnych, zmęczonych życiem, ale źródło heroizmu w wypełnianiu zadań, jakie Mistrz im zlecił. Młodemu Chrześcijaństwu wpajali Apostołowie niezachwianą nadzieję nieba, dodając siły do pracy i cierpienia na ziemi. Książę Apostołów tak zaczyna swój pierwszy list: „Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa, który z wielkiego miłosierdzia swego odrodził nas przez Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa ku nadziei żywej, ku trwalemu, nieskalanemu i wiecznemu dziedzictwu, zachowanemu w niebie dla was, aby zbawienie zgotowane okazało się w ostatecznym czasie. Z tego radować się będziecie, choć teraz potrzeba i smucić się nieco rozmaitymi pokusami” (1 P 1, 3-6).

— Zastosowanie. Kierujmy ku Wiecznej Ojczyźnie nasze nadzieje i tęsknoty! „Zdążajcie do tego, co wzniosłe jest, gdzie Chrystus zasiadł po Prawicy Bożej” (Kol 3, 1). A to spojrzenie na dziei i tęsknoty ku górze niech nam dodaje radosnej siły do pracy i ofiary! Tylko wtedy będziemy mieli udział we Wniebowstąpieniu Chrystusa Pana, jeżeli będziemy gorliwie dla Niego pracować i cierpieć z poddaniem się Woli Bożej.

— Postanowienie. Święta tęsknota za Niebem, wyrażająca się w wiernej, ofiarnej pracy na ziemi.

Modlitwa.

„Wszechmogący Boże! Oto z wiarą wyznajemy, iż w dniu dzisiejszym Syn Twój Jednorodzony, a nasz Odkupiciel wstąpił do Nieba: zatem prosimy Ciebie, daj nam również duchem w Niebie przebywać!” (Kolekta). Amen.

© salveregina.pl 2024