Tu Maryja wygłosiła Magnificat. Znasz Ein Karem? [galeria zdjęć]

Ein Karem (czyt. Ain Karim) jest jednym z kluczowych punktów w Ziemi Świętej. Zgodnie z tradycją mieszkali tam Zachariasz i Elżbieta, rodzice Jana Chrzciciela. Dziewica Maryja, po zwiastowaniu anielskim, wiedząc, iż będzie Matką Odkupiciela, udała się właśnie tam. Wydarzyła się tam tajemnica nawiedzenia przez Maryję kuzynki, świętej Elżbiety. To wyjątkowe spotkanie dwóch ciężarnych kobiet. Maryja właśnie zaszła w ciążę, a zgodnie z tym, co powiedział Jej archanioł Gabriel, jej kuzynka nosiła ciążę już sześć miesięcy.

Według Ewangelii, Zachariasz był kapłanem z kapłańskiego rodu Abiasza. Często udawał się do Świątyni w Jerozolimie, oddalonej od ich domu o około 7 kilometrów.

W Ewangelii św. Łukasza słowa anioła Gabriela pojawiają się w momencie zwiastowania Zachariaszowi, iż jego żona, choć bezpłodna i w podeszłym wieku, cudem urodzi Jana Chrzciciela. Elżbieta była już stara, „w podeszłym wieku”. Ciąża byłaby dla niej dodatkowym obciążeniem.

Najświętsza Maryja Panna, gdy tylko dowiedziała się, iż jej kuzynka jest w ciąży, wyruszyła w drogę. Nie było łatwo. Z Nazaretu do Ein Karem jest 140 kilometrów. Mapy Google wskazują, iż piesza podróż zajmie 30 godzin. I to nieprzerwanego marszu! Dla Dziewicy oznaczałoby to kilka dni podróży, z północy na południe i przez nierówne tereny. Ein Karem to bowiem szczyt porośnięty bujną roślinnością.

Galeria zdjęć z Ein Karem – zobacz to miejsce!

Galeria zdjęć

W Ein Karem znajduje się dziś kościół Nawiedzenia, należący do franciszkanów. Położoną na wzgórzu ziemię kupili w XVII wieku. W 1885 r. udało im się wybudować obecny kościół Nawiedzenia, na który w latach 1938-1940 została nałożona późniejsza konstrukcja. Wykonał ją włoski architekt Antonio Barluzzi.

Kościół Nawiedzenia znajduje się na południe od miasta, na jego obrzeżach (Ein Karem dziś jest częścią Jerozolimy). W centrum Ein Karem stoi kościół św. Jana Chrzciciela. Mówi się, iż jest usytuowany w miejscu narodzin swego patrona.

Do kościoła Nawiedzenia prowadzą kamienne schody. Teren jest ogrodzony murem. Przez kratę bramy można dostrzec zarówno fasadę świątyni, jak i współczesną rzeźbę. Przedstawia ona nawiedzenie świętej Elżbiety przez Maryję. Rzeźba jest zrobiona z metalu i wygląda jak rysunek wykonany jasną kreską.

Zgodnie z tradycją, to tutaj Maryja wyśpiewała swój Magnificat. Na fasadzie kościoła znajduje się duża mozaika. Przedstawia podróż Maryi do Ein Karem. Dziewica otoczona aniołami jedzie na osiołku. Stojący naprzeciw kościoła mur okalający ogród został pokryty ceramicznymi tabliczkami z tekstem Magnificat w wielu językach.

Dzięki wykopaliskom archeologicznym wiemy, iż kult istniał tam już od czasów bizantyjskich, mniej więcej od V w. W niewielkiej krypcie znajduje się studnia i kamień. W studni jest pochodząca ze źródła woda. Są też freski, które przedstawiają masakrę niewiniątek i nawiedzenie św. Elżbiety.

Maryja oraz wizerunki św. Anny i św. Estery

Dolors Massot | Aleteia

Wydaje się, iż w tym miejscu, aż do czasów krzyżowców żywa była pamięć tego, o czym opowiada Protoewangelia Świętego Jakuba. To pismo apokryficzne z II wieku. Mówi, iż w kamiennej krypcie schroniła się św. Elżbieta. Tak uchroniła Jana Chrzciciela od śmierci w zarządzonej przez Heroda masakrze niewiniątek. Kamień widoczny jest na prawej ścianie.

Krypta została zniszczona. Krzyżowcy odbudowali ją w XII wieku. Potem Imperium Osmańskie zburzyło ją. Kompleks klasztorny został ponownie zbudowany przez franciszkanów.

Nad kryptą znajduje się nowy kościół. Można w nim zobaczyć obrazy poświęcone Matce Boskiej: wstawiennictwo Maryi na weselu w Kanie; Maryja jako Pani Miłosierdzia, która strzeże wszystkich; ogłoszenie Boskiego macierzyństwa Dziewicy na Soborze w Efezie; obrona Niepokalanego Poczęcia przez Jana Dunsa Szkota na Uniwersytecie Paryskim; wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny za chrześcijanami w bitwie pod Lepanto.

Architekt Baluzzi chciał, by dekoracja roślinna była zgodna z okoliczną florą. Dlatego w witrażach i marmurze widoczne są kształty palm daktylowych. Te z kolei są znakiem płodności łaski i przywołują na myśl owoce łona Najświętszej Maryi Panny i świętej Elżbiety.

Palmy daktylowe na dekoracji przed wejściem do prezbiterium

Dolors Massot | Aleteia

Nasz reportaż powstał po podróży do Ziemi Świętej między 17 a 23 listopada 2020 roku. Zaprosiło nas izraelskie Ministerstwo Turystyki. Granice właśnie zostały otwarte dla turystów i pielgrzymów, a my przez kilka dni mogliśmy cieszyć się tym przywilejem. Niestety, niedługo ponownie zamknięto granice z powodu pandemii.

Jednak ten tekst i film poniżej pokazują, jak wielkim skarbem dla wierzących i szukających Boga jest Ziemia Święta. Taka pielgrzymka może odmienić twoje życie.