Szatan, Lucyfer, Belzebub. Jak wygląda diabeł w różnych religiach świata?

Zdjęcie: Polsat News


Wizerunek szatana zmieniał się na przestrzeni wieków. W zależności od religii i kultury diabła wyobrażano sobie na różne sposoby. Skąd wziął się szatan i dlaczego jako chrześcijanie postrzegamy go przede wszystkim jako złego ducha? Wyjaśniamy.


Szatan, Lucyfer, Belzebub. Diabeł przez wieki niejedno miał imię, jednak ludzie najczęściej wyobrażają sobie tę postać w negatywny sposób. Według niektórych podań jest upadłym aniołem, zgodnie z innymi - uosobieniem zła.
Niezależnie od tego, czy wierzymy w jego istnienie, warto mieć świadomość, jak przedstawiany był Szatan na przestrzeni czasu w poszczególnych religiach. Jak Szatana widzą muzułmanie, a jak chrześcijanie?


Szatan w mitologii słowiańskiej. Początkowo utożsamiano z nim Biesa


W mitologii słowiańskiej nie było Szatana, jednak pojawiały się tam postaci lub stwory nieprzychylne ludziom, takie jak Czart - mistrz oszustwa czy Czarnobóg - źródło zła i nieszczęścia. Reklama
Za istotę najbardziej zbliżoną do diabła najczęściej uznaje się zaś Biesa. Według podań Bies był złośliwy i nieprzychylny ludziom, w których myśli wnikał, aby popychać ich do złych uczynków.
Demon był odpowiedzialny za ludzkie nieszczęścia do czasu chrystianizacji słowiańskich plemion, gdy jego dawną "rolę" w naturalny sposób przejął Szatan.


Szatan w chrześcijaństwie to przeciwnik Boga i upadły anioł


Kościół katolicki najczęściej przedstawia Szatana jako "władcę tego świata", "władcę ognia piekielnego" lub upadłego anioła, który został wygnany przez Boga i kusi człowieka do złego. Prowokuje również samego Jezusa na pustyni do tego, aby przestał pościć i udowodnił swoją siłę (Mt 4,1-11).
To duchowa postać, będąca przeciwnikiem prawdy i dobra. Ma stać za grzechem pierworodnym, ponieważ w raju jako wąż skusił Ewę do złamania zasad ustalonych przez Stwórcę. Sprzeciwia się dziełu zbawienia i według Nowego Testamentu chce zniszczyć wspólnotę chrześcijańską. Dowodem na to są ludzkie słabości.


Szatan w judaizmie wystawiał ludzi na próby


Szatan w judaizmie jest negatywnym duchem i przeciwnikiem Boga - Jahwe. Wystawia ludzi na próby i grozi im. Nie jest tak potężny jak Stwórca, ale charakteryzuje go niezwykła przebiegłość, co widać m.in. w Księdze Hioba.
Według Talmudu postać ta została stworzona szóstego dnia stworzenia jako anioł z chóru Serafinów. W mistyczno-filozoficznym odłamie judaizmu - kabale - Szatan jawi się natomiast jako istota o jasnych i ciemnych stronach.


Szatan w islamie, czyli Szajtan. Jak przedstawiany jest diabeł?


Szatan w islamie jest określany jako Szajtan - istota o złych intencjach, wygnana przez Allaha z nieba za niepokorność i nieposłuszeństwo. Jest również utożsamiany z Iblisem, czyli przywódcą zbuntowanych demonów - dżinnów.
Muzułmanie uważają, iż w odwecie za wyrzucenie z raju kusi on ludzi na pokuszenie i poddaje ich rozmaitym próbom. Miejsca, które miał sobie szczególnie upodobać, aby nakłaniać ludzi do grzechu, to łaźnie i bazary. Jednym z jego najgorszych występków miało być podyktowanie Mahometowi sfałszowanych wersetów Koranu określanych również jako szatańskie wersety.


Jak wygląda Szatan? Wizerunek diabła nie został opisany w Biblii


To, jak wygląda Szatan, nie jest do końca jasne, ponieważ jego wizerunek nie został dokładnie opisany w Biblii, ani we wczesnych tekstach chrześcijańskich.
Chociaż Belzebub bywa kojarzony z postacią rajskiego węża czy Smoka w Apokalipsie św. Jana, w religii uznaje się go przede wszystkim za istotę duchową, która nie ma fizycznego ciała. Nie można go więc zobaczyć.


W średniowieczu popularne stało się przedstawianie diabła w sztuce, m.in. na rycinach i obrazach. Jako upadłego anioła lub przerażającej istoty - przypominającej kozła z rogami, ogonem, a niekiedy również widłami.
Na takie wyobrażenie wizerunku Szatana wpływ mogła mieć inspiracja starożytną mitologią i podaniami ludowymi.
Czytaj również:
Nie taki diabeł straszny, czyli jak stałem się apostatą
Zobacz także: