Święto Dziękczynienia 2025: Kardynał Semeraro o nadziei i wdzięczności

Nasze dziękczynienie i nasza nadzieja nie mogą być biernymi, ale twórczymi. Na wzór Maryi, przemieniajmy w dziękczynienie całe nasze życie i kroczmy naprzód z nadzieją – mówił kard. Marcello Semeraro, prefekt Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych, w homilii Mszy Świętej w Świątyni Opatrzności Bożej sprawowanej 1 czerwca br. w ramach XVIII Święta Dziękczynienia.

źródło: BP KEP | czerwiec 2025 |
fot. BP KEP
Tekst został opracowany na podstawie oryginalnych materiałów źródłowych przez EWTN Polska.

Dziękujemy, iż czytasz ten artykuł. jeżeli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się do newslettera.

Na rozpoczęcie liturgii metropolita warszawski abp Adrian Galbas SAC powitał w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego wszystkich zgromadzonych w Świątyni Opatrzności Bożej „wybudowanej jako dziękczynienie Narodu Polskiego za odzyskanie niepodległości i za Bożą opiekę nad Polską”. Podkreślił, iż Świątynia powstała dzięki „wizjonerskiej odwadze kard. Józefa Glempa i uporczywej determinacji tu obecnego kard. Kazimierza Nycza”. „Ale nic by oni nie zrobili bez wielkiego poświęcenia oraz wspaniałej i hojnej ofiarności tysięcy ludzi z Polski i spoza jej granic, którym zależało i wciąż zależy na tym miejscu” – przyznał

Na początku homilii, którą odczytał po polsku bp Rafał Markowski, kard. Marcello Semeraro wyraził wdzięczność abp. Adrianowi Galbasowi SAC, metropolicie warszawskiemu, za zaproszenie do przewodniczenia dzisiejszej liturgii. „Nasze myśli i modlitwy kierujmy teraz ku Leonowi XIV: niech będzie on dla nas wszystkich „widzialnym znakiem i fundamentem jedności w wierze i komunii w miłości+” – zaznaczył.

Hierarcha watykański wyznał, iż powraca do Warszawy i do Świątyni Opatrzności Bożej ze wzruszeniem. Przypomniał, iż po raz pierwszy przybył do niej cztery lata temu, aby przewodniczyć w imieniu Ojca Świętego obrzędom beatyfikacji kard. Stefana Wyszyńskiego i Matki Elżbiety Róży Czackiej. „Przy tej okazji dowiedziałem się, jakie znaczenie i wartość ma dla was wszystkich to Sanktuarium, w którym na nowo odczytujecie i odkrywacie swoją długą historię, religijną i cywilną, i wspominacie postacie, które na różne sposoby przyczyniły się do jej szlachetności i piękna” – przyznał. Podkreślił, iż spośród nich w szczególny sposób wspominamy dziś bł. Marię Teresę Ledóchowską i bł. Ignacego Kłopotowskiego, których relikwie zostały wprowadzone do Sanktuarium.

Kard. Semeraro zwrócił uwagę, iż oboje błogosławieni pomagają nam zastanowić się nad tematem teologalnej cnoty nadziei, który został wybrany jako temat dorocznego Dnia Dziękczynienia, obchodzonego w trakcie Roku Jubileuszowego. „Mówiąc o nadziei, przypominam sobie to, co Sobór Watykański II mówi o orędziu chrześcijańskim, a mianowicie, iż +oczekiwanie nowej ziemi nie powinno osłabiać, ale raczej pobudzać troskę o pracę dotyczącą ziemi już istniejącej, na której wzrasta owo ciało nowej ludzkości, które potrafi już dać pewną zapowiedź, dać pewne wyobrażenie nowego świata+ (Gaudium et spes, 39). Odnosi się to także do nadziei chrześcijańskiej, ale nie oznacza, byśmy siedzieli jak w poczekalni, w oczekiwaniu na pociąg, czy na coś innego” – mówił.

„Nadzieja jest pewnego rodzaju napięciem, ruchem, podróżą: dlatego jesteśmy pielgrzymami nadziei, jak przypomina nam motto Jubileuszu, który obchodzimy w tym 2025 roku” – podkreślił kard. Semeraro i dodał zarazem, iż „poprzez uczynki i słowa, pragniemy bez wahania podtrzymywać wyznanie naszej nadziei”.

Hierarcha zauważył, iż Jezus, wstępując do nieba, by zasiąść po prawicy Ojca, objawił nam swoją wolę: „głosić w Jego imieniu całemu światu nawrócenie i odpuszczenie grzechów (por. Łk 24, 47)”. „Jak możemy dokonać tego w świecie?” – pytał. „Postępując tak, jak Jezus postępował za życia na ziemi: czyniąc i nauczając; to znaczy nie utykając, ale krocząc obydwoma nogami: nogą świadectwa składanego dzięki uczynków i nogą zwiastowania dokonywanego dzięki przepowiadania. Tak właśnie powinniśmy dzisiaj odpowiadać na misję powierzoną nam przez Jezusa” – wskazywał.

Na zakończenie homilii kard. Semeraro podkreślił, iż dzisiaj wznosimy do Boga hymn naszego dziękczynienia. „I czynimy to w tym Roku Jubileuszowym jako pielgrzymi nadziei! Nasze dziękczynienie i nasza nadzieja nie mogą być jednak biernymi, ale twórczymi. Na wzór Maryi, przemieniajmy w dziękczynienie całe nasze życie i kroczmy naprzód z nadzieją” – zachęcił.