🔉Św. Wincenty à Paulo.

19 Lipca.

Św. Wincenty à Paulo.

Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.

Rozmaitymi drogami prowadzi Pan Bóg ludzi do zbawienia, i wskazuje im cel życia na ziemi. Św. Wincenty ubogim był pastuszkiem w południowej Francji. Oddany do szkół ukończył je z odznaczeniem i został kapłanem 1600 r. – W sprawie rodzinnej jechał okrętem do Marsylii. Rozbójnicy zagrabili okręt, i sprzedali z ludźmi w Afryce. Ksiądz Wincenty sprzedany został w niewolę francuzowi, który w Tunisie wiarę mahometa przyjął. Okuty w kajdany pracował na folwarku. Żona właściciela, Zelma, zwiedzając folwark, zdziwiła się ładem i porządkiem. Objaśniono jej, iż odkąd Wincenty jest, zachęca ludzi do pracy i dobrego życia. Chciała go poznać. Św. Wincenty opowiadał jej Naukę Chrystusa Pana i nakłonił, iż zapragnęła być chrześcijańską żoną swego męża. Zelma uprosiła męża, aby wrócił z Wincentym do Francji. Tutaj ona przyjęła Chrzest Święty, a mąż jej wrócił na Łono Kościoła Świętego Katolickiego. Św. Wincenty udał się do Paryża, gdzie przyjął obowiązki nauczyciela synów hrabiego Gondy. Hrabia ów przełożonym był nad galerami, miał więc Św. Wincenty sposobność poznania galer i więzień zapełnionych zbrodniarzami, którzy żyli niby dzikie zwierzęta, bluźniąc Panu Bogu i ludziom. Udało się Wincentemu uprosić dla nich lepsze pomieszczenie i pojednać ich z Panem Bogiem, przyzwyczaić do modlitwy i przyjmowania Świętych Sakramentów. Król francuski uczynił Św. Wincentego kapelanem wszystkich galerników. Wyjechał więc do Marsylii i nawracał zdziczałych skazańców. – Dla opowiadania Słowa Bożego więźniom opuszczonym, założył Św. Wincenty Zakon Księży Misjonarzy; zaś dla opieki nad chorymi i podrzutkami, żeński Zakon Sióstr Miłosierdzia, które u nas Szarytkami nazywają. Oba Zakony rozszerzyły się po całym świecie i dużo dobrego działają dla dobra ludzkości. Św. Wincenty był spowiednikiem znakomitych rodzin w Paryżu, przewodnikiem konferencji kapłańskich, doradcą biskupów i mężów stanu i jałmużnikiem ubogich. Ciągle przygotowywał się na śmierć, jak gdyby każda noc była już ostatnią. Zmarł 1660 r. Papież Klemens XII policzył go w poczet Świętych 1737 r.

Punkty do rozmyślania.

Św. Wincenty upominał ludzi, aby ochoczo pełnili uczynki miłosierdzia, i czynili dużo dobrego, póki jeszcze mogą, póki Pan Bóg daje im życie. Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.

Przez Izajasza Proroka upomina Pan Bóg: Miłosierdzia chcę, nie ofiary. o ile chcecie, aby podobała mi się wasza ofiara wspomagajcież ubogiego, ratujcie sierotę, i brońcie wdowy.

A więc choćbyś modlił się cały dzień, wysuszył postami, i najdotkliwiej się umartwiał, o ile przy tym serce twe będzie twarde i nieużyte dla ubogich i nędzarzy, żadnej zasługi nie będziesz miał przed Panem Bogiem.

Modlitwa.

Boże, Któryś ku zbawieniu ubogich, i ku pomnożeniu ozdoby stanu duchownego, nową w Kościele Twoim przez Błogosławionego Wincentego, rodzinę zakonną ustanowił, spraw, błagamy Cię, abyśmy ożywieni tym duchem, kochali to, co On miłował, i wypełniali, czego On nauczał. Amen.

© salveregina.pl 2024