22 Września.
ŚW. TOMASZ Z WILANOWA.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Gorąca Hiszpania ojczyzną była Św. Tomasza. Urodził się 1488 r. Rodzice jego posiadali młyn w Wilanowie, i słynęli szeroko i daleko z miłosierdzia dla ubogich. Jeden dzień w tygodniu mełli darmo dla biedaków, prócz tego rozdawali im chleb i pieniądze. — Nic dziwnego, iż syn odziedziczył dobre serce po rodzicach, i wspierał ubogich jak umiał. Śniadanie swoje brał do szkoły i dawał je kolegom, którzy nie otrzymywali go w domu. Pościł więc codziennie do obiadu. — Ubraniem dzielił się także z kolegami, często więc wracał do domu bez czapki, bez surduta lub butów. Na święto Najświętszej Panny Maryi otrzymał raz nowe ubranie. Spotkawszy obdartego chłopczynę dał mu swoje ubranie, a sam przywdział łachmany. Gdy pytali rodzice co uczynił? Odrzekł, iż niegodnym był tak ładnego ubrania, dał go więc biedakowi. — Na wyższe nauki wysłano go do Alkali. Tutaj celował między kolegami nie tylko nauką, ale i pobożnością, uprzejmością i czystością obyczajów. Szczególniejsze nabożeństwo miał do Najświętszej Panny Maryi, i Ją obrał sobie za Patronkę w życiu. Otrzymawszy patent doktora filozofii, został mianowany profesorem na akademii w Alkali. — W tym czasie umarł mu ojciec. Tomasz pojechał do Wilanowa, zabezpieczył matce utrzymanie do śmierci, a z reszty majętności zbudował szpital w rodzinnym miasteczku. Porzucił urząd profesora i karierę światową, i wstąpił do Zakonu Augustianów w Salamance. — Tak umartwionym i doskonałym okazał się zakonnikiem, iż po dwu latach obrali go bracia przełożonym, i odtąd przez lat 20 był albo przeorem, albo prowincjałem. Za jego rządów świetnie rozwinęły się klasztory Św. Augustyna w Hiszpanii. — Z rozkazu Papieża poszedł z braciszkiem do Walencji 1544 r. objąć tam osieroconą stolicę arcybiskupią. Ubogiego zakonnika nie chciano przyjąć na noc, gdy się dopiero dowiedziano, iż to nowo mianowany arcybiskup, z ogromną euforią wprowadzono go do katedry. — Przez lat 11 swoich rządów sprawił sobie tylko dwie suknie, aby oszczędzać dla ubogich. Jadał niewiele, ciągle zwiedzał parafie i wszędzie głosił misyjne kazania. Dochody biskupstwa rozdawał ubogim; fundował kościoły i szpitale. Przed śmiercią choćby sprzęty swoje rozdał ubogim. Zmarł 1555 r. Wsławiony licznymi cudami policzony jest w poczet Świętych 1658 r.
Punkty do rozmyślania.
Dobra doczesne Pan Bóg dał nam na to, aby były środkiem do zbawienia. My wywracamy ten porządek, majątek uważamy jako cel życia, a o Niebo nie troszczymy się wcale.
Pieniędzy użyć nam wolno na własne potrzeby, ale gdy je zaspokoiliśmy, pamiętać powinniśmy o potrzebach bliźnich. Z tego co zbywa, dajcie jałmużnę (Łuk. 11). Rozkazuję, abyś obcierał rękę bratu twemu potrzebującemu i ubogiemu (Ks. Pwt 15). To nie rada, to Rozkaz Pana Boga wyraźny.
Modlitwa.
Wzorowy biskupie, Błogosławiony Tomaszu z Wilanowa, wyjednaj nam u Boga żywą wiarę, mocną nadzieję i gorącą miłość, abyśmy kochając go całym sercem naśladowali ciebie i miłość naszą stwierdzali uczynkami miłosierdzia względem bliźnich naszych. Amen.
© salveregina.pl 2024
