29 Lipca.
Św. Marta.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Pilna uczennica i zapobiegliwa gospodyni sławiona przez Chrystusa Pana, Św. Marta, siostrą była starszą Św. Marii Magdaleny i Św. Łazarza. Nawrócona kazaniami Mistrza, żywot wiodła czysty i bogobojny. Wielkie musiały być jej cnoty i zasługi, skoro ewangelista Jan pisze o niej: „Miłował Jezus Martę”. Gdy umarł Łazarz, i już cztery dni leżał w grobie, przyszedł Chrystus Pan do Betanii. Zabieżała Mu drogę Marta mówiąc: Panie byś tu był, nie umarłby był brat mój. ale i teraz wiem, iż o cokolwiek będziesz Boga prosił, da Ci Bóg… (Jan 11). – Chrystus Pan poszedł do grobu, kazał odwalić kamień, i zawołał głosem wielkim: Łazarzu wynijdź z grobu! I natychmiast powstał, który był umarły, mając ręce i nogi związane chustkami. Rzekł im Pan Jezus: Rozwiążcie go i puśćcie, aby szedł. Widząc ten cud żydzi nawrócili się i chwalili Pana Boga. – Gdy raz był w gościnie w domu Łazarza Marta krzątała się około kuchni i przyjęcia gościa, Magdalena zaś siedziała u Nóg Chrystusa Pana i słuchała Jego Nauki. – Żaliła się Marta: – Panie, powiedz siostrze, aby mi pomagała w pracy. Rzekł jej Pan Jezus: – Marto, Marto troszczysz się i frasujesz około bardzo wiela, ale jednego potrzeba. Maria najlepszą cząstkę obrała, która od niej odjętą nie będzie (Łuk. 10). Sześć dni przed Swoją Męką odwiedził Chrystus Pan dom Łazarza. Marta urządziła dlań wieczerzę, i służyła Mu (Jan 12). Towarzyszyła Chrystusowi Panu razem z niewiastami w czasie Męki; była na Kalwarii przy Jego zgonie, i przy złożeniu Ciała do grobu. Po Zmartwychwstaniu dostąpiła tego szczęścia, iż widziała Zbawiciela razem z innymi niewiastami, a przed Wniebowstąpieniem wstąpił Chrystus Pan z uczniami do Betanii, aby odwiedzić po raz ostatni dom jałmużnicy Swej Marty. Po Zielonych Świątkach skazali ją faryzeusze na śmierć przez utopienie. Aby rozruchów nie wywoływać w Jerozolimie, zawiedli ją z Łazarzem i Marią Magdaleną nad morze, wsadzili na statek, połamali ster i wiosła, i puścili na rozhukane fale. Ale Pan Bóg cudownie zawiódł okręt do Marsylii, gdzie Łazarz był biskupem i Ewangelię opowiadał. Marta zaś zbudowała klasztor w Taraskonie nad Rodanem, opiekowała się chorymi. kształciła w nim niewiasty, a przy ciągłej pracy ostry żywot wiodła. Zmarła 29 lipca 84 r. wsławiona licznymi cudami.
Punkty do rozmyślania.
Chrystus Pan obfitymi płacił Łaskami tym, którzy Mu najmniejsze usługi w życiu doczesnym czynili. Szczególniejszymi wynagrodził Łaskami Martę, iż Go odepchniętego przez żydów, przytuliła w swoim domu, podejmowała gościnnie, a na drogę zaopatrywała obfitą jałmużną. Marta jest pierwszą założycielką żeńskich Zakonów. Ona to zostawiła wzór niewiastom, jak dążąc do chrześcijańskiej doskonałości, powinny być pożytecznymi dla społeczeństwa, opiekując się chorymi, prowadząc szkoły i wychowując po katolicku dziewczęta.
Modlitwa.
Najłaskawszy Zbawicielu, Który dom Św. Marty nawiedzać, gościnę i posługi od niej przyjmować raczyłeś, prosimy Cię, abyśmy naśladując jej miłosierdzie, za jej przyczyną do Niebieskich Przybytków przyjętymi zostali. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
© salveregina.pl 2024
