Św. Ludwik Marya Grignon z Montfortu, Misyonarz. (28 kwietnia)

Ludwik (słynny), urodził się 31. stycznia 1673 w Rennes we Francyi. Rodzice jego byli ubodzy, choć rodu szlacheckiego. Postanowiwszy od młodości poświęcić się Bogu, pokonał Ludwik wiele trudności i w r. 1700 otrzymał święcenia kapłańskie. Płonął cały miłością i nabożeństwem ku Matce Bożej. Za najpiękniejsze miał sobie imię „niewolnik Jezusa i Maryi". Umartwiał surowo swe ciało postem, biczowaniem i włosiennicą. Chciał jako misyonarz pracować w kraju ojczystym, ale skutkiem podstępnych oszczerstw nie dano mu pozwolenia na to. Udał się więc do Rzymu, przedstawił Papieżowi, Klemensowi XI., swój plan i ten wysłał go urzędownie do Francyi jako misyonarza apostolskiego dla zwalczania zgubnej sekty Jansenistów. Wielu heretyków i grzeszników zawdzięcza mu swe nawrócenie. Pracował gorliwie, zjednując sobie uznanie cnotliwych. Prześladowania heretyków, szyderstwa bezbożnych znosił z cierpliwością dla miłości Boga. Napisał kilka doskonałych dzieł pobożnych, zwłaszcza o nabożeństwie do Najśw. Panny. Dokonał pracowitego i świątobliwego żywota dnia 28. kwietnia 1716. Papież, Leon XIII., zaliczył go w poczet Błogosławionych. — Ludwik był założycielem kongregacyi św. Ducha dla krzewienia misyi, jakoteż stowarzyszenia Sióstr Mądrości (Bożej).

Nauka: Bł. Ludwik tak mawiał: „Cokolwiek czynimy, czynić powinniśmy przez Maryę, z Maryą, w Maryi i dla Maryi, by uczynki nasze były tem doskonalsze przez Jezusa, z Jezusem, w Jezusie i dla Jezusa." Trzymajmy się tej zasady, czyńmy wszystko dla Boga w imię Jezusa i Maryi, jeżeli chcemy, by uczynki nasze miały wartość prawdziwą dla Nieba.