🔉Św. Filomena.

11 Sierpnia.

Św. Filomena.

Uwaga!

— Grób. W sanktuarium Matki Bożej Łaskawej w Mugnano del Cardinale koło Neapola.

Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.

Rodzice Filomeny byli poganami; majątek posiadali wielki, ale długo potomstwa nie mieli. Słyszeli, iż często ludzie chorzy przyjąwszy Święty Chrzest zdrowie odzyskiwali, lub otrzymywali inne Łaski, postanowili więc wyuczyć się Religii Chrześcijańskiej, przyjąć Chrzest, i prosić Pana Boga Chrześcijan, aby obdarzył ich potomstwem. Jak umyślili, tak zrobili. Wysłuchał Pan Bóg gorących modłów. Urodziła się im córka, którą nazwali Filomena, czyli umiłowaną. Wychowali ją po chrześcijańsku, a widząc wielką jej urodę, cnotę i umysłowe zdolności, zapragnęli dla niej znakomitego męża. – Z Grecji przenieśli się do Rzymu, i tu zawiązali stosunki z dworskimi kołami. Piękność córki zwabiła do ich domu znakomitą młodzież, wreszcie sam cesarz Dioklecjan poznawszy Filomenę zapragnął pojąć ją za żonę. Rodzice uważali życzenie cesarza za najwyższy dla siebie zaszczyt, o jakim nie marzyli nawet. Wiedzieli o tym, iż Dioklecjan zawziętym jest poganinem, a Chrześcijan z całej duszy nienawidzi. Namawiali więc córkę, aby porzuciła Religię Chrystusową, dla honoru zostania cesarzową! Ale Filomena stanowczo odpowiedziała, rodzicom i swatom cesarskim, iż Religii Chrześcijańskiej, jako prawdziwej i rozumnej nie porzuci choćby za koronę cesarzowej. Dowiedziawszy się o tym Dioklecjan, namową, pieszczotami, wreszcie groźbą złamać chciał postanowienie Filomeny. Gdy mu się to nie udało, kazał ją uwięzić, dręczyć głodem, wreszcie bić prętami aż do krwi. Gdy nazajutrz z ran cudownie została wyleczoną rzekł, iż za sprawą bogów stało się to, którzy chcą, aby cesarzowa była poganką. Nie złożyła jednak bożkom ofiary, więc utopić ją kazał w Tybrze. Gdy woda związaną wyrzuciła, nazwał ją cesarz czarownicą, kazał uśmiercić strzałami, a skoro te zwracały się, ściąć jej głowę mieczem. Pochowano ją w katakumbach. Grób jej odkryto dopiero 1802 r., a w nim kości i naczynie z krwią zeschłą, jakby świeżo skrzepłą. Dziedzic z Mugnano pod Neapolem uprosił od Papieża dla swej kaplicy relikwie Św. Filomeny, i tam za jej przyczyną wypraszają sobie ludzie liczne Łaski. Gdy relikwie przeniesiono do kościoła w Neapolu, cuda ustały, widocznie chciał Pan Bóg, aby je zwrócono do Mugnano, co też uczyniono, i cuda znowu się tam dzieją.

Punkty do rozmyślania.

A to jest zwycięstwo, które zwycięża świat, wiara nasza (I. Jan V, 4). Z Wiarą Chrystusa Pana żadna ziemska potęga mierzyć się może. Na Św. Filomenę zastawiał świat swe sidła i wabił ją ku sobie; obiecywał najwyższą na świecie godność, bogactwa i rozkosze, za jedno tylko słowo. Zapieram się Chrystusa! Ale Wiarą dodała jej sił zwyciężyła.

Przemoc sili się na okrucieństwa, wymyśla coraz nowe męki, śmiercią grozi, aby złamać dziewicę Chrystusową. Któż jednak zwyciężył. Ani piekło, ani katusze ani śmierć, ale Wiara Chrystusowa.

Modlitwa.

Oblubienico Chrystusowa, któraś otrzymała koronę przygotowaną ci za to, żeś dla miłości Jego krew swoją przelała, wstaw się za nami do Boga, abyśmy Łaską Niebios wsparci grzechów unikali, a wzrastali w zamiłowaniu prawdziwej pobożności. Amen.

© salveregina.pl 2024