🔉Św. Augustyn.

28 Sierpnia.

Św. Augustyn.

— Grób od VIII w. w Pawii, w kościele Augustianów San Pietro in Ciel d’oro.

Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.

Znakomity Ojciec Kościoła, Św. Augustyn, urodził się w Tagaście, w Afryce 354 r. Ojciec jego, Patrycjusz, bogaty poganin, wychowywał go w pogańskiej wierze; matka zaś Św. Monika, była Chrześcijanką, wpajała w niego Zasady Chrześcijańskie. Młodemu chłopcu przypadały lepiej do smaku zasady pogańskie, które zachęcały do życia wesołego i lekkomyślnego. Hulał więc by używać świata. Chcąc się wykształcić w wymowie, pojechał do Rzymu, a później do Mediolanu. Matka pojechała czuwać nad synem. Hamowała jego krewkość, przypominała mu w stosownej chwili przepisy Religii Chrześcijańskiej, modliła się i płakała nad jego uporem, lekkomyślnością i upadkami. Biskup Ambroży pocieszał ją, iż modlitwy jej i łzy nie są marne, i uproszą u Pana Boga Łaskę dla syna. Tak się też stało. Augustyn chodził z ciekawości słuchać kazań Św. Ambrożego, który słynął z wymowy. Zastanawiał się nad ich treścią i nawrócił się. Mając lat 33 przyjął Chrzest Święty i ułożył razem z Św. Ambrożym ów hymn wspaniały „Te Deum laudamus”. Porzucił świat, godności, dostojeństwa i obrócił się ku Panu Bogu. Wrócił do swej ojczyzny Afryki, zamieszkał na pustyni, gdzie założył Zakon Augustianów. Biskup Walery wyświęcił go na kapłana i polecił mu zbijać błędy donatystów, pelagianów i manichejczyków, którzy zarażali Owczarnię Chrystusową. Wymowie jego i sile dowodzenia sprostać nie mogli kacerze, więc przekonani nawracali się. Pisma jego tłumaczono na język grecki i czytano w kościołach wschodnich ku upamiętaniu błędnowierców. W r. 396 wyświęcony na biskupa Hippony, jeszcze gorliwiej w winnicy pańskiej pracował. Zgromadził około siebie kapłanów, którzy żyli z nim na sposób zakonny, i zwali się „Kanonikami regularnymi”. Kogo nie nawrócił kazaniami lub pismami, tego pociągnął ku Panu Bogu przykładem. Życie jego było pokutą. Ubierał się bardzo skromnie, jadał proste potrawy, dochody swe rozdawał chorym i ubogim. Przed śmiercią wszystkie swe pisma przejrzał i poprawił. W chorobie ostatniej gości przy lekarzu tylko dopuszczał, resztę czasu trawiąc na modlitwie. Zmarł 28 sierpnia 430 r. wsławiony przez Pana Boga cudami za życia i po śmierci. Ciało jego król Longobardów Leoprand przewiózł z Afryki do Włoch.

Punkty do rozmyślania.

Św. Augustyn zalecał często modlitwy za umarłych, którzy w związku katolickiego kościoła pozostając, przenieśli się do wieczności. Jest to Świętych obcowanie. „Módl się za swych krewnych i znajomych, a potem módl się i za tych, o których powinowaci i przyjaciele zapomnieli”.

Św. Monika nie pragnęła wspaniałego pogrzebu ani marmurowego grobowca. Prosiła tylko syna swego Augustyna, aby przy Ołtarzu pamiętał na jej duszę. Dlatego to prosił Św. Augustyn czytelników swych pism, aby przy Ołtarzu o jego rodzicach i o nim nie zapominali.

Modlitwa.

Wysłuchaj, Wszechmogący Boże, pokorne modlitwy nasze i za wstawieniem się Błogosławionego Augustyna, Wyznawcy Twego i biskupa, dozwól tym, którym dałeś Łaskę ufania w Tobie, doznać obfitych skutków Miłosierdzia Twego. Amen.

Zachęcamy do uczczenia Świętego Patrona dnia dzisiejszego, Św. Augustyna, Biskupa i Doktora Kościoła: Nabożeństwo ku czci Św. Augustyna, Biskupa i Doktora Kościoła.

© salveregina.pl 2024