🔉Św. Apolinary.

23 Lipca.

Św. Apolinary.

Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.

Św. Apolinary rodem był z Antiochii, i jednym z 72 uczniów Chrystusa Pana. Razem ze Świętym Piotrem przybył w 46 r. do Rzymu, i był mu pomocnym w opowiadaniu Ewangelii. Św. Piotr wyświęcił go na biskupa, i posłał do Rawenny. Zamieszkał u żołnierza Ireneusza, i uleczył mu ślepego syna. Nawrócił się Ireneusz z całą rodziną. Opowiedział o swej euforii rotmistrzowi, który miał nieuleczalnie chorą żonę. Prosił rotmistrz o uleczenie żony, a gdy Apolinary pomodlił się i Krzyżem Świętym ją przeżegnał, powstała z łoża boleści. Uwierzył rotmistrz, domownicy jego i wielu żołnierzy. Przez lat 12 opowiadał Apolinary Ewangelię w Rawennie, ochrzcił wielu pogan, i dla gminy chrześcijańskiej wyświęcił kilku kapłanów. Oskarżyli go pogańscy kapłani przed władzą, iż odwodzi lud od bogów państwowych. Pojmano go i zaprowadzono do świątyni jowisza, obwieszonej złotem i srebrem, aby ofiarował bałwanowi. Załamał ręce Apolinary i rzekł: „Złoto to wypędziłoby nędzę z miasta, a wyście znieśli go tu czartowi”. Ponieważ nie chciał ofiary złożyć jowiszowi, zbili go okrutnie i poranionego wyrzucili za mury miasta. Mieszkał za miastem w ukryciu czas jakiś Apolinary, a wierni schodzili się doń na naukę. Gdy się czasy uspokoiły, wrócił do Rawenny i dalej pracował nad oświeceniem pogan. Oskarżono go teraz przed cesarzem. Namiestnik Messalin z polecenia cesarskiego uwięził Apolinarego, kazał go bić kijami, a rany gorącą zalewać wodą, ale mękami tymi nie potrafił zmusić go do ofiarowania bożkom. Morzyli go głodem w więzieniu, wreszcie widząc stałość biskupa wywieźli go na wygnanie nad morze czarne. Opowiadał Ewangelię nad brzegami Dunaju, po czym wrócił znowu do Rawenny. niedługo dowiedzieli się o nim poganie, znowu go pojmali i bili, aż uwolnił Apolinarego od tych mąk sędzia Taurus, któremu wyleczył ślepego syna. Pod jego opieką spokojnie pracował w ukryciu, aż za panowania Wespazjana znowu pogaństwo podniosło głowę, i postarało się o uwięzienie biskupa. Znów go bito i dręczono okrutnie, a widząc, iż znaku życia nie daje porzucono. Z otrzymanych ran po kilku dniach choroby umarł Św. Apolinary dnia 23 lipca 73 r. Ciało jego spoczywa w katedrze w Rawennie.

Punkty do rozmyślania.

Trudno wyliczyć, ile razy był Św. Apolinary bity i sieczony i dręczony za to tylko, iż ludziom dobrze czynił i opowiadał Ewangelię Chrystusa Pana. Znosił jednak męki te i udręczenia cierpliwie, na świadectwo tej Prawdzie, którą opowiadał. Nie każdy z nas może iść w kraje pogańskie opowiadać Naukę Chrystusa Pana, ale każdy może modlić się o nawrócenie niewiernych, i każdy powinien wśród swego otoczenia starać się o pogłębienie i lepszą znajomość Prawd Religii Katolickiej. Pouczaj swe dzieci i domowników, potem dzieci zaniedbanych we wsi lub mieście.

Modlitwa.

Boże, nagrodo dusz wiernych, Któryś dzień ten poświęcił męczeństwem Św. Apolinarego, racz sprawić prosimy, abyśmy słudzy Twoi przez jego modlitwy odpuszczenie grzechów otrzymali. Amen.

© salveregina.pl 2024