ŚRODA XIX TYGODNIA PO ZESŁANIU DUCHA ŚWIĘTEGO. Rozmyślanie. Modlitwa Apostolstwa. O. GABRIEL OD ŚW. MARII MAGDALENY

salveregina.pl 1 miesiąc temu

Zdjęcie: Współżycie z Bogiem

Źródło: O. Gabriel od Św. Marii Magdaleny, Współżycie z Bogiem. Rozmyślania o życiu wewnętrznym na wszystkie dni roku, tłum.: o. Leonard od Męki Pańskiej, Wyd. OO. Karmelitów Bosych, Kraków 1960r.

Rozmyślanie.

MODLITWA APOSTOLSTWA.

OBECNOŚĆ BOŻA. — Przyjmij, Panie, moją niegodną modlitwę o przyjście Twojego Królestwa.

Rozważanie.

1. Odkąd Pan Jezus umarł za nas na Krzyżu, Odkupienie ludzkości stało się obiektywnie faktem dokonanym. Każdy człowiek, przychodzący na świat, już jest odkupiony, w tym znaczeniu, iż Przenajdroższa Krew Pana Jezusa wysłużyła mu wszystkie Łaski potrzebne do zbawienia i do uświęcenia. Pozostaje tylko zastosować te Łaski poszczególnym duszom, i w tym właśnie Pan Bóg pragnie naszej współpracy, a pragnie jej do tego stopnia, iż uzależnił udzielenie niektórych Łask potrzebnych dla naszego zbawienia i bliźnich właśnie od naszych modlitw. Innymi słowy, dla Zasług Pana Jezusa, Bóg Ojciec jest gotów udzielać ludziom obficie Łaski i Nieskończonego Miłosierdzia, pod warunkiem, iż wzniosą się do Nieba ręce błagalne, by je otrzymać. Dopóki modlitwa nie wzniesie się do Tronu Najwyższego, Łaska nie zostanie udzielona. To nam wskazuje bezwzględną konieczność modlitwy apostolskiej oraz jej wielką skuteczność. „Tego rodzaju szatanów nie można wypędzić inaczej jak przez post i modlitwę” (Mat. 17, 20) — powiedział Pan Jezus. Modlitwy nie da się niczym zastąpić, albowiem ona czerpie Łaskę bezpośrednio w swoim źródle, tj. w Panu Bogu. Nasza działalność, nasze słowa i czynności mogą przygotować teren dla Łaski, ale jeżeli brak modlitwy, Łaska nie zstąpi, aby użyźnić dusze.

W świetle tych Prawd możemy lepiej ocenić znaczenie usilnych wezwań Pana Jezusa do modlitwy: „Trzeba się modlić ustawicznie i nie zniechęcać się…; proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam” (Łuk. 18, 1; 11, 9).

Nie możemy mieć pewności, iż wszystkie nasze modlitwy będą wysłuchane, nie wiemy bowiem czy to, o co prosimy, jest zgodne z Wolą Bożą. ale gdy chodzi o modlitwę apostolską, która prosi o Łaskę i zbawienie dusz, to rzecz zupełnie inna. Istotnie, kiedy modlimy się w celach apostolskich, włączamy się w ten plan, jaki Sam Pan Bóg od wieków ustanowił dla zbawienia wszystkich ludzi. On zaś nieskończenie bardziej niż my, pragnie go wykonać, a więc dlatego nie możemy wątpić w skuteczność naszej modlitwy. Właśnie z powodu tej skuteczności modlitwa apostolska stanowi jeden z najpotężniejszych środków apostolstwa.

2. o ile Pan Bóg raczył uzależnić udzielanie Łaski na świecie od modlitw ludzi i jeżeli dzisiaj ludzie modlą się tak mało, a bardzo wielu — może większość — nie modli się wcale, ogromnie potrzeba, aby były w Kościele dusze oddane całkowicie modlitwie. Życiem nieustannej modlitwy, uwielbienia i nieprzerwanej czci Najwyższego te dusze uzupełniają niedbalstwo i lenistwo wielu i w ten sposób ustanawiają na świecie równowagę między Prawami Pana Boga a obowiązkami ludzi, między działalnością a kontemplacją. Modląc się i prosząc za wszystkich, te dusze są w Mistycznym Ciele Chrystusa tymi narządami ukrytymi, ale cennymi, których zadaniem jest rozprowadzać soki Łaski Bożej po wszystkich członkach. Są one w Kościele Świętym „centralami” nadprzyrodzonych energii, wypływających i nagromadzonych przez modlitwę i przez nią są rozlewane aż po krańce ziemi. Jak modlitwa Mojżesza była tajemnicą i gwarancją zwycięstwa Izraela, tak modlitwa dusz kontemplacyjnych jest tajemnicą i gwarancją zwycięstwa dla tych, którzy walczą na świecie. „Moi bracia pracują za mnie — woła Św. Teresa od Dzieciątka Jezus — a ja stoję blisko tronu królewskiego, i kocham za tych, którzy walczą” (Dz. II); kocham, to znaczy modlę się, cierpię i ofiaruję za nich.

Nieustanna modlitwa, jaką dusze kontemplacyjne zanoszą do Pana Boga w imieniu całego Chrześcijaństwa, nie zwalnia jednak innych wiernych od spełniania osobiście tego wielkiego obowiązku. Przede wszystkim ci, którzy się oddają apostolstwu zewnętrznemu, powinni w swym życiu dać adekwatne miejsce modlitwie. ale niestety, często ufamy więcej naszej pracy, zabiegom, technice niż modlitwie. Za mało wierzymy w jej skuteczność. za mało wierzymy w pomoc jakiej Pan Bóg udzieli temu, kto Go wzywa sercem i dlatego uważamy czas poświęcony modlitwie za stracony. Błąd ten zasadniczy, wypływający z braku wiary i pokory, tłumaczy w zupełności bezskuteczność tylu dzieł. Niech się zastanowią ci, których pozera gorączka działalności i myślą pracują — upomina Św. Jan od Krzyża — i pragną świat wypełnić swym przepowiadaniem i dziełami zewnętrznymi, iż o wiele więcej pożytku przynieśliby Kościołowi Świętemu i o wiele milsi byliby Panu Bogu (nie mówiąc już o dobrym przykładzie jaki by dali), gdyby połowę tego czasu poświęcili na modlitwę i przestawanie z Panem Bogiem” (P. d. 29, 3).

Rozmowa.

„O Ojcze Przedwieczny, pragnę Ci ofiarować tę Krew, Która Słowo Twoje wylało z tak niezgłębioną Miłością i żarliwością dla zbawienia ludzi”.

„O Słowo, ofiaruję Ci niezliczone krople Krwi, które tak obficie wylałeś, gdy byłeś biczowany przy slupie. Wylałeś je za wszystkie Swoje członki, których jesteś Głową, ja więc ofiaruję Ci Ją za wszystkich członków Świętego Kościoła. Ofiaruję Ci ją za Twoich kapłanów, aby nie przestawali być światłością świata, za dziewice Tobie poświęcone, by nie należały do liczby głupich panien, niewierni zaś i heretycy by powrócili do Owczarni Bożej, a wszystkie dusze, by zostały zbawione”.

„O Słowo, pragnę mówić do Ciebie, jak Ty mówisz do mnie. Zaprawdę, zaprawdę zapewniam Cię, o Słowo, iż chętnie oddałabym tysiąc razy życie, gdyby to było możliwe, aby pomóc tym duszom do zbawienia. Nie odejdę stąd, dopóki nie oświecisz z nich choć jednej. Nie jestem godna, abyś mnie wysłuchał. Wysłuchaj nie mnie, bo jestem zbyt zarozumiała, ale Swą Krew. Nie możesz nie dotrzymać słowa Sobie Samemu; wysłuchaj, wysłuchaj więc, O Słowo, Swą Krew”.

„O Ojcze Przedwieczny, niechaj ta Miłość, jaka Cię skłoniła do stworzenia ludzi, pobudzi Cię do udzielenia im Twojego Światła. Wiem dobrze, iż nie przestajesz go udzielać, ale oni go nie przyjmują. A co jest tego przyczyną? Moja niewdzięczność. Poznaję, o Boże, moją niewdzięczność, ale nie mogę jej zgłębić. Pomścij na mnie Swoją obrazę. Pomścij na mnie ich winy. O, ja nędzna, jestem przyczyną wszelkiej niewdzięczności i zła wszelkiego!”

„Gdybym mogła, pochwyciłabym wszystkich ludzi i sprowadziłabym na Łono Twojego Świętego Kościoła, aby ich oczyścił ze wszystkich występków, odrodził jak matka swoje dziateczki i karmił słodkim mlekiem Najświętszych Sakramentów” (Św. Maria Magdalena de Pazzi). Amen.

Zachęcamy do:

uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego ku czci Jej poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego – dzień 2
Dzieci w hołdzie i czci dla Królowej Różańca Świętego – dzień 2
uczczenia Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Październiku ku Ich czci poświęconym: Miesiąc Październik ku czci Świętych Aniołów Stróżów – dzień 2
Nauka katolicka na Święto Świętych Aniołów Stróżów.
uczczenia Świętych Aniołów Stróżów: Nabożeństwo do Świętego Anioła Stróża.

Poznaj także: