SOBOTA VII TYGODNIA PO ZESŁANIU DUCHA ŚWIĘTEGO. Rozmyślanie. Życie z Wiary. O. GABRIEL OD ŚW. MARII MAGDALENY

Źródło: O. Gabriel od Św. Marii Magdaleny, Współżycie z Bogiem. Rozmyślania o życiu wewnętrznym na wszystkie dni roku, tłum.: o. Leonard od Męki Pańskiej, Wyd. OO. Karmelitów Bosych, Kraków 1960r.

Rozmyślanie.

ŻYCIE Z WIARY.

OBECNOŚĆ BOŻA. — O Panie, spraw, aby Wiara była światłem, prowadzącym mnie w każdej okoliczności życia.

Rozważanie.

1. Wiara ma być światłem, obejmującym całe nasze życie a nie tylko chwile naszej modlitwy. Na modlitwie mówisz: „Wierzę w Boga Ojca Wszechmogącego”, a w chwilę potem wobec trudnego obowiązku, niemiłej osoby, okoliczności, która przekreśla twoje plany, zapominasz, iż tego wszystkiego chciał Pan Bóg i przygotował to dla twojego dobra. Zapominasz, iż Pan Bóg jest Ojcem i jako taki troszczy się o twoje dobro więcej niż ty sam mógłbyś się o nie troszczyć. Zapominasz, iż Pan Bóg jest Wszechmocny, i jako taki może ci pomóc w każdej trudności. Tracąc z oczu światło Wiary, która ci ukazuje wszystkie rzeczy w zależności od Pana Boga i skierowane przez Niego dla twojego pożytku, gubisz się w rozumowaniach i w protestach czysto ludzkich, jakby Pan Bóg nie zajmował się zupełnie twoim życiem albo tylko niewiele; zniechęcasz się podobnie jak ci, którzy Wiary nie mają. Tak, wierzysz w Boga Ojca Wszechmogącego, ale nie wierzysz do tego stopnia, by uznać Jego Wolę, lub przynajmniej Dopust we wszystkich okolicznościach. A jednak, dopóki Wiara nie przeniknie twojego życia tak, abyś patrzał na wszystko w odniesieniu do Pana Boga i w zależności od Niego, nie możesz powiedzieć, iż światło Wiary prowadzi cię w twoim życiu. Może i prowadzi, ale częściowo tylko; jakże często to prawdziwe światło, które uczestniczy w Świetle Pana Boga, pozostaje ukryte pod korcem twojej mentalności zbyt ludzkiej, zbyt ziemskiej! Pan Jezus powiedział, iż „nie zapala się światła, aby schować je pod korcem, ale stawia się je na świeczniku, aby świeciło wszystkim, którzy są w domu” (Mt 5, 15). Światło Wiary zostało zapalone w tobie w dzień twojego Chrztu Świętego, a ty masz postawić je wysoko, ponad wszystkie swoje myśli i rozumowania, aby oświeciło całe twoje życie, cały twój dom. Dom wewnętrzny duszy twojej, dom zewnętrzny, w którym żyjesz, otoczenie, w jakim się znajdujesz, osoby, z którymi obcujesz.

2. Kto żyje z Wiary, może powtarzać piękne słowa siostry Elżbiety od Trójcy Świętej: „To wszystko, co się dzieje, jest dla mnie zwiastunem zbytniej Miłości Pana Boga ku duszy mojej”. Aby więc wyrobić sobie takie żywe i głębokie spojrzenie Wiary, powinieneś się przyzwyczaić w swoim obcowaniu ze stworzeniami wznosić się ponad drugorzędne przyczyny do Przyczyny pierwszej, do Pana Boga, Którego Opatrzność wszystkim rządzi i wszystko kieruje do Swego Najświętszego Celu. Pamiętając i wierząc, iż Ten, Który włada wszystkim, jest Twoim Ojcem, oddasz się Jego Rządom z całą ufnością i zachowasz pogodę ducha choćby w przeciwnościach, będąc przekonanym, iż On potrafi się posłużyć także i złem, błędami ludzkimi, a choćby grzechami ich i złością dla dobra wybranych: „Tym, którzy Boga miłują, wszystko dopomaga ku dobremu” (Rzym. 8, 28). Spojrzenie Wiary jest spojrzeniem szerokim i konkretnym, albowiem bierze pod uwagę całą rzeczywistość stworzeń i wydarzeń, biorąc je nie tylko materialnie, ale także w ich odniesieniu i zależności od Pana Boga! Im bardziej będziesz umiał patrzeć na wszystkie rzeczy w takim świetle, tym więcej zbliżysz się do myśli wiecznej, do Nieskończonej Mądrości Pana Boga, tym więcej będziesz osądzał wszystko według nieomylnej Prawdy Pana Boga. Spojrzenie Wiary uczyni ci łatwiejszym przyjęcie pewnych przykrych okoliczności, goryczy życia, albowiem również w nich ukaże ci Ojcowską Rękę Pana Boga, Który wszystko podporządkowuje twemu uświęceniu. jeżeli sądząc te rzeczy po ludzku, masz pokusę protestować, wysuwać swoje racje i prawa, buntować się na niesłuszne obchodzenie się z tobą, to kiedy podniesiesz wzrok do Pana Boga i wspomnisz, iż On dopuszcza wszystko, aby cię wyćwiczyć w cnocie i prowadzić dalej na drodze do świętości, zdobędziesz siłę, by przyjąć w pokoju wszystko i zachować życzliwość względem tego, kto ci sprawia cierpienie. ale równocześnie pamiętaj, iż Wiara jest ciemnym światłem dla twego rozumu i dlatego często wymaga od ciebie zaufania w Mądre i Miłosne Rządy Pana Boga, chociaż nic z nich nie rozumiesz, owszem, wydaje ci się słusznym raczej coś przeciwnego. Na tym właśnie polega prawdziwe życie z Wiary, a człowiek „sprawiedliwy z Wiary żyje” (Rzym. 1, 17).

Rozmowa.

„Boże mój, aby Ci sprawić przyjemność i wiele otrzymać od Ciebie, powinnam wierzyć po prostu Twojej Miłości, Twojej Mocy i Słodyczy Twych Darów. Powinnam wierzyć, iż Ty pragniesz mi udzielać Swych Darów i iż Twoje pragnienie przewyższa nieporównanie moje, by je otrzymać. Powinnam wierzyć, albowiem sprawiedliwy z Wiary żyje. Chcę być jak ukochane dziecko, które nie chce widzieć ani wiedzieć jakie środki wybierzesz, by mnie obsypać Swoimi Niewysłowionymi Dobrami. Mam tylko wierzyć, albowiem sprawiedliwy z Wiary żyje”.

„O Panie, Ty dosięgasz wszędzie Swoją Dobrocią i Swoją Miłością Nieskończoną i Wszechmocą. Daj mi Wiarę tak prostą, bez rozumowania, abym się poruszała i trwała w Twej Prawdzie jak w swoim środowisku i w miejscu
pokoju, gdzie nic nie może mnie dosięgnąć, gdy tam pozostaję ukryta. O Panie, Ty miłujesz mnie więcej niż ja samą siebie i wszystko możesz. Pragniesz przede wszystkim mego dobra; powinnam wierzyć, iż go pragniesz więcej niż ja. Otom nieustannie przed Tobą i w każdej chwili. Wiem, iż akty uwielbienia doskonałego i zdania się całkowitego na Ciebie są bardziej prawdziwe, pokorne i proste, kiedy są pozbawione wszelkiego uczucia i wyrażają się jedynie dzięki Wiary… nade wszystko, gdy dusza, w niższej części, widzi i dotyka głębokiej próżni w czasie i wieczności. A więc, o Panie, spraw, abym w takim stanie mogła trwać we Wierze, bardziej niż kiedykolwiek obecna przed Tobą. O dziwo! Kiedy spodoba się Twojej Boskiej Dobroci, dusza może w swej części wyższej czuć się zalana pokojem, choćby gdy szaleje burza. O niewysłowiony pokoju, wyższy nad wszelkie uczucia, ty napełniasz odrazą do rzeczy zmysłowych na zawsze i pociągasz do czystej Wiary jako do jedynego Źródła Boskiej Dobroci, której jesteś niewymownym i tysiąckroć błogosławionym owocem” (zob. Bł. M. Teresa de Soubiran).

„O Panie, jak słodko służyć Ci wśród ciemności i w cierpieniu, albowiem mamy tylko to życie, aby żyć Wiarą” (zob. T. Dz. J.: R.). Amen.

Zachęcamy do:

1. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 13
2. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa

© salveregina.pl 2024