SOBOTA VI TYGODNIA PO ZESŁANIU DUCHA ŚWIĘTEGO. Rozmyślanie. Sprawiedliwość Nieskończona. O. GABRIEL OD ŚW. MARII MAGDALENY

salveregina.pl 2 miesięcy temu

Zdjęcie: Współżycie z Bogiem

Źródło: O. Gabriel od Św. Marii Magdaleny, Współżycie z Bogiem. Rozmyślania o życiu wewnętrznym na wszystkie dni roku, tłum.: o. Leonard od Męki Pańskiej, Wyd. OO. Karmelitów Bosych, Kraków 1960r.

Rozmyślanie.

SPRAWIEDLIWOŚĆ NIESKOŃCZONA.

OBECNOŚĆ BOŻA. — O Panie, daj mi poznać piękno Twojej Sprawiedliwości i naucz mnie kochać Ją gorąco i z ufnością.

Rozważanie.

1. Chociaż Sprawiedliwość wydaje się tak bardzo różną od Miłosierdzia, jest, jak ono, wyrazem Świętości Pana Boga, Jego Dobroci i Nieskończonej Doskonałości. Owszem, ściślej mówiąc, Sprawiedliwość i Miłosierdzie są to dwa różne aspekty, ale nierozłączne – jednej Miłości, jaką Pan Bóg miłuje Swoje stworzenie. Miłosierdzie jest Miłością, Miłością Nieskończoną Dobra, podobnie jak i Sprawiedliwość. Miłosierdzie przenika Sprawiedliwość a Sprawiedliwość Miłosierdzie. Dlatego, iż „Pan Bóg jest Sprawiedliwy, jest również Miłosierny”, mówi Św. Teresa od Dzieciątka Jezus (Lt. 203). Pan Bóg jest Miłosierny, albowiem jest Sprawiedliwy i jest Sprawiedliwy — bo jest Miłosierny, poznając bowiem naszą nędzę, skłania się ku nam w Nieskończonym Miłosierdziu.

Jednak Sprawiedliwość różni się od Miłosierdzia, a raczej Sprawiedliwość jest Miłością Pana Boga, Który daje nam wszystko, co jest potrzebne dla naszego dobra, do osiągnięcia naszego celu. Miłosierdzie natomiast jest Miłością Pana Boga, Który daje o wiele więcej niż nam potrzeba. Sprawiedliwość jednak nigdy nie odłącza się od Miłosierdzia. Owszem, zakłada je, albowiem np. Pan Bóg nie mógłby zaopatrywać potrzeb naszego życia – a to należy do Sprawiedliwości – gdyby przedtem nie stworzył w nas tych potrzeb, powołując nas do istnienia, a to jest zadaniem Miłosierdzia. Sprawiedliwość następnie jest złączona z Miłosierdziem, ponieważ Pan Bóg daje nam zawsze o wiele więcej niż się nam należy. Jako stworzeniom należał się nam stan szczęśliwości naturalnej, Pan Bóg jednak raczył nas powołać do szczęśliwości nadprzyrodzonej. Byśmy mogli żyć jako dzieci Pana Boga, wystarczyłaby nam pomoc Łaski, Pan Bóg zaś dał nam również wielki Dar Eucharystii; by odkupić świat z grzechów, wystarczała jedna kropla Krwi Jezusowej, On natomiast umarł na Krzyżu. Oto Miłosierdzie, które zawsze towarzyszy i przewyższa Sprawiedliwość, a ta stale łączy się z Nim, Pan Bóg bowiem nie byłby Sprawiedliwością Nieskończoną, gdyby nie był Miłosierdziem Nieskończonym i na odwrót.

2. Miłosierdzie jest to Najwyższe Dobro, które udziela Swojej Dobroci stworzeniom. Sprawiedliwość to gorliwość, broniąca Praw Najwyższego Dobra, które powinno być miłowane ponad wszystkie rzeczy. W tym znaczeniu sprawiedliwość wkracza, kiedy stworzenie, depcząc Prawa Pana Boga, zamiast Go kochać i czcić, obraża Go. Wówczas kara, jaka dotyka grzesznika, jest owocem Sprawiedliwości, ale równocześnie i owocem Miłosierdzia: „Albowiem kogo Pan miłuje, tego karze” (Przyp 3, 12). Pan Bóg istotnie nie karze grzesznika, aby go unicestwić, ale aby go przywieść do nawrócenia. Tak już jest, iż w tym życiu Sprawiedliwość jest podporządkowana Miłosierdziu, czyli zawsze chce postawić grzesznika w możności korzystania z Miłosierdzia Bożego. Dlatego też, kiedy Pan Bóg karze, jest zawsze Miłosiernym. Jego karcenie jest nie tylko karą, ale również i nade wszystko środkiem leczącym dusze nasze z grzechu. Jest zaś tylko karą dla tych, którzy nie chcą w żaden sposób poprawić się.

Tak więc życie nasze całe jest przeplatane i powiązane Miłosierdziem i Sprawiedliwością. Pan Bóg z Miłosierdzia ofiaruje nam swoją boską przyjaźń, ale będąc sprawiedliwym, nie dopuszcza do współżycia z sobą duszy, która żywi choćby najmniejsze przywiązanie do grzechu i niedoskonałości i dlatego poddaje ją próbie oczyszczenia. Taka próba ma zawsze podwójny cel: dać nam możność odpokutowania za nasze winy – to jest cel sprawiedliwości i zniszczyć w nas ostatnie korzenie grzechu, aby przygotować nas do zjednoczenia z Panem Bogiem – i to jest cel Miłosierdzia. Powinniśmy więc przyjmować nasze doświadczenia z pokorą, uznając, iż zasługujemy na nie, powinniśmy przyjmować je z gorliwością sprawiedliwości, pragnąc pomścić na sobie Prawa Pana Boga, o których tak często zapominamy i które zaniedbujemy. ale powinniśmy przyjąć je również z miłością, albowiem każde doświadczenie jest wielkim Miłosierdziem Pana Boga, który pragnie, abyśmy postępowali na drodze do świętości.

Rozmowa.

„O Panie, obdarzyłeś mnie szczególnie Nieskończonym Swoim Miłosierdziem, toteż na wszystkie Twoje Doskonałości patrzę przez pryzmat Twego Miłosierdzia. Wszystkie wydają mi się opromienione Miłością: choćby Sprawiedliwość, a może ta Doskonałość więcej choćby od innych mówi mi o Twoim Miłosierdziu. Jakże słodko myśleć, o Panie, iż jesteś Sprawiedliwy, to znaczy, iż liczysz się z naszą słabością i znasz chwiejność naszą! I czegóż miałabym się lękać? Ty, Nieskończenie Sprawiedliwy, raczyłeś przebaczyć synowi marnotrawnemu, czy się nie okażesz również Sprawiedliwym względem mnie, która zawsze jestem z Tobą?”

„Wiem, iż aby stanąć przed Tobą, Boże Trzykroć Święty, trzeba być jak najczystszą, ale wiem również, iż jesteś Nieskończenie Sprawiedliwy, a ta Sprawiedliwość Twoja, która przeraża tyle dusz, jest dla mnie powodem euforii i ufności… o Panie, ufam Twojej Sprawiedliwości zarówno jak i Twojemu Miłosierdziu, będąc bowiem Sprawiedliwy, jesteś także Miłosierny i pełen Dobroci, powolny w karaniu i szczodry w Miłosierdziu” (T. Dz. J.: Dz. 8; Lt. 203).

„Cóż będzie ze mną, ponieważ muszę sobie wyrzucać niezliczoną ilość grzechów? ale gdzie obfituje grzech, tam obfituje Łaska. A jeżeli Twoje Miłosierdzie, o Panie, trwa na wieki, będę wysławiał bez końca Twoją Dobroć. Twoją Dobroć, Twoją Sprawiedliwość, a nie moją; nie mam innej dobroci i sprawiedliwości jak Twoja, albowiem Tyś się stał Sprawiedliwością moją. Czy mam się obawiać, iż ona jedna nie wystarcza dla nas obydwóch? ale Twoja Sprawiedliwość jest nieskończona i trwa na wieki. Ta więc Nieogarniona Sprawiedliwość okryje nas obu. ale we mnie pokryje mnóstwo moich grzechów, podczas gdy w Tobie, o Panie, będzie musiała ukryć tylko Skarby Twojej Dobroci, jakie czekają na mnie w Ranach Chrystusa. Tutaj znajdę Twoją Nieskończoną Dobroć, ukrytą, to prawda, ale ukrytą dla tych jedynie, którzy chcą się zgubić” (zob. Św. Bernard). Amen.

Zachęcamy do:

uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 6
uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa
Nabożeństwo wynagradzające Pierwszych Sobót Miesiąca ku czci Niepokalanego Serca Maryi. Miesiąc Lipiec.

Idź do oryginalnego materiału