Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą. (Iz 49,5b)
וְאֶכָּבֵד בְּעֵינֵי יְהוָה וֵאלֹהַי הָיָה עֻזִּי׃
Δοξασθήσομαι ἐναντίον κυρίου καὶ ὁ θεός μου ἔσται μου ἰσχύς.
Glorificatus sum in oculis Domini, et Deus meus factus est fortitudo mea.
Hebrajski rzeczownik עֹז (oz) oznacza “potęgę, siłę”, ale może też odnosić się do fortyfikacji miasta, do wałów obronnych. Dlatego innym jego znaczeniem jest “schronienie”, “ochrona” – zawsze w odniesieniu do Boga. W Biblii wielokrotnie pojawia się wyznanie, iż to “Pan jest moją siłą” (zob. Wj 15,2; Ps 28,7; Ps 59,18; Ps 118,14; Iz 12,2; Jer 16,19). Bóg jest Tym, który podtrzymuje mnie, gdy słabnę, a czasem choćby niesie, gdy nie mam siły iść dalej. On mnie ochrania jak swoje miasto, zapewniając bezpieczeństwo. Nie muszę wszystkiego nieść sama. Wystarczy, iż pozwolę, by to Pan był moją siłą i moim schronieniem.
