Serce Jezusa w życiu o. Andrasza: Tajemnice, które zmieniły Polskę

O. Józef Andrasz, jezuita i spowiednik św. Faustyny, odegrał kluczową rolę w propagowaniu kultu Serca Jezusa w Polsce. Jezus mówił o nim s. Faustynie, że jest przyjacielem Jego Serca.

O. Józef Andrasz (1891-1963)poświęcił swoje życie szerzeniu kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa i płynącego z Niego Miłosierdzia Bożego. niedługo po święceniach, które przyjął w 1919 r. w Krakowie, zaczął pracować jako autor w Wydawnictwie Księży Jezuitów. Już wtedy ogromnym kultem otaczał Serce Jezusa i zaangażował się w Jego propagowanie. Czynił to, gdy został Krajowym Sekretarzem Apostolstwa Modlitwy oraz Dzieła Poświęcenia Rodzin (od 1930 r.), dyrektorem Wydawnictwa Apostolstwa Modlitwy (1936-1937) i redaktorem „Posłańca Serca Jezusowego” (1930-1940).

Miłość i wysiłek

– Zależało mu na tym, by popularyzować wiedzę o życiu duchowym, by chrześcijanie odkrywali piękno życia z Bogiem i w sposób bardziej świadomy mogli je prowadzić – podkreśla s. M. Elżbieta Siepak ZMBM podczas jednego z wystąpień. – Przestrzegał przed złudzeniami i sprzeciwiał się takiemu rozumieniu życia duchowego, które koncentruje się tylko na samej miłości Boga bez wysiłku zdobywania gruntownych cnót.

– Był wyjątkowo aktywny i prężny – mówi o. Mariusz Balcerak SJ, wicepostulator procesu beatyfikacyjnego o. Andrasza w jednym z wywiadów.– Kiedy pracował w Wydawnictwie Apostolstwa Modlitwy, przygotował do wydania serię czterdzieści francuskich i niemieckich książek wybitnych teologów i mistyków, z których szesnaście sam przetłumaczył. To perełki duchowości. Czytał wówczas także o objawieniach św. Małgorzaty Marii de Alacoque i o radach, których udzielał jej kierownik duchowy, jezuita o. Klaudiusz de la Colombière.

Sługa Miłosierdzia

Gdy, dzięki s. Faustynie, poznał objawienia dotyczące Miłosierdzia Bożego – czyli niejako samej głębi i istoty Bożego Serca – zaangażował się aktywnie w rozpowszechnianie Jego kultu. Do dziś zachowało się wiele listów, które pisał o Nim do księży i biskupów. Podczas II wojny światowej, kiedy s. Faustyna już nie żyła, a klasztor jezuitów w Krakowie został przekształcony w szpital wojskowy, o. Andrasz nie przerwał swojej posługi. Zamieszkiwał w klasztorze Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Łagiewnikach, gdzie dalej propagował Miłosierdzie Boże, czyniąc w ten sposób to miejsce prężnym ośrodkiem szerzenia orędzia Miłosierdzia. To o. Andrasz wprowadził uroczyste nabożeństwa ku czci Miłosierdzia Bożego. W 1943 r. poświęcił pierwszy obraz Jezusa Miłosiernego, pędzla Adolfa Hyły i zapoczątkował w kaplicy klasztornej nabożeństwa ku czci Miłosierdzia Bożego, w każdą trzecią niedzielę miesiąca. Prowadził je i głosił kazania. Mieszkańcy okolic stawiali się na nie licznie, z czasem zaczęli przybywać także inni kapłani, w tym ks. Karol Wojtyła. Na prośbę o. Andrasza siostry zaczęły zbierać wspomnienia o s. Faustynie. Napisał także książeczkę pt. „Miłosierdzie Boże. Ufamy Tobie ”, która rozeszła się nie tylko po Polsce, ale także po świecie.

Poświęcenie Narodu

Dla o. Andrasza szczególnie bliskie był akt poświęcenia naszej Ojczyzny Najświętszemu Sercu Jezusa, którego dokonali polscy biskupi tuż po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, 3 czerwca 1921 r. (Wówczas konsekrowano także świątynię Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie). O. Andrasz już w swojej przedwojennej posłudze pracował nad tym, by ludzie świadomie przyjęli Chrystusa jako tego, który króluje w sercach. Po wojnie, gdy Episkopat dostrzegł, iż odnowienie przyrzeczeń jest to szansą na pogłębienie więzi wiernych z Chrystusem, spowiednik s. Faustyny współpracował w tym dziele z prymasem kard. Augustem Hlondem i kard. Stefanem Wyszyńskim, przygotowując wiernych do ponowienia aktu.

– Przygotowania przebiegały w czterech etapach: poświęcenie się Sercu Jezusa każdego katolika, następnie mniejszych społeczności, takich jak rodziny, szkoły, zakłady pracy stowarzyszenia, parafie, w trzecim etapie – diecezje, a w czwartym cały Naród – podkreślas. M. Elżbieta Siepak ZMBM. O. Andraszowie zależało, by poświęcenie się przez każdego człowieka nie było tylko deklaracją emocjonalną, ale wyrazem autentycznej więzi z Chrystusem. Wyjaśniał to m.in. w broszurze: „Poświęcić się Sercu Bożemu”.

Zwieńczeniem działalności o. Andrasza w szerzeniu kultu Serca Jezusowego było odnowienie poświęcenia Polski Najświętszemu Sercu Jezusowemu, którego dokonał 28 października1951 r. na Jasnej Górze Prymas Tysiąclecia kardynał Stefan Wyszyński w obecności niemal miliona wiernych.

Dorota Niedźwiecka

Fot. Archiwum o. jezuitów

Zobacz także: