SAKRAMENT NAMASZCZENIA CHORYCH TO NIE JEST OSTATNIE NAMASZCZENIE!

Normal 0 21 false false false PL X-NONE X-NONE /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:Standardowy; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin-top:0cm; mso-para-margin-right:0cm; mso-para-margin-bottom:8.0pt; mso-para-margin-left:0cm; line-height:107%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri",sans-serif; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-theme-font:minor-bidi; mso-fareast-language:EN-US;}

Sakrament namaszczenia chorych to sakrament prowadzący do życia, do wyzdrowienia, a jest on często mylnie łączony z ostatnim namaszczeniem, które człowiek przyjmuje tuż przed śmiercią.

Ja przyjmowałam sakrament chorych wielokrotnie. Jeszcze kiedy byłam w szpitalu, w tych najtrudniejszych momentach, gdzie po ludzku nic nie można było zrobić, przyjeżdżał do mnie ksiądz z sakramentem chorych i stułą św. Jana Pawła II, i niedługo po każdym udzieleniu tego sakramentu mój stan zdrowia się poprawiał.

Dlaczego zatem dziś tak często ten sakrament budzi w ludziach wątpliwości? Nie tylko w ludziach świeckich, ale i w niektórych księżach?

Dlaczego tak często chorzy nie są informowani o zbawiennych skutkach tego sakramentu?

Gdzie jest ta wiara w uzdrawiającą moc Jezusa?

Choroba to nie jest koniec życia i nie zawsze jest związana z tym, iż tak już musi być. Często wiąże się z walką, a sakrament chorych jest czymś, co do tej walki uzdalnia.

Ewelina Szot