🔉Rozmyślanie. Wskrzeszenie dzieweczki Jaira.

salveregina.pl 2 dni temu

Zdjęcie: Przewodnik prawdziwej pobożności

Przewodnik prawdziwej pobożności

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

Zobacz imprimatur

czyli

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

TOM I

(od 1 stycznia do 30 czerwca)

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

Pokaż przepisy

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

I. Patrz na Pana Jezusa, biorącego za rękę i wskrzeszającego córkę Jaira.

II. Proś o żywą wiarę i ufność bez granic w modlitwie.

I. PUNKT.

Prośba Jaira.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Nazajutrz po powołaniu Św. Mateusza przyszedł mąż imieniem Jair; a ten był przełożonym bożnice (w Kafarnaum) i padłszy do Nóg Pana Jezusowych, prosił Go, aby wszedł w dom jego, iż miał córkę jedyną, jakoby w dwunastu latach, która umierała (Mat. IX ; Mar. V). Prośba Jaira podobała się Panu Jezusowi i wyjednała Cud. Przypatrzmy się jej własnościom: 1) jest pokorna i pełna uszanowania, wnosić to można z postawy i słów proszącego; 2) jest gorąca i wzruszająca, bo pochodzi z serca strapionego ojca; 3) jest prosta i ufna. Jair poprzestaje na wyjawieniu boleści swojej i powodu, dla którego udaje się do Pana Jezusa, zdając się zresztą na Dobroć i Litość Serca Pana Jezusowego.

ZASTOSOWANIE. Czy modlitwy twoje mają te same własności? Mająż te same przymioty? Czy towarzyszy im owa głęboka pokora, ów wielki szacunek wewnętrzny i zewnętrzny, którego domaga się po tobie Nieskończony Majestat Boski? Czy są one żarliwe, płynące z serca, czującego swoją nędzę i świadomego swej niemocy? Czy nie zbywa im często na tej prawości, czyli prostocie i ufności, tak adekwatnej dziecku, uciekającemu się do swego ojca?… Szukaj odpowiedzi na te zapytania, a znajdziesz zarazem odpowiedź na tę skargę tak powszechną, a może także i twoją: Modlę się, a nie bywam wysłuchany.

UCZUCIA [**]. Panie, naucz nas modlić się, Domine, doce nos orare (Łuk. XI).

POSTANOWIENIE [***]. Zobacz, czego nie dostawało modlitwom twoim i zaradź temu skutecznie.

II. PUNKT.

Wiara Jaira.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Wiara Jaira była wystawiona na ciężką próbę: podczas gdy wracał do siebie w towarzystwie Pana Jezusa, przyszedł niektóry, powiadając mu: Iż umarła córka twoja, czemuż jeszcze trudzisz Nauczyciela. ale Jair nie tracił ufności, mówiąc: Panie, córka moja dopiero skonała, ale pójdź, włóż na nią Rękę Twoją, a ożyje. A Pan Jezus usłyszawszy to słowo, odpowiedział ojcu dzieweczki: Nie bój się, wierz jedno (trwaj w wierze), a będzie zdrową (Łuk. VIII i Mat. IX). W tym rzewnym opisie Ewangelii nie wiemy, co pierwej podziwiać, czy wiarę Jaira, czy ochotną gotowość, z jaką Pan Jezus słucha jego prośby i nagradza wiarę.

ZASTOSOWANIE. Z podziwienia przejdźmy w naśladowanie; naśladujmy wiarę i ufność Jaira, a raczej wytrwałość jego wiary i ufności, bo to tej wytrwałości przede wszystkim brakowało nam najczęściej. Najmniejsza przeciwność już nas pozbawia ufności, podczas gdy ufność Jaira rosła w miarę wypadków, które raczej zmniejszać ją były powinny! Naśladujmy także gotowość naszego Boskiego Zbawiciela, z którą skłania się ku prośbie Jaira; oddawajmy natychmiast usługi, których żądają od nas: Dwa razy daje, kto zaraz daje; Bis dat, qui cito dat, mówi przysłowie. Kto się daje wiele prosić, ten zmniejsza przed Panem Bogiem i ludźmi zasługę dobrego czynu. Chciej to zrozumieć i zaprowadź pewne reformy w postępowaniu swoim.

UCZUCIA. Proś o pomnożenie twej wiary i miłości ku bliźniemu.

POSTANOWIENIE. Często powtarzaj ową prośbę Apostołów: Panie, przymnóż nam wiary.

III. PUNKT.

Cud zdziałany na prośbę Jaira.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Gdy przyszedł Jezus w dom książęcia, mówi Ewangelista, wszedł tam, gdzie dzieweczka leżała, a ująwszy rękę dzieweczki, rzekł jej: Thalita kumi, co jest, wyłożywszy: Panienko, tobie mówię, wstań. I wrócił się duch jej i wnet wstała i chodziła. I rozkazał Jezus, aby jej jeść dano. I zdumieli się zdumieniem wielkim rodzice jej (Mat. IX,, Łuk. VIII,, Mar. V).

ZASTOSOWANIE. Rozeszła się ta sława, dodaje Mateusz Święty (r. IX), po całej onej ziemi. Zaiste nic w tym dziwnego. Bo czyliż jest cud większy, o którym by szybciej rozeszła się sława, jak wskrzeszenie zmarłego? Jest jednakże, mówi Bernard Święty, cud jeszcze większy, a tym cudem wskrzeszenie, nawrócenie szczere i prawdziwe zatwardziałego grzesznika. Pan Bóg raczył może uczynić cud taki nad tobą? Nie mniejszym cudem, dodaje tenże Doktor, jest wskrzeszenie, nawrócenie rzeczywiste osoby niegdyś pobożnej, wzbogaconej Darami Łaski, ale która, stygnąc coraz bardziej w pierwotnej żarliwości, stała się w końcu zupełnie światową i zmysłową. jeżeli stan twej duszy wymagałby takiego cudu, nie rozpaczaj, nie chciej wątpić, iż się on stanie. Wszystkiego dokaże modlitwa, połączoną z żywą wiarą i ufnością.

ROZMOWA DUSZY [****] z naszym Stróżem Aniołem, świadkiem tylu Darów, których nam udzieliła Szczodrobliwość Boża mimo wszystkich niewierności naszych.

Zachęcamy do:

uczczenia Najświętszego Serca Pana Jezusa w miesiącu czerwcu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo czerwcowe – dzień 29
Nauka katolicka na uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła.
uczczenia Świętych Apostołów Piotra i Pawła: Nabożeństwo ku czci Świętych Apostołów Piotra i Pawła.

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

Pokaż dalsze objaśnienia

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.

Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

Idź do oryginalnego materiału