Rozmyślania na wszystkie dni całego roku
z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego
1935 r.
PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO
O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.
TOM II.
KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ
DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.
Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.
Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nieskończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kiedy obrazić.
Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.
Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.
Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.
W roztargnieniach mów:
Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem.
„Sam się poniżył, stawszy się posłusznym aż do śmierci” — (Flp 2, 8).
PRZYGOTOWANIE. — Syn Boży, aby nauczyć nas posłuszeństwa, zstąpił w Łono Dziewicy, Swego stworzenia, i stał się sługą nie tylko Najświętszej Maryi Panny i Św. Józefa, ale również Piłata, który Go skazał na śmierć, i katów, którzy Go biczowali, koronowali cierniem i ukrzyżowali. Pomimo tego przykładu iluż jest takich, którzy odmawiają posłuszeństwa Panu Jezusowi i temu, kto Go zastępuje, i wolą stać się sługami szatana! jeżeli na nieszczęście i my byliśmy tak szaleni, zaraz to naprawmy i prośmy Pana Jezusa, aby udzielił nam Łaski poddania się pod jarzmo posłuszeństwa.
I. — Słowo Boże zstępuje na ziemię, aby zbawić człowieka. Skąd zstępuje? „Wyjście Jego od krańca Nieba”. Dokąd zstępuje? W Łono Dziewicy, Córki Adama, co było dla Niego poniżeniem. To też Kościół Święty śpiewa: „Nie brzydziłeś się Łonem Dziewicy”. I rzeczywiście, ponieważ Słowo, będąc w Łonie Ojca, jest Bogiem, jak i Ojciec, jest Nieskończone, Wszechmocne, najszczęśliwsze, jest Najwyższym Panem, we wszystkim jest równym Ojcu. W Łonie zaś Maryi jest stworzeniem, maleńkim, słabym, cierpiącym, jest sługą, jest mniejszym od Ojca. „Przyjąwszy postać sługi”. Opowiadają o Św. Aleksym, synu możnego rzymianina, iż żył jako sługa w domu swego ojca. ale czymże jest pokora tego Świętego w porównaniu do pokory Pana Jezusa? Między synem, sługą a ojcem była pewna różnica co do stanu, ale między Bogiem a sługą jest różnica nieskończona.
Nie dość na tym, Syn Boży, stawszy się sługą Swego Ojca, aby Mu być posłusznym, stał się również sługą Swych stworzeń, tj. Maryi i Józefa. — „A był Im poddany”. Stał się jeszcze sługą Piłata, który Go skazał na śmierć, a On posłusznie to przyjął; stał się sługą katów, którzy Go ubiczowali, ukoronowali cierniem i ukrzyżowali, a On ich wszystkich słuchał z pokorą. A my nie mielibyśmy być posłuszni temu, kto zastępuje tego Zbawcę, tak godnego miłości? Nie mielibyśmy służyć Panu Jezusowi, Który, aby nas zbawić, przyjął tak ciężką, ubliżającą służbę?
Czyż, aby nie stać się sługami tego wielkiego i tak kochającego Pana, zechcemy pójść na służbę do ducha piekielnego, Który nie kocha tych, którzy mu służą, ale ich nienawidzi, po tyrańsku z nimi się obchodzi, czyni ich nieszczęśliwymi w tym i w przyszłym życiu? jeżeli również byliśmy tak szaleni, iż służyliśmy szatanowi, czemuż zaraz się nie wyzwolimy z tej nieszczęsnej służby?
II. — Skoro więc za Łaską Pana Jezusa zostaliśmy oswobodzeni z niewoli szatańskiej, zaraz przyjmijmy z miłością te słodkie więzy, które czynią nas sługami i miłośnikami Pana Jezusa i zapewnią nam koronę błogosławionych w Niebie.
Modlitwa.
Mój Jezu ukochany, Tyś Królem Nieba i ziemi, a z Miłości ku mnie stałeś się sługą, choćby złoczyńców, którzy okryli Cię Ranami, na Głowę włożyli Ci koronę cierniową, a wreszcie przybili Cię do krzyża, byś umarł na nim w boleściach. Cześć Ci oddaję, jako memu Bogu i Panu, i wstydzę się stanąć przed Tobą, pomny na to, iż tyle razy, dla jakiegoś mego nędznego upodobania, zrywałem więzy, łączące mnie z Tobą, i mówiłem, iż nie chcę Ci służyć. Tak, słusznie mi to wyrzucasz, mówiąc: „Mówiłaś, nie będę służyła”.
Lecz, o mój Zbawicielu, Twe Zasługi i Twa Dobroć, Która nie gardzi sercem skruszonym i upokorzonym, napełniają mnie ufnością, iż otrzymam przebaczenie. „Sercem skruszonym i upokorzonemu Boże, nie wzgardzisz”. Wyznaję, mój Jezu, iż Cię znieważałem, iż zasłużyłem za to na tysiąc piekieł; karz mnie, jak chcesz, ale nie pozbawiaj mnie Swej Łaski i Swej Miłości. Żałuję nade wszystko, iż gardziłem Tobą. Kocham Cię z całej duszy. Postanawiam od dzisiaj Tobie jedynie służyć i Ciebie tylko miłować. Skrępuj mnie przez Zasługi Twoje okowami Swej Świętej Miłości; nie dozwól, bym miał się jeszcze kiedy z nich wyzwolić! Kocham Cię nade wszystko, mój Zbawco, wolę być Twoim sługą, niż panem całego świata. Cóż cały świat temu pomoże, kto jest pozbawiony Twej Łaski? „Jezu Najsłodszy, nie dopuść, bym miał odłączyć się od Ciebie”. O tę Łaskę Cię proszę i postanawiam zawsze o nią Cię prosić. Proszę Cię dziś 0 tę Łaskę, bym zawsze powtarzał: „Mój Jezu, nie dopuść, bym miał odłączyć się od Ciebie”. O to i Ciebie również błagam, Maryo, Matko moja. Wspieraj mnie Swym Orędownictwem, abym nigdy od mego Boga się nie odłączył. Amen.
Zachęcamy do:
- uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 25
- uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa
- uczczenia Świętego Patrona dnia dzisiejszego, Św. Jakuba Większego, Apostoła: Nabożeństwo ku czci Św. Jakuba Większego, Apostoła.
- uczczenia Świętego Patrona dnia dzisiejszego, Św. Krzysztofa: Nabożeństwo ku czci Św. Krzysztofa, Męczennika.
- uczczenia Świętych Patronów dnia dzisiejszego, Czternastu Świętych Przyczyńców: Nabożeństwo do Czternastu Świętych Przyczyńców.
© salveregina.pl 2024
