Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM II
(od 1 lipca do 31 grudnia)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
I. Wyobrażę sobie Pana Jezusa, z głębi Świętego Przybytku okazujące mi Serce pałające Miłością i mówiące do mnie: „Daj Mi, synu Mój, serce twoje” (Ks. Przyp. XXIII).
II. Będę prosił nieustannie Boskiego Zbawiciela, aby raczył zapalić serce moje Swą Boską Miłością.
I. PUNKT.
Co czyni dla ludzi Serce Pana Jezusowe Utajone w Najświętszym Boskim Sakramencie.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Spełnia obowiązek Pośrednika wstawiając się nieustannie za nami. Jeżeli mimo niezliczonych grzechów, wołających o pomstę do Nieba, Pan Bóg nie zniszczył rodzaju ludzkiego, bądźmy przekonani, iż zawdzięczać to mamy jedynie Sercu Pana Jezusowemu, które ustawicznie ponawia ową modlitwę: Ojcze, odpuść im, boć nie wiedzą co czynią (Łuk. XXIII). Spełnia obowiązek Ofiarnika, poświęcając codziennie Samego Siebie za nas na milionach Ołtarzy. Spełnia obowiązek Ojca, karmiąc nas własnym Ciałem i Krwią własną. Spełnia obowiązek Mistrza i Nauczyciela, wskazując nam przez Utajenie Swoje w Najświętszym Boskim Sakramencie cnoty, jakich nam najbardziej potrzeba, a mianowicie: skupienie ducha, pokorę, wzgardę chwały świata, cierpliwość, zdanie się na Wolę Boską.
ZASTOSOWANIE. Oto kilka z tych mnogich Tytułów, dla których Serce Pana Jezusowe ma prawo do miłości naszej… Znam je wszystkie: pojmuję i czuję, czego one w zamian ode mnie wymagają, a jednak pozostaję jakby bez czucia, choćby w Obecności Najświętszego Sakramentu, a choćby w Komuniach moich!… Skądże to pochodzi? Czyliż nie stąd, iż zanadto jestem przywiązany do siebie i do świata? Albo iż pewne uczucia, o ile nie występne, to przynajmniej nadto ziemskie i zmysłowe, zajmują serce moje?
UCZUCIA [**]. O Najświętsze Serce Jezusowe! Naucz mnie umrzeć zupełnie samemu sobie, abym żył odtąd tylko dla Ciebie i w Tobie.
POSTANOWIENIE [***]. Powtarzaj często w dniu dzisiejszym to pobożne westchnienie.
II. PUNKT.
Co czynią ludzie dla Serca Pana Jezusowego?
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Nie mówiąc już o żydach i heretykach, cóż otrzymuje Pan Jezus w zamian za Miłość Swą od tych, którzy wierzą w Jego Obecność w Najświętszym Boskim Sakramencie? Od niektórych wprawdzie odbiera dniem i nocą winny hołd uwielbienia, wdzięczności i dziecięcej ufności; ale od większej części ludzi cóż odbiera? Zapomnienie, pogardę, lekceważenie, nieuszanowanie i świętokradztwo.
ZASTOSOWANIE. Czy nie należę do tych ostatnich? Co o tym mówi moja przeszłość? Co nam mówić o teraźniejszości? Niedbałość moja w odwiedzaniu Serca Pana Jezusowego, pałającego Miłością ku mnie w Przenajświętszym Sakramencie, brak pobożnych uczuć w Jego Obecności, mała gorliwość w przygotowaniu się do przyjęcia Świętej Komunii… czyliż te smutne objawy nie są dowodem braku tych właśnie przymiotów i uczuć, których Serce Pana Jezusa ma prawo domagać się ode mnie?
UCZUCIA. Gorące pragnienie należenia do niewielkiej liczby prawdziwych czcicieli i przyjaciół Boskiego Serca.
POSTANOWIENIE. Nie zaniedbuj, zwłaszcza dzisiaj, żadnego środka, który mógłby urzeczywistnić to pragnienie.
III. PUNKT.
Czego oczekuje od ciebie Serce Pana Jezusowe, mianowicie w dniu dzisiejszym?
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Serce Pana Jezusowe spodziewa się od ciebie:
1) aktu wynagradzającego; przebłagania pełnego pobożności i żarliwości za te zapomnienia, wzgardy, zniewagi i nieuszanowania, którymi obraża Je tak wielka liczba Katolików;
2) spodziewa się, iż w tym szczególnie celu odwiedzisz Go dzisiaj w Przybytku Jego Miłości, przyjmiesz Komunię Świętą z uczuciem wielkiej pobożności, wysłuchasz Mszy Świętej, a o ile można, i nieszporów, i z szczególniejszą pobożnością ducha odmówisz wraz z kapłanem akt uroczystego przebłagania ku czci Boskiego Serca.
ZASTOSOWANIE. Przypomnij sobie, jak wiele pobudek zachęca cię i nagli, abyś to wszystko dzisiaj spełnił, a spełnił z wielkim sercem: mnogie twoje długi, które masz spłacić Boskiemu Sercu mnogie twe błędy i niewierności, które należy naprawić; mnogie Łaski, których możesz sobie uprosić. Są jeszcze inne pobudki, które obejmują świat cały, a w szczególności Kościół Święty, tak gwałtownie prześladowany z łatwością więc znajdziesz tysiące sposobów uczczenia chwalebnego Serca Pana Jezusowego i otrzymania Łask szczególniejszych.
ROZMOWA DUSZY [****] z Świętą Małgorzatą Marią Alacoque, której Pan Jezus raczył odkryć Tajemnice Serca Swojego.
Kontynuuj także regularny cykl rozmyślań na każdy dzień przeznaczony: Uroczystość Św. Franciszka z Asyżu (Założyciela Zakonu Braci Mniejszych).
Zachęcamy do:
- uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego ku czci Jej poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego – dzień 4
- Dzieci w hołdzie i czci dla Królowej Różańca Świętego – dzień 4
- uczczenia Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Październiku ku Ich czci poświęconym: Miesiąc Październik ku czci Świętych Aniołów Stróżów – dzień 4
- uczczenia Świętego Patrona dnia dzisiejszego, Św. Franciszka z Asyżu: Nabożeństwo do Św. Franciszka z Asyżu.
Poznaj także żywot Św. Franciszka z Asyżu napisanego przez:
- O. Prokopa Kapucyna.
- X. Piotra Skargi T.J.
- X. Juliana A. Łukaszkiewicza.
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
© salveregina.pl 2024
