🔉ROZMYŚLANIA NA PIERWSZE PIĄTKI MIESIĄCA. Pierwszy piątek grudnia. Rozmyślanie. O nabożeństwie do Przenajświętszego Serca Pana Jezusa.

salveregina.pl 1 miesiąc temu
Zdjęcie: grzesznik


W dniu jutrzejszym, tj. 7 grudnia obowiązuje POST ŚCISŁY! (KPK z 1917 roku, kan. 1252 § 2).

Pierwsze piątki miesiąca są wyjątkowym czasem, aby pogłębić naszą więź z Chrystusem poprzez nabożeństwo do Przenajświętszego Serca Pana Jezusa. W grudniu, w czasie Adwentu, warto zastanowić się nad ogromem Miłości, jaką Pan Jezus obdarza każdego dnia. Jego Serce, pełne Miłosierdzia i przebaczenia, zawsze jest otwarte na nas, niezależnie od naszych słabości i upadków. Refleksja nad tym pomaga otworzyć się na Boże Miłosierdzie i zbliżyć się do Chrystusa, Który w Swoim Najświętszym Sercu pragnie naszego dobra i świętości.

Wysłuchaj rozmyślania:

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nie­skończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kie­dy obrazić.

Jezu, Miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem.

Rozmyślanie.

„Przyszedłem puścić ogień na ziemię; czegóż chcę, jedno, aby był zapalon” — (Łuk. 12, 49).

PRZYGOTOWANIE. — Nabożeństwem ponad wszelkie inne nabożeństwa jest miłość ku Panu Jezusowi złączona z częstym przypominaniem sobie, jak On nam Swą Miłość okazał i okazuje. W tym celu właśnie, by zyskać naszą miłość, Zbawiciel chciał, aby w ostatnich czasach powstało i rozwinęło się w Kościele Świętym nabożeństwo do Jego Serca; obiecał Jego czcicielom szczególniejsze Łaski. Nasze szczęście, jeżeli będziemy należeć do ich liczby!

I. — Nabożeństwem ponad wszelkie inne nabożeństwa jest miłość ku Panu Jezusowi złączona z częstym przypominaniem sobie Miłości, jaką ukochany Odkupiciel nam okazał i okazuje. Pewien pobożny pisarz słusznie się na to skarży, iż wiele osób spełnia różne praktyki pobożne, a o tym nabożeństwie zapomina, a tymczasem miłość ku Panu Jezusowi winna być głównym, owszem jedynym nabożeństwem Chrześcijanina. Z tego zaniedbania pochodzi, iż dusze małe czynią postępy w cnotach, wpadają w też same błędy, owszem częstokroć popełniają grzechy ciężkie; mało one bowiem myślą o pozyskiwaniu miłości ku Panu Jezusowi, która jest węzłem złotym, łączącym dusze z Panem Bogiem.

Właśnie dla zyskania tej miłości, Słowo Przedwieczne pragnęło, aby zostało ustanowione i rozpowszechnione w Kościele Świętym nabożeństwo do Jego Przenajświętszego Serca. I rzeczywiście czytamy w żywocie Św. Małgorzaty Marii Alacoque, iż gdy pewnego razu modliła się przed Przenajświętszym Sakramentem, Pan Jezus ukazał jej Swe Serce otoczone cierniem, z krzyżem u góry wśród płomieni. „Oto Serce, rzekł do niej, które tak ukochało ludzi i wyniszczyło się do ostateczności, aby okazać im Swą Miłość, a tymczasem większa ich część odwzajemnia się Mu niewdzięcznością i nieuszanowaniem Sakramentu Miłości, a to tym więcej Mnie boli, iż te serca Mnie są poświęcone”.

Następnie polecił jej, by dołożyła starań, aby w pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała było obchodzone szczególne święto ku czci Jego Boskiego Serca. Miało ono mieć trzy następujące cele: Najpierw wierni mieli dziękować Sercu Pana Jezusowemu za wielki Dar Przenajświętszego Sakramentu; następnie dusze pobożne przez swą cześć i miłość dla tego Serca miały Mu wynagradzać za zniewagi i wzgardy, jakich doznaje od grzeszników w tym Sakramencie; a wreszcie, miały się starać uzupełnić ten brak czci, jakiej Mu ludzie nie oddają w tylu kościołach w należytej mierze. Z tego wynika, iż nabożeństwo do Przenajświętszego Serca Pana Jezusa jest adekwatnie okazywaniem miłości temu Panu, Który tak na nią zasługuje.

II. — Aby pojąć, jak niezmierne Łaski pozyskuje się przez to nabożeństwo, dość przytoczyć kilka obietnic, jakie Pan Jezus poczynił na rzecz tych, którzy temu nabożeństwu się oddają: „Dam, powiedział Zbawiciel do Św. Małgorzaty, czcicielom Mego Serca wszystkie Łaski potrzebne do ich stanu; zgoda i pokój panować będą w ich rodzinach; będę ich pocieszał we wszystkich ich utrapieniach; będę ich ucieczką w życiu, a szczególniej przy śmierci; będę błogosławić wszystkim ich przedsięwzięciom; dzięki temu zbawiennemu nabożeństwu otrzymają te wszystkie Łaski, jakich nie mogli otrzymać pomimo powtarzanych, wytrwałych modlitw”.

Jeśli przeto pragniemy mieć udział w tych wielkich obietnicach, ożywmy w sobie nabożeństwo do Przenajświętszego Serca Pana Jezusa, szczególniej w tym dniu Jego czci poświęconym. Z miłości ku Niemu chrońmy się od dobrowolnych przewinień; spełnijmy jakie wewnętrzne i zewnętrzne umartwienie; często to Serce nawiedzajmy w Boskim Sakramencie. Codziennie rano łączmy wszystkie nasze czynności dnia całego z Jego czynnościami składajmy Mu je w ofierze, mówiąc:

Modlitwa.

Panie Jezu Chryste, w złączeniu z tą Boską intencją, jaką, będąc na ziemi, wielbiłeś Boga przez Przenajświętsze Twe Serce i teraz ustawicznie w Przenajświętszym Sakramencie na całej ziemi Go wielbisz i wielbić będziesz do końca świata, w chęci naśladowania Najświętszego Serca Błogosławionej Maryi, zawsze Dziewicy Niepokalanej, ofiaruję Tobie jak najchętniej przez cały dzień dzisiejszy, żadnej nie ujmując cząstki, wszystkie swe zamiary i myśli, wszystkie uczucia i pragnienia, wszystkie uczynki i słowa (*).

Tę ofiarę chcę odnawiać za każdym razem, gdy powiem: — Niech będzie przez wszystkich kochane Przenajświętsze Serce Jezusa. Niech będzie chwalone, czczone, kochane, niechaj nieustanną odbiera cześć Eucharystyczne Serce Jezusa we wszystkich Tabernakulach na całej ziemi, aż do końca świata. Amen.

(*) 100 dni odpustu.

Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego

1935 r.

Zobacz dalsze informacje

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM I.

  • Kontynuuj regularny co tygodniowy cykl rozmyślań na dany każdy dzień tygodnia przeznaczony: Prawdziwi naśladowcy Pana Jezusa.

Zachęcamy do:

  1. poznania Nauki katolickie. Okres Bożego Narodzenia – Adwent.
  2. uczczenia Tajemnicy Wcielenia Syna Bożego: Nabożeństwo na okres Adwentu.
  3. uczczenia Najświętszej Maryi Panny, Niepokalanie Poczętej w nabożeństwie miesiąca Grudnia ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo grudniowe ku czci Niepokalanego Poczęcia NMP — dzień 6
  4. Rodzina w okresie Bożego Narodzenia. Cz. 1. Przed Narodzeniem Pana Jezusowym. Dzień 6
  5. uczczenia Świętego Patrona dnia dzisiejszego, Św. Mikołaja, Biskupa i Wyznawcy: Nabożeństwo do Św. Mikołaja, Biskupa Mirry.
  6. Akcja ratunku dla Polski: Siła Katolickiego Patriotyzmu przez wstawiennictwo dusz czyśćcowych.

Poznaj również żywot Św. Mikołaja, Biskupa Mirry i Wyznawcy napisanego przez:

  1. O. Prokopa Kapucyna.
  2. X. Piotra Skargę T.J.
  3. X. Juliana A. Łukaszkiewicza.
Idź do oryginalnego materiału