Rozważaj Tajemnicę Odkupienia razem z swoją rodziną. Refleksje na 55 dzień okresu Wielkanocnego.
Rozważanie. Krzyż Lutnią. Część 2.
Punkt III.
Gdy przechodzili Żydzi przez Morze Czerwone w muzykę im grano. W strachu ciężkim dla pogoni Faraonowej nie bardzo podobno wczesne było granie. Mufica in luctu, importuna narratio: Muzyka w smutku, niewczesna mowa. Bardzo wcześnie przy przechodzeniu grała muzyka i utrapione serca Żydów cieszyła. Grać sobie będzie kochany Jezus, gdy Mękę Swoję i morze Krwie czerwone przechodzić będzie ciesząc się samym krzyżem w utrapieniu. Grać i nam będzie prowadząc nas do Ziemie Obiecanej i uwodząc przed czartowskim Faraonem: wyprowadzając nas z Egipskich świata łakoci, z czosnków smrodliwych. Jesteś człowiecze w morzu wszelakich utrapienia; najlepiej ciebie ucieszy w ten czas lutnia krzyżowa, najlepiej doda serca do otrząśnienia się z kłopotów tylko się od krzyża nie trzeba krokiem oddalać, ale raczej jako najbliżej do niego przystępować, przyjmując mile wszelakie Boskie nawiedzenia i pragnąc cięższego serca zalania. Każdy wesoły na duszy będzie, który tak w smutku i utrapieniu większego pragnie utrapienia. Oby tak pragnąc, Jezu kochany, być niezbrodzonym zalanym utrapieniem.
Chwalny jest Eunomius Lokreński, Lutnista, który przegrawając się z Aristonem lutnistą także w graniu miał taki przypadek: Struna się mu zerwała i iż głosu dla niej wyprawować jednego nie mógł, na szczęście jego przyleciał konik robaczek i usiadłszy na lutni dźwiękiem swoim głos struny zerwanej wyprawował; zaczym taką chwałę w graniu odniósł, iż mu też w Lokrach mieście obraz kamienny wystawiono trzymający lutnią, a na niej konika robaczka siedzącego.
Stawiają teraz chwalebniej krzyże po wszytkich drogach miastach, wsiach, kościołach, wieżach, na znak zwycięstwa Chrystusowego. Będzie bowiem ten czas, gdy to Dziecię Jezus, obaczywszy jako czart swoją muzyką na świecie wielką gromadę ludzi do siebie zwabi; odwabiać będzie wdzięczniejszą Swą muzyką od czarta ludzie i powiedzie się Mu dobrze muzyką: za graniem bowiem Jego do Nóg Jezusowych przypadnie Magdalena i wzajem przygrawać będzie lamentami i od grania Jezusowego rozpłyniona szczęśliwiej niż oni, co wodą dźwięki czynili, łzami swemi ucieszne wyda Sercu Jezusowemu dźwięki. Ale najbardziej w ten czas grać będzie skutecznie, gdy na Górze Kalwaryjskiej stoczy z czartem w graniu pojedynek i Zwycięzcą w graniu zostanie: lubo bowiem wszytkie żeły będą w nim porwane, lubo wszytko Ciało wyciągnione poszarpane przecie tak poszarpane Rąk porwane, dźwięk miły Ojcu Wiecznemu i światu wyda z Siebie, a chcąc jeszcze przydać do wdzięczności grania dźwięk najwyborniejszy nie robaczka na lutni krzyżowej położy, ale nakłoniwszy Głowy położy Duszę na krzyżu, którą zwycięży do końca czarta; zaczym wszytek świat Chwałę Mu za to odda, cały do Niego pobieży i na każdym miejscu Obraz Jego z krzyżową lutnią wystawi, wyrazić jednak nie mogąc Duszę na krzyżu położonej, obraz z nakłonioną Głową przed oczy ludzkie stawi na znak Dusze położenia na krzyżu; nie żeby została na krzyżu, ale żeby z krzyża zaszedłszy na Ręce Boskie, od nich za zwycięstwo dusze w wiezieniu będące, otrzymała jakoż zarazem Ojciec Przedwieczny nie zatrzymując Duszę Jezusowej pośle one do lochów piekielnych, żeby więźnie wyzwoliła.
Punkt IV.
Źródło: Chwała z Krzyża Ks. Marcin Hińcza Prowincjał Societatis Jesu 1641r.
